Dag beste sportievelingen,
Het netbal-seizoen, is op volle kracht. Voor mij nog steeds even wennen aan een spel, dat ik nog niet veel had gedaan (lees de andere berichten over Netbal). Toch ligt het mij wel goed. Het team heeft mij ook al snel in de groep aanvaard, en ik speel ook graag samen met hun. Weer; het maakt niet uit hoe sterk, snel of slim je ook bent, iedereen verdiend zijn kans in het team. Iets wat ze voor mij ook gedaan hebben.
Ik wijk af, het gaat natuurlijk over de wedstrijden….
Het begon bij een thuis-wedstrijd tegen Lummen. Nog een belangrijk detail, onze thuis matchen worden niet in onze voorziening maar ergens dicht in de buurt. Maar goed de wedstrijd ging goed. We stonden er met een leuke sfeer, maar ook met een sterk team.
De eerste set was nog wat zoeken, en we hadden wat last met redelijk wat sterkte tegenstand. Toch wonnen we de eerste set.
Bij set twee, hadden we veel goede gedachtes, en vooral vertrouwen in al onze teamleden, het pakken van de ballen ging goed, en dan de smashers die het konden afmaken.
Dat was de wedstrijd van 26 november…
Deze week hadden we weer een wedstrijd, en niet een van de minste. Want we moesten tegen Wijchmaal, dat is volgens vele mensen de moeilijkste ploeg van de hele competitie…
Toch gingen we met een goed gevoel in het busje richting de sportzaal van Eksel (ergens dicht in de buurt van Wijchmaal). Voor mij was het de eerste keer dat we daar naartoe gingen. Het is ook meteen de verste verplaatsing die me moeten maken dit jaar. Alle andere ploegen (of beter gezegd, andere voorzieningen), zijn dichter bij huis.
Eenmaal binnen, zag ik meteen een oude bekende terug. Het was Tom van de Special Olympics, hij zit bij mij in de categorie bij Triatlon. En natuurlijk weer helemaal Tom, door de harde en nogal uitbundige omgang… Hij is ook weer goed aan het trainen voor de Special Olympics in Sint-Niklaas.
Maar goed de wedstrijd zelf…
We wisten dat het moeilijk ging worden, maar onze moraal was toch redelijk goed. De coach stelde ons gerust, en dat we moeten gaan voor elk punt.
Zo gezegd zo gedaan. De eerste set was heel goed opgaand, van beide kanten. Alleen merkten we op, dat bij elk punt dat zij verloren, dat ze meer en meer gefrustreerd waren. Goed voor ons, al was het best wel spannende set.
Na de eerste set zei onze coach, dat we meer de bal moesten rondspelen. Dat de andere ook hun kans moesten hebben om punten te kunnen scoren…
De 2de set was in het begin ook nog redelijk spannend, maar we hadden al snel door, dat Wijchmaal toch meer stress had. We bleven gaan voor elke punt. Als team stonden we redelijk goed, al hadden zij meer krachtigere en grotere jongens.
Na een dik half uurtje spelen in de 2de set, kwam het laatste punt nog voor ons.
Wedstrijd gewonnen…
Zo dit was het verslag van beide wedstrijden netbal van mij van het jaar. In januari gaan we er terug tegen aan. Al blijven we natuurlijk trainen.
Tot de volgende netbal-post..
Elias