img_0949.png

Grote toernooien: BK – deel 2: De Afloop

Inleiding

Dag sportievelingen,
Het was een drukke dag, maar ik heb genoten. Want jullie zagen zeker al het bericht over de voorafgang van het BK. Nee? Bekijk ze dan hier. Dus nu enkel over de afloop…

We waren er redelijk snel daar. Wel voor mij nogal wat werk gehad om alles te regelen van vervoer. Maar goed, we waren er rond 10u. Ongetwijfeld werd het een lange dag, als je zag dat mijn laatste wedstrijd om 18u was. 18u? Ja van 10u tot 18u, ja kijk het was nu zo…

Op ons Belgische kampioenschap waren we met vier zwemmers van Leuven Aquatics. Dat was best veel, toch misten we een paar competitiezwemmers maar goed, zij waren er ook bij in ons hart. Dit jaar was het voor veel zwemmers anders. Normaal heb je bij de inschrijvingen enkel de tijden van het voorbije jaar, maar ja zou niet eerlijk zijn, want sommige hadden nog geen wedstrijden gehad door wille van Corona. Ook in het zwembad merkte je dat heel erg. Het was over het algemeen redelijk rustig. Minder deelnemers dus. Bij de onderdelen hebben we maar enkele keren met acht tegelijk gezwommen, dat was echt heel opmerkelijk.

De wedstrijden zelf dan…

50 meter vrije slag

Het begon voor mij ook redelijk vroeg zoals ik al zei, maar meteen met de 50 meter vrije slag beginnen was toch dubbel. Dat is namelijk de afstand waar ik vorige keer goud op haalde. Dus ik had best wel wat zenuwen. Jeff heeft zich al vaker laten zien op andere wedstrijden, en nu bij die eerste wedstrijd moest ik tegen hem. Jeff is een jongen van ZGEEl, die zwemclub heeft één van de grootste G-Sport werkingen van België. Maar dus tegen Jeff… De focus was enorm groot, ik wou echt graag winnen, en daarvoor moest ik veel focus hebben, vooral aan de startblok kwam de stress. Als ik de beelden achteraf zag, dan zag ik dat ik te snel gestart was. Tegen de eerste 25 meter lag ik voor. Maar jammer maar helaas haalde Jeff mij dan in. Zilver was de uitslag. Ik heb mijn best gedaan.

Na de 50m, was het tijd voor de aflossing. Dat is een race die je doet met een team van vier zwemmers. Elke zwemmer moet dan 50m afleggen. Gelukkig hadden we vier zwemmers van Leuven die ook elk geselecteerd waren voor individuele nummers. Dat is de regel. Dus als je als team met drie zwemmers mag gaan naar het BK, dan mag je dus niet met een vierde van je team gaan als die niet geselecteerd is.
Wij waren dus met vier, dus konden we starten bij de aflossing.
Mijn positie was als eerste, dan Paulien, dan Hans en als laatste Dennis. Eigenlijk deden we dat best goed, we haalden een goed resultaat. Zilver was het. Ja, voor mij weer zilver. Maar ik ben zo trots op ons LAQUA (Leuven Aquatics)- team, top prestatie voor een top team.

Rugslag…


Even daarna was het tijd voor de rugslag. Eigenlijk best verassend dat ik dat mocht doen op dit toernooi. Want ik heb dat het afgelopen jaar niet gedaan. Wel paar jaar geleden. Hoe dat kon las je al in de inleiding. Maar nu dus rugslag op het BK. Wat ook wel spannend was, was dat ik dat samen moest doen met Hans van ons team. Hans zwemt al heel lang, en heeft zich vooral gespecialiseerd in rugslag en vlinderslag. Dus een waardige tegenstander. Net ervoor lachte we er nog mee. Hans was al helemaal opgepept, hij had er duidelijk zin in, dat bleek ook achteraf. Want de uitslag was heel goed… voor hem… Hij pakte zilver, en ik viel buiten het podium. Gefeliciteerd Hans, en ik had er vrede mee. Hij verdiende het ook echt wel. Weer een medaille erbij voor LAQUA.

De laatste 100 meter…


De dag liep bijna op zijn einde. Normaal stond dit nummer gepland voor 18u, maar gelukkig had de organisatie goed werk geleverd zodat ik al om 16u15 kon zwemmen. Ik wou echt wel graag nog een medaille halen. Afgaan op de inschrijvingslijst, zag het er op papier niet zo goed uit. Maar zeggen toch altijd “de prijzen worden pas uitgedeeld aan het einde van de meet”. Dus ja, we gaan ervoor!
Vooraf had ik een gesprek met de coach. “Elias, je moet uw derde kwart van de wedstrijd extra snel doen, dan komt het goed”. Duidelijke taal van onze coach Kev (Kevin), maar het ging dus lukken voor een medaille.
Toen ik op de blok stond, had ik terug die volledige focus, en ons plan moest lukken. Zo gezegd zo gedaan. De eerste meters heb ik afgewacht, en een rustig tempo. Want ik moest volhouden, ik wou niet meer de fout van de 50m maken. De laatste lengte was iedereen verrast dat ik ineens precies mijn tweede adem vond, en zo drukte ik als derde af bij de officiële drukplaten. Brons was binnen…

De balans en gevoel op het einde…

Na de bronze medaille was het duidelijk wat het voor mij was. Twee zilveren en één bronze medaille. Wat een prestatie, ik had het zelf niet beter kunnen hebben. Het was een super leuke, maar vooral vermoeiende dag. Ik heb ook genoten van alles wat nog bij komt kijken, neem nu het contact met je eigen team maar ook met andere clubs. Eerlijk gezegd heb ik wel dingen geleerd. Bijvoorbeeld wat Jeff zei achteraf, over dat ik te snel gestart was. Opmerkelijk is dat wel, maar echt wel nuttig. Volgend jaar hebben we een groot evenement gepland voor Jeff en mij, dus dan zijn wij samen één team.

Hoe deed de rest van het team van LAQUA? Wel heel goed, we waren met vier zwemmers wat ik dus al zei, en we hadden elf medailles, wat een zeer goede oogst was. Nooit op een bk haalden we dat. Super trots op het team. Top prestatie, en hopelijk volgend jaar terug zoveel of liefst toch meer gouden plakken.
En nu volop voorbereiding voor de Special Olympics in Louvain-La-Neuve tijdens hemelvaart weekend.

Tot dan,
Elias

Ps: hieronder vind je nog veel foto’s en een mooie video die een papa van ons team maakte. Zeker de moeite

img_0949.png

Grote toernooien: BK – deel 1: Vooraf

Hallo,
Na een weekje vakantie ben ik er weer helemaal klaar voor. Het was zalig in Spanje maar er staat natuurlijk van alles te gebeuren komende weken.

Mijn idee was om een blog bericht te maken met verschillende delen van de komende grote evenementen. Met als begin het Belgische Kampioenschap. En om zoveel mogelijk te schrijven rond deze dagen, ga ik zelfs het BK opdelen in voor en na de wedstrijden. Op de vooravond start ik met het deeltje van voor het evenement.

Zoals ik al zei heb ik net een weekje vakantie gehad. Misschien raar wel voor zo een groot toernooi, maar ja het was nu eenmaal zo. Toch heb ik vaak gedacht aan het BK. De dagen ernaartoe korten ook heel snel af. Elke keer als ik opstond, dan was het besef, dat het echt wel dichtbij komt.

Maar hoe voel ik mij nu op de vooravond? Wel ja, het is dubbel. Ik ben al een heel jaar (vooral achter de schermen) bezig met Special Olympics. En daar wordt zoveel over gedaan. Bijna op al mijn socials gaat het erover (soms misschien een beetje teveel). Terwijl ik over het BK weinig publiceer.

De druk begint wel te komen. Al weet ik dat het lastig gaat worden. De concurrentie is groter dan bij het vorige kampioenschap. Maar we gaan alles geven, en dan afwachten. Je kan uiteindelijk niet meer doen als je best.

Daarna hebben we nog een weekje rust voordat de Specials beginnen. Hope for the best…

Ergens volgende week een (uitgebreider) verslag van het Belgische kampioenschap dat plaats vind in Antwerpen. Tot volgende week.

Ready for BK
swimming-small

BK G-zwemmen 2019

Hallo,
Na een heel jaar zwemmen, was het uitkijken naar het Belgische Kampioenschap 2019 in Antwerpen. Dit jaar is mijn zwemmen echt heel hard vooruit gegaan, komt allemaal door extra trainingen maar vooral ook motivatie en de mensen rond mij heen (Leuven Aquatics en daar alle mensen van).

Een paar weken geleden zag ik de lijst met deelnemers en het programma. Niet veel verrassingen, maar toch ging het lastig worden, want er deed in mijn 50M vrije slag een Paralympicer mee. Dus was brons of zelfs zilver nog mogelijk.
Maar goed ik had het over het programma, en ik zag ook dat ik vier dingen kon zwemmen plus dan nog is de aflossing (dat is een estafette met elk vier zwemmers van hetzelfde team die elk een lengte zwemmen), waar we trouwens één zwemmer te veel voor hadden (straks meer daarover).

Zondag 8u:
Elias staat klaar om te vertrekken naar Antwerpen, hij is nog redelijk goed, maar er waren wel nog wat zenuwen. Iedereen deed zo hard zijn best ten huize Hendrickx om mee te gaan, of om te blijven supporteren tot het einde daar…

Zondag 9u10:
We komen aan in Antwerpen, en nu kwam het allemaal toch redelijk dichtbij. Mijn rugzak vol met spullen, mijn hoofdje met wat stress. We konden inzwemmen en zagen dat iedereen er klaar voor was. Er waren buiten veel vlaggen van Paralympics, want het viel heel hard op dat er veel Paralympicers waren. Deze mensen waren in volle voorbereiding om eventueel naar de Spelen in Tokyo te gaan, iets waar ik ook hard naar uit kijk, om in mijn dromen ooit is mee te gaan.

Zondag 10u20:
Zoals ik al zei, had ik een paar weken op voorrand gezien wat mijn tegenstanders en hun tijden waren. Al had ik met mijn minder goed engels iets mis begrepen. Er stond “Backtroke”, en ik dacht dat dat schoolslag was (Breathstroke), maar dus kon ik beginnen met het leukste en het belangrijkste voor mij, namelijk de 50m vrije slag.
We waren aan het wachten bij de oproepkamers en ik zag meteen dat de Paralympicer er niet bij was, hij was wel aanwezig op de wedstrijd maar blijkbaar deed hij niet mee in mijn reeks. Toen besefte ik dat ik wel eens iets moois kon halen. De droom naar zilver lag binnen handbereik.
Ik had er echt wel zin in, want hiervoor had ik veel getraind, en dus hard voor gewerkt.
We stonden klaar op de blokken, en ik was er klaar voor. En 30sec later, stond het op het bord dat heel hoog ophing. Ik kon het nauwelijks geloven, maar ik mag mij nu Belgische Kampioen 2019 in de 50m vrije slag noemen.

Zondag 11u45:
Nu was het tijd voor het volgende, maar ook weer iets speciaals, namelijk de aflossing. We hadden wel een klein probleempje. Als groep hadden we vijf zwemmers mee, dus één iemand kon niet meedoen. Gelukkig had Melissa net daarvoor een redelijk pittige wedstrijd, dus bestond ons aflossings-team uit: Hans, Paulien, Dennis en ik. Dit vond ik ook wel één van de leukere dingen in het zwemmen.
Eenmaal iedereen gezwommen had, kregen we onze medaille, want we waren derde, dit was mijn tweede van de dag.

Zondag 12u30:
Lunch time… even een me-time. Ik was wel even blij, om even te rusten, en even alleen te zijn. Ze (de organisatie) was wel redelijk wat achter op hun schema, waardoor er weinig tijd was om te eten. Gelukkig had mijn mama lekkere pasta gemaakt. Daarna had ik dus nieuwe krachten om er terug tegenaan te gaan…

Zondag 14u:
Al mijn andere zwemnummers waren na de pauze. Er stond nog de 100m schoolslag, de 100m vrije slag en de 50m schoolslag. En ondertussen werden de wachtrijen ook drukker. Zelfs zo erg dat we op een moment dat we tien minuten moesten wachten om maar in de oproepkamers te komen…
De dag was nog lang, want het was nog maar 14u, toch voelde ik al de vermoeidheid en dus kon ik niet alles meer geven voor de laatste afstanden. Tactisch zwemmen was de boodschap.

Zondag 15u20:
De laatste nummers voordat we onze laatste mogelijke medailles konden binnenhalen. Zoals ik al eerder zei, het moest wel redelijk tactisch gebeuren, want de energie was niet meer hetzelfde als in de voormiddag.
Maar goed, na een gesprek met de coach hadden we beslist om nog alles op alles te zetten op de 100m vrije slag. Ik moest meegaan met de rest de eerste 50 meter, om dan te kijken of ik nog kon volgen. Zo gezegd zo gedaan… Eerste 50 meter liep ik nogal achter, maar dan zag ik dat de rest moe werd, en kon ik er nog volop voor gaan. Sprinten tot het einde, en dat heeft mij de vierde plaats opgeleverd.
Wat ik wel moet zeggen, op dit BK is er bepaald medaille systeem. Het was per reeks en dan nog is per leeftijd, zodat ik bij die 100m vrije slag zilver haalde…

Zondag 17u:
Medaille uitreiking van de laatste reeksen… We hadden dus al goud in de 50m vrije slag, brons met het team, en zoals ik al zei zilver bij die laatste 100m vrije slag. Voor de andere had ik een verdiende vierde plaats. Super content, en wat voor een dag.

Zondag 17u45:
Einde wedstrijd. Het was een mooie dag met mooie momenten.
De rit naar huis was lang, maar was toch blij hoe het allemaal verlopen is.
Ik wil graag nog iedereen bedanken voor de tips, de steun maar vooral de begeleiding.

Groetjes Elias.

Medaille op het podium.
swimming-small

Enkele weken voor BK G-Zwemmen

Dag bloglezers,

Het gaat goed met de voorbereidingen van de Special Olympics, maar we mogen niet vergeten dat er ook nog steeds een zwemcompetitie is. Vergeten, ja vergeten, omdat ik de voorbije weken weinig heb gedaan voor het zwemmen zelf. Maar het lijkt op “stilte voor de storm”…

Deze maandag kreeg ik een mail in mijn mailbox met de selecties voor het Belgische kampioenschap G-Zwemmen. Ik voelde al aankomen dat ik er wel een paar ging hebben, maar dit had ik wel niet echt verwacht, verschoten dus.
Er worden zes nummers gezwommen, waar ik (officieel) er vijf van geselecteerd. Ik zeg wel officieel, want je mag er maar maximum vijf doen, al ga ik er maar drie doen. Zodat ik mij kan focussen op die drie, en daar hopelijk een medaille op kan halen.
We zullen wel zien…

Tot binnen paar weken in Sint-Niklaas voor het BK