380D7855-3E3F-45F7-A13D-C1C0A3D24EBC

Wat is er allemaal verandert in de media?

by with No Comment Eliasiets andersSpecial OlympicsVideo

Hallo,
Er is toch van alles veranderd rond de media wat ik wil delen, en dan bedoel ik niet mijn eigen socials, maar dan de andere kanalen waar ik graag mee samen werk. Alleen maar media nieuws vandaag…

Om te beginnen met het grootste nieuws…
TheSpecialInfluencers wordt TeamSpecial_be. Ikzelf heb veel te danken aan dat instagram account, omdat het mij (en de andere influencers) veel kansen heeft gegeven om meer in de media te komen. We hebben heel leuke dingen al kunnen doen met mensen en atleten die we daar op ons pad tegen kwamen. Maar wat is er nu veranderd? Wel, omdat ze de atleten die mee naar Berlijn gaan ook extra in de spotlights willen zetten, vind je nu ook content over hun op dat kanaal. Heel mooi gebaar van Special Olympics!
Een mooi voorbeeld van wat er nu te zien is op het kanaal, is een video van een voetbalwedstrijd tussen de Red Flames en de Special Flames. De Special Flames zijn de vrouwen voetbalsters van Special Olympics, die bovendien dus ook meegaan naar Berlijn.

Een ander punt is dat we de afgelopen weken veel hebben kunnen doen voor het vtm programma “Alles voor de Spelen”. Misschien hebben jullie al dingen gezien of gehoord ervan op sociale media, maar dat is dus een programma die bepaalde atleten volgt richting de Special Olympics Summer World Games in Berlijn. Dat programma wordt gemaakt door het productiehuis ‘Boundbreakers’ en wordt gepresenteerd door Koen Wauters samen met Gilles. Gilles is een atleet van SOB die vorige keer is mee geweest naar de wereld spelen in Dubai en Abu Dhabi als basketter. Mooie kans voor hem, en hopelijk wordt het een groot succes, dan heb ik het vooral over het programma, want er mag best meer aandacht zijn voor Special Olympics en hun atleten…

Voila, dat was het voor dit media bericht.
Tot snel,
Elias H.

G-SportSE-small-trans

Futsal G-Ploeg Aarschot

by with No Comment Eliasiets andersVideo

Hallo volgers,
Ik heb nog eens een weekendje Apojo ingepland voor wat rust. Tegen het einde van de voorbije week had ik eigenlijk niet zoveel gepland, maar toch had ik wat dingen gevonden om te doen. In het weekend blijft er best wel veel jeugd in de voorziening, want maakte dat ik wel zin had om met hun wat activiteiten te doen. Zo ben ik zaterdag gaan wandelen maar het intressante was pas zondag. Zondag rustdag? Nee hoor…

Zondag ochtend was ik redelijk vroeg wakker, en wou toch al opstaan. De dag ervoor dacht ik zelf wel om wat te gaan bewegen, en mijn papa gaf nog wel een goede tip om naar de fitness te gaan of zelfs te gaan zwemmen. Het is uiteindelijk het tweede geworden. Om half acht ben ik dan begonnen met zwemmen. Wel maar een half uurtje, want het wordt ook al veel komende week en eigenlijk best wel veel op de agenda…
Na het zwemmen was ik naar de leefgroep gegaan, en zat ik tegenover Michael en die ging voetballen om negen uur. Zelf kende ik hun werking wel een beetje, en ik had al vaker laten weten op hun sociale media dat ik graag eens wou komen kijken en eventueel met mijn camera eens komen filmen. Nu was de kans er, dus ben gewoon mee gegaan.

Van minuut één was ik al meteen fan van hun werking. Veel talent en vooral bij die jongens zag je het plezier er duidelijk inzitten. Zelfs als ik begon te filmen ging het heel goed. Ik wou al bijna direct meespelen, maar ik wou eerst wel wat beelden gemaakt hebben voordat ik ging vragen of mee te doen…
Even eerst hun werking schetsen… Het is een G-werking die bestaat uit veel bewoners van Apojo, maar ook uit mensen met een beperking uit de buurt, om zo samen te voetballen in de zaal (Futsal dus). De trainer is een werknemer van Apojo en zet zich al even in bij een voetbal werking, hij is dus zelf al coach bij een ploeg, en nu dus ook bij de G-werking.
Futsal Aarschot is best wel een grote club, en haalt mooie resultaten. Door de trainer zijn ze dan met de G-werking gestart en daar was ik dus die dag bij…

Na het filmen, wou ik eigenlijk gewoon meedoen, en de trainer zach dat al aan mij (jaja, soms kruipt het beestje…). Echt een hart voor G-Sport.
De video vind je hieronder, alsook wat afbeeldingen van de training…

Bedankt voor de kennismaking, en ik hoop dat jullie die werking blijven verderzetten.
Tot snel,
Elias

 

20230226_081917575_iOS

20230226_081917575_iOS

20230226_081917575_iOS
20230226_081927358_iOS

20230226_081927358_iOS

20230226_081927358_iOS
20230226_091340865_iOS

20230226_091340865_iOS

20230226_091340865_iOS
20230226_091340865_iOS

20230226_091340865_iOS

20230226_091340865_iOS
8422d874-60b0-4425-b6ee-1e85ed83d949-1.png

Amuseren en ontdekken in het weekend

by with No Comment Eliasiets anderszwemmen

Hier ben ik weer, maar misschien niet zoals jullie het zouden verwachten. Ik bedoel daarmee dat ik het eens ga hebben over amuseren en ontdekken… klinkt raar, maar ik heb een heel leuk anders-dan-anders weekend gehad.
Hieronder een verslagje van mijn voorbije weekend.

Een weekendje in Apojo gebeurd eigenlijk vaker en vaker, dat wilt zeggen dat ik dan (grotendeels) slaap in de voorziening en dan van daaruit dingen doe.
Ik mag van geluk spreken met een heel warm gezin te hebben, en dan had ik aan dit weekend vooral veel aan mijn broers en (schoon-)zus.
We gingen van alles doen op zondag maar eerst nog het zwemmen op zaterdag en dat was even geleden. Zaterdag ochtend besefte ik het opeens, want ik ben denk ik sinds half december niet meer gaan zwemmen bij de club… hmm.. ik keek er echt wel naar uit, want had ze toch wel hard gemist…

Door de busregeling kwam ik bijna twee uur te vroeg aan bij SportOase in Leuven. Ik hoopte eigenlijk om eens de andere G-Zwemmers te zien zwemmen. En ja hoor, ik zag een lesgever en ik mocht gaan kijken naar wat toch al best indrukwekkend was, zag er echt goed uit bij die jongens en meisjes. Zelf heb ik vooral gepraat met lesgevers en gekeken dus…
Natuurlijk moest ik zelf nog zwemmen met ons groepje, en dat was echt leuk, ik had het zoals al eerder gezegd echt gemist.

Na het zwemmen is mijn broer mij komen halen aan het zwembad, en ben ik met hem en zijn vriendin gaan frietjes halen. Super gezellig en lekker…
Daarna was ik wel echt heel moe, en ben ik zo goed als direct als ik terug in de voorziening was in mijn bedje gekropen. Want ik wist nog wat er ging volgen dit weekend… Dus tot daar de sport…

Drie jaar geleden hebben we voor het eerst een escape room gedaan met ons gezin, en ik vond dat super leuk. Zo zoeken naar dingen, puzzels oplossen en goed communiceren met elkaar. Niet allemaal simpel voor mij, maar wel leuk om te doen.
En ja hoor, we hebben het voorbije weekend nog eens opnieuw gedaan, natuurlijk wel een nieuwe kamer maar wel op dezelfde locatie ergens in Wilsele.
Zoals ik al wel eerder schreef, was ik wel redelijk moe, maar ja, zo een momentje met broers en zus is natuurlijk heel belangrijk en leuk, dus heb ik mij volledig gesmeten in het spel. Al moet ik wel zeggen dat we meer (lastige) puzzels hadden en minder echt zoek werk, wat dus voor lastiger was.
We zijn er niet uit gegraakt, maar we hebben plezier gehad. Dit doe je niet elk weekend (en misschien gelukkig niet), en iedereen was bij elkaar, daar komt niets meer boven.

De weekends worden drukker, en ik probeer wat ontspanning te zoeken, en dat begint goed te lukken.

Bedankt nogmaals aan mijn broers en (schoon-)zus(sen) voor het leuke weekend.

Jullie kunnen alles volgen op mijn socials, en tot snel,
Elias H.

41765b50-955a-43aa-a14a-e78212abbbdd

Dagje Efteling tussen de drukke (trainings-)dagen

by with No Comment Eliasiets anders

“Niet iedereen wilt alleen maar sport gerelateerde berichten zien Elias” Dit hoorde ik soms, dus bij deze even een ander blogbericht.

Zoals de titel al zegt, ik was nog eens naar de Efteling gegaan met familie. Eigenlijk keek ik hier echt wel naar uit. Even ontspanning in toch wel drukke sportweken. Het was wel vroeg opstaan, want de efteling ligt niet dicht bij de deur.

Mensen met een beperking worden ook wel goed ontvangen in het park. Zo zijn er ingangen speciaal voor ons. Ik kende dat systeem al wel langer in pretparken maar in de Efteling is het echt wel goed georganiseerd. Dus voor mensen met autisme is dit echt wel een aanrader. Je hebt meer rust en je kan vaker rustiger wachten.

Ik had daar ook wel dubbele gedachte bij, want ik zag veel mensen met een rolstoel, en voelde mij dan wel een beetje dubbel. Want ik wil wel wachten, maar dan niet altijd in de drukte. Wat voor mij deze formule heel interessant is. Én bijkomend het kost je niets meer, enkel goed de websites van de parken doorlezen.

Tot snel,

Elias

De vlam niet van Special Olympics maar van de Efteling.
41765b50-955a-43aa-a14a-e78212abbbdd

Watersport dag op het Schulensmeer!

by with No Comment Eliasiets anders

Wat keek ik er zo hard naar uit. Dan heb ik het over de G-Waterfun dag die op en rond het water doorging. Het stond al langer gepland, maar nu was het eindelijk daar. Veel energie, en nog meer zin in…

Donderdag 8 september: Sportdag aan het schulensmeer samen met de sportgroep van Apojo. Toen we aankwamen was er redelijke wind en stroming op het meer. Gelukkig was het nog maar het begin van de dag.
Dan zijn we maar begonnen bij de sups, dat zijn grote board voor op te staan of om op te zitten en zo met een peddel het water op. Zelf was ik de eerste die het erop waagde, en het lukte eigenlijk niet zo heel goed. Jullie zagen zeker al de video van mij op sociale media dat ik in de zee op zo een bord stond en daar een duik maakten. Daardoor dacht ik dat het mij meteen ging lukken, maar helaas. Goed gelachen hebben we wel, en dan heb ik maar gaan liggen op die sup en zo dan gezwommen tot het einde. Zoals ik al zei, niet meteen wat ik gedacht had, maar wel goed gelachen… 🙂

Nadat er een paar mensen van onze groep op die sups waren geweest, konden we wel terug naar het meer, want de wind was wat meer gaan liggen, en dus konden we met een kano, raftboot of motorboot op het meer gaan. Eerst hebben we de kano geprobeerd. We zaten met twee in een kano. Ik had meteen het gevoel van vorig jaar terug. Echt genieten op dat water, en van het uitzicht. Het doel was om naar een eiland op dat meer te roeien. Op zich lukten dat redelijk goed, tot de andere van onze groep kwamen storen door met een motorboot (meer) golven te maken. Daar ging ons ritme…
Verder waren konden we nog gaan zeilen, maar door te harde wind konden we dat helaas niet meedoen. Dan zijn we maar gaan eten, want na al dat zware rooiwerk smaakten het eten eens zo beter.

Na de middag zijn we op het droge gebleven. Eerst gaan verkennen wat we nog allemaal konden doen. We kwamen een speleobox tegen, en ik had direct nostalgische herinneringen. Zo lang geleden dat ik dat nog eens gedaan had. Toen als kind, maar nu ben ik wel wat anders gebouwd. Ik vroeg aan die begeleider “tot welke lengte kan je dat doen”, die man antwoorden heel rustig “ik ben zelf 1m85 dus jij gaat dat ook wel kunnen, zolang je maar met je handen eerst gaat” Even nagedacht, maar toch maar erin gegaan. Echt leuk was het, dus ik ben er goed uitgekomen, als we de blauwe plekken er niet bij rekenen…
Daarna nog wat gesprongen van een hoogte op een groot kussen, en de dag zat erop!

Wat een dag, maar toch blij dat hij gedaan was, moe maar voldaan.
Foto’s en video’s vind je hieronder.

Elias H.

 

41765b50-955a-43aa-a14a-e78212abbbdd

Memorial VanDamme 2023- De Special Influencers waren daar ook bij!

by with No Comment Eliasiets andersSpecial Olympics

Hallo,
We dachten dat de Special Influencers wat verdwenen waren van het toneel, maar blijkbaar toch niet. Toen we de mail kregen om naar één van de grootste atletiek meetingen mochten gaan, dan waren we heel blij, dat we nog iets konden doen voor publiciteit. Dus samen met Celine, Dimitri, ik en iemand van Special Olympics werden we verwacht aan het koning bouwdewijn stadion op de heizel. Het deed mij echt wel goed, ik had een drukke week gehad, maar dit was echt wel iets om naar uit te kijken. En dat allemaal op één avond, dit ging mij goed doen, dat wist ik al.
Alles wat we hebben gedaan en gezien vertel ik in dit blogbericht.

Vrijdag 16u, vertrekken naar Brussel met de trein vanuit Leuven, om dan mijn zus te ontmoeten in Brussel Zuid. Ik was best wel exited, maar gelukkig was ik niet alleen. Ergens was ik ook blij, dat ik niet alleen in Brussel moest rondlopen. Ook voor de franse taal was ik blij dat mijn zus erbij was.
Afspraak was om 17u aan de parking van de Belgische voetbalbond. Het was even wachten op de andere, maar ja, was logisch, want parkeren in brussel is niet zo gemakkelijk als je weet dat een van de grootste sportavonden in de buurt is.

Eenmaal allemaal samen kregen we onze eerste missie: Ontmoeting met Kim Geveart, zij was de “Meeting Director” van de Memorial Van Damme. Heel lieve, leuke vrouw, en natuurlijk een icoon bij onze belgische atletiek geschiedenis. Ze stelde ons meteen op het gemak, en na een paar foto’s zei ze nog tegen ons “als jullie iets nodig hebben, en hoor ik het graag”. Wat lief van haar.
Missie twee van de avond: een beetje content maken voor Special Olympics bij … smurfen… Ja, waarom snapten ik niet zo goed, maar leuk toch. Voor de filmpjes en de foto’s van die avond vind je op de socials van Special Olympics Belgium of de Special Influencers. We amuseerde ons daar wel mee.

Toen was het tijd om gewoon te genieten van de memorial op zich in het stadion. Voelde echt goed, om ook gewoon eens te genieten van de sfeer daar, want soms bij Special Influencers moeten we veel doen, en daardoor hebben we minder tijd om te genieten van het evenement zelf. Nu was dat dus anders, en daar genoten we echt wel van.

Op een gegeven moment, zagen we dat er enkele SOB atleten achter ons zaten in het stadion. Blijkbaar waren dat de atleten die voor SOB naar Berlijn gaan in de atletiek. Dat weten we dan ook weer, maar opeens waren die weg. We vroegen ons echt af, waar die naartoe waren. Even laten zagen we dat er atleten een ere ronden deden op fietsen op de piste. Dat waren de atleten van Tokio, gevolgd door onze SOB atleten (die achter ons zaten), en dan nog de Paralympische atleten die naar Tokio waren geweest.
Dat was echt mooi om te zien. Al die atleten verdienen de aandacht, want elk op zijn manier hebben een geweldige prestatie geleverd voor ons belgenland.

Sfeer, dat was het woord daar. Sfeer, veel sfeer. Iedereen stond recht voor zowat elke atleet, en dan als de lichten doofde voor de muziek op het einde. Wat een avond. Ik heb echt genoten van atletiek, van sfeer, van emoties maar vooral van trots op ons land, dat ze dit toch allemaal georganiseerd krijgen en zoveel buitenlands toppers naar de Memorial gebracht hadden.

Hieronder nog wat foto’s van die avond, maar zoals ik al zei, je vind er alles van op de socials van SpecialOlympicsBelgium en TheSpecialInfluecners.

Tot snel,
Eias

Foto’s van de Memorial Van Damme 2022 in Brussel op de Heizel
8422d874-60b0-4425-b6ee-1e85ed83d949-1.png

Afscheid van een vriend | De “Apojo Cup”

by with 2 Comments Eliasiets anders

De zomer loopt op zijn einde, er was nog niet zoveel gebeurd rondom mij maar de voorbije weken is er wel het een en ander gebeurd waar ik nu openlijk kan over praten. Al moet ik wel zeggen dat het niet altijd leuk was. In dit bericht vertel ik wat er allemaal gaande was.

Om maar te beginnen met de pijnlijkste. Enkele weken geleden kregen we in de zwemclub whatzapp een bericht dat nooit leuk is. Er stond: “Onze zoon zijn hart is gestopt met kloppen”. Eerst wist ik niet zo goed hoe te reageren. Wat? Is hij overleden? Zo plots? Een jongen van 19 jaar? Ik moest het even verwerken. Dit komt als bom, niemand had dit verwacht. Dit was echt verschieten, en ik wou (samen met ons zwemteam) hem een waardig afscheid geven. Omdat ik vaker teksten schrijf, heb ik een tekst geschreven voor hem, al moet ik wel zeggen dat deze manier van schrijven toch helemaal anders is. Heel emotioneel, de woorden waren moeilijk te vinden, terwijl ik met tranen in mijn ogen de tekst afwerkte. Toen ik het bericht kreeg dat ik mocht voorlezen op her afscheid, heb ik toch nog even gedacht of dat ik niet nog iets extra kon doen, om hem te eren. Want hij was een topper, een echte kampioen in en rond tet zwembad. Zo gezegd zo gedaan. Tegen het einde van mijn tekst die ik las, ben ik naar de kist gestapt en heb een medaille daarop gelegd met de woorden “jij bent en blijft onze kampioen”. Echt recht uit het hart, en over hart gesproken, hij blijft in mijn (en natuurlijk bij vele) hart. Het gaat je goed…

Na dit nieuws had ik echt geen gemakkelijke periode. Ik had minder zin in vanalles, en vond weinig rust. Mijn hoofd werd soms wel echt zot. Gelukkig heb ik de juiste mensen rondom mij, en met een combinatie van rust en werk kon ik mijn gedachten wel verzetten. Jullie kunnen wel begrijpen dat dit niet gemakkelijk was.

Gelukkig was er iets waar ik echt wel naar uit keek. Een evenement op 5 augustus met Apojo, waar ik al maanden naar uit keek. Jullie hebben op mijn socials ongetwijfeld dit zien voorbij komen:

Affiche “Apojo Cup”

Deze affiche heb ik zelf gemaakt in opdracht van een begeleider van Apojo. Maar her ging mij vooral over hoe leuk dat dit ging worden. Nu ben ik misschien nogal rond de pot aan het draaien. Wat was dat nu eigenlijk?

De Apojo Cup! Een voetbal wedstrijd waarbij iedereen welkom was van Apojo om samen te spelen of iets te komen drinken in en rond het kunstgrasveld in Aarschot. De teams waren een mix van bewoners en begeleiders (mannen en vrouwen), wat het natuurlijk echt wel leuk maakte. Zoals gezegd had ik hier echt naar uit gekeken. Zeker na dat pijnlijke nieuws wat ik hier vanboven al neerschreef. Ook mijn beste maat Sander was erbij bij de Apojo Cup. Hij kwam een dagje op bezoek in Apojo, en ik was heel blij dat hij tijd had gemaakt voor mij die dag. Want hij begint ook echt druk te hebben met zijn sport. Maar daarover meer in een eventueel komend blogbericht. Terug naar de Apojo Cup. Zoals gezegd bestonden de teams uit combinatie van begeleiders en bewoners, al is begeleiders niet echt het juiste woord, ik kan beter zeggen personeel. Want in mijn team zat een kinesist. En in het andere team zat een technische medewerker. Dus ja, echt een mix van deelnemers. Dit kon toch niet anders dan goed lopen?

Actiefoto – Apojo Cup

Het was echt een top dag. Iedereen heeft zich heel hard geamuseerd en alle delen van dat evenement waren goed voor Apojo. Je had de jeugd die hun energie kwijt kon, je had mensen die konden komen kijken en iets drinken, maar ook de oudere generatie van bewoners deden een wandelingetje voor te komen, dus ja voor ieder wat wils. Uiteindelijk werd het 4-1. En mooie uitslag, maar vooral een mooie dag.

Jullie lezen het, ik hen wat meegemaakt. Met deze gebeurtenissen weet je pas echt hoe het leven gaat. Geniet van elk moment lijkt het, want het kan ineens keren. Momenteel gaat het beter met mij, maar ik kan echt oprecht zeggen, dat dit niet zo gemakkelijk was.

Elias Hendrickx