tandem

UCI World Cup Para Cycling 2019

Hallo, 
Vandaag heeft Sander groot nieuws… 
Hij heeft meegedaan aan zijn groot evenement van het jaar. Dit schreven ze over hem: 

Op vrijdag 17 mei en zondag 19 mei was het grote moment aangebroken voor Sander Alaerts en piloot Tim Ramaekers. Ze namen deel aan de UCI World Cup Para Cycling in Oostende. Een wedstrijd op een tandemracefiets. Ze konden zich in hun allereerste wereldbeker tonen tussen de ‘echte profs’. Vrijdag was er de tijdrit en werden ze 17e van de 18 deelnemers. 

Op zondag was er de wegwedstrijd van 104 km en eindigde ze 21e van de 25 deelnemers. De deelnemers kwamen uit Europa, Azië, USA, Canada, … 
Het niveau was enorm hoog. Voor hun allereerste wereldbekerwedstrijd was dit voor Sander en Tim verre van slecht. Het was een leer- en groeiproces voor iedereen. 
We zijn dan ook enorm fier op hun en dit is nog maar het begin. Als club willen we zeker ook het G-wielrennen ondersteunen in wat we kunnen. 
Het verdiend meer aandacht. Maar we maken stapjes vooruit… Well done boys!

swimming-small

BK G-zwemmen 2019

Hallo,
Na een heel jaar zwemmen, was het uitkijken naar het Belgische Kampioenschap 2019 in Antwerpen. Dit jaar is mijn zwemmen echt heel hard vooruit gegaan, komt allemaal door extra trainingen maar vooral ook motivatie en de mensen rond mij heen (Leuven Aquatics en daar alle mensen van).

Een paar weken geleden zag ik de lijst met deelnemers en het programma. Niet veel verrassingen, maar toch ging het lastig worden, want er deed in mijn 50M vrije slag een Paralympicer mee. Dus was brons of zelfs zilver nog mogelijk.
Maar goed ik had het over het programma, en ik zag ook dat ik vier dingen kon zwemmen plus dan nog is de aflossing (dat is een estafette met elk vier zwemmers van hetzelfde team die elk een lengte zwemmen), waar we trouwens één zwemmer te veel voor hadden (straks meer daarover).

Zondag 8u:
Elias staat klaar om te vertrekken naar Antwerpen, hij is nog redelijk goed, maar er waren wel nog wat zenuwen. Iedereen deed zo hard zijn best ten huize Hendrickx om mee te gaan, of om te blijven supporteren tot het einde daar…

Zondag 9u10:
We komen aan in Antwerpen, en nu kwam het allemaal toch redelijk dichtbij. Mijn rugzak vol met spullen, mijn hoofdje met wat stress. We konden inzwemmen en zagen dat iedereen er klaar voor was. Er waren buiten veel vlaggen van Paralympics, want het viel heel hard op dat er veel Paralympicers waren. Deze mensen waren in volle voorbereiding om eventueel naar de Spelen in Tokyo te gaan, iets waar ik ook hard naar uit kijk, om in mijn dromen ooit is mee te gaan.

Zondag 10u20:
Zoals ik al zei, had ik een paar weken op voorrand gezien wat mijn tegenstanders en hun tijden waren. Al had ik met mijn minder goed engels iets mis begrepen. Er stond “Backtroke”, en ik dacht dat dat schoolslag was (Breathstroke), maar dus kon ik beginnen met het leukste en het belangrijkste voor mij, namelijk de 50m vrije slag.
We waren aan het wachten bij de oproepkamers en ik zag meteen dat de Paralympicer er niet bij was, hij was wel aanwezig op de wedstrijd maar blijkbaar deed hij niet mee in mijn reeks. Toen besefte ik dat ik wel eens iets moois kon halen. De droom naar zilver lag binnen handbereik.
Ik had er echt wel zin in, want hiervoor had ik veel getraind, en dus hard voor gewerkt.
We stonden klaar op de blokken, en ik was er klaar voor. En 30sec later, stond het op het bord dat heel hoog ophing. Ik kon het nauwelijks geloven, maar ik mag mij nu Belgische Kampioen 2019 in de 50m vrije slag noemen.

Zondag 11u45:
Nu was het tijd voor het volgende, maar ook weer iets speciaals, namelijk de aflossing. We hadden wel een klein probleempje. Als groep hadden we vijf zwemmers mee, dus één iemand kon niet meedoen. Gelukkig had Melissa net daarvoor een redelijk pittige wedstrijd, dus bestond ons aflossings-team uit: Hans, Paulien, Dennis en ik. Dit vond ik ook wel één van de leukere dingen in het zwemmen.
Eenmaal iedereen gezwommen had, kregen we onze medaille, want we waren derde, dit was mijn tweede van de dag.

Zondag 12u30:
Lunch time… even een me-time. Ik was wel even blij, om even te rusten, en even alleen te zijn. Ze (de organisatie) was wel redelijk wat achter op hun schema, waardoor er weinig tijd was om te eten. Gelukkig had mijn mama lekkere pasta gemaakt. Daarna had ik dus nieuwe krachten om er terug tegenaan te gaan…

Zondag 14u:
Al mijn andere zwemnummers waren na de pauze. Er stond nog de 100m schoolslag, de 100m vrije slag en de 50m schoolslag. En ondertussen werden de wachtrijen ook drukker. Zelfs zo erg dat we op een moment dat we tien minuten moesten wachten om maar in de oproepkamers te komen…
De dag was nog lang, want het was nog maar 14u, toch voelde ik al de vermoeidheid en dus kon ik niet alles meer geven voor de laatste afstanden. Tactisch zwemmen was de boodschap.

Zondag 15u20:
De laatste nummers voordat we onze laatste mogelijke medailles konden binnenhalen. Zoals ik al eerder zei, het moest wel redelijk tactisch gebeuren, want de energie was niet meer hetzelfde als in de voormiddag.
Maar goed, na een gesprek met de coach hadden we beslist om nog alles op alles te zetten op de 100m vrije slag. Ik moest meegaan met de rest de eerste 50 meter, om dan te kijken of ik nog kon volgen. Zo gezegd zo gedaan… Eerste 50 meter liep ik nogal achter, maar dan zag ik dat de rest moe werd, en kon ik er nog volop voor gaan. Sprinten tot het einde, en dat heeft mij de vierde plaats opgeleverd.
Wat ik wel moet zeggen, op dit BK is er bepaald medaille systeem. Het was per reeks en dan nog is per leeftijd, zodat ik bij die 100m vrije slag zilver haalde…

Zondag 17u:
Medaille uitreiking van de laatste reeksen… We hadden dus al goud in de 50m vrije slag, brons met het team, en zoals ik al zei zilver bij die laatste 100m vrije slag. Voor de andere had ik een verdiende vierde plaats. Super content, en wat voor een dag.

Zondag 17u45:
Einde wedstrijd. Het was een mooie dag met mooie momenten.
De rit naar huis was lang, maar was toch blij hoe het allemaal verlopen is.
Ik wil graag nog iedereen bedanken voor de tips, de steun maar vooral de begeleiding.

Groetjes Elias.

Medaille op het podium.