Wat keek ik er zo hard naar uit. Dan heb ik het over de G-Waterfun dag die op en rond het water doorging. Het stond al langer gepland, maar nu was het eindelijk daar. Veel energie, en nog meer zin in…
Donderdag 8 september: Sportdag aan het schulensmeer samen met de sportgroep van Apojo. Toen we aankwamen was er redelijke wind en stroming op het meer. Gelukkig was het nog maar het begin van de dag.
Dan zijn we maar begonnen bij de sups, dat zijn grote board voor op te staan of om op te zitten en zo met een peddel het water op. Zelf was ik de eerste die het erop waagde, en het lukte eigenlijk niet zo heel goed. Jullie zagen zeker al de video van mij op sociale media dat ik in de zee op zo een bord stond en daar een duik maakten. Daardoor dacht ik dat het mij meteen ging lukken, maar helaas. Goed gelachen hebben we wel, en dan heb ik maar gaan liggen op die sup en zo dan gezwommen tot het einde. Zoals ik al zei, niet meteen wat ik gedacht had, maar wel goed gelachen… 🙂
Nadat er een paar mensen van onze groep op die sups waren geweest, konden we wel terug naar het meer, want de wind was wat meer gaan liggen, en dus konden we met een kano, raftboot of motorboot op het meer gaan. Eerst hebben we de kano geprobeerd. We zaten met twee in een kano. Ik had meteen het gevoel van vorig jaar terug. Echt genieten op dat water, en van het uitzicht. Het doel was om naar een eiland op dat meer te roeien. Op zich lukten dat redelijk goed, tot de andere van onze groep kwamen storen door met een motorboot (meer) golven te maken. Daar ging ons ritme…
Verder waren konden we nog gaan zeilen, maar door te harde wind konden we dat helaas niet meedoen. Dan zijn we maar gaan eten, want na al dat zware rooiwerk smaakten het eten eens zo beter.
Na de middag zijn we op het droge gebleven. Eerst gaan verkennen wat we nog allemaal konden doen. We kwamen een speleobox tegen, en ik had direct nostalgische herinneringen. Zo lang geleden dat ik dat nog eens gedaan had. Toen als kind, maar nu ben ik wel wat anders gebouwd. Ik vroeg aan die begeleider “tot welke lengte kan je dat doen”, die man antwoorden heel rustig “ik ben zelf 1m85 dus jij gaat dat ook wel kunnen, zolang je maar met je handen eerst gaat” Even nagedacht, maar toch maar erin gegaan. Echt leuk was het, dus ik ben er goed uitgekomen, als we de blauwe plekken er niet bij rekenen…
Daarna nog wat gesprongen van een hoogte op een groot kussen, en de dag zat erop!
Wat een dag, maar toch blij dat hij gedaan was, moe maar voldaan.
Foto’s en video’s vind je hieronder.
Elias H.
Add a Comment