Moe van de stage? Wel het was heftig, maar lees zeker het volledige bericht…
Wat was het veel, daar in Geel!
We gingen samen met Leuven Aquatics naar (Z-)Geel voor een wedstrijd, maar het was meer dan zwemmen alleen…
Tijdens de wedstrijd kon ik even niet meer uit de voeten
Leuke wedstrijd in Gent, maar het was dan toch niet afgelopen zoals ik gedacht had…
Sporten in en met Lummen
Het was een zeeweekendje maar toch was de zee niet het enige punt van het land dat ik was. Op zich een goed leuk weekendje gehad, maar daar gaat dit blog bericht niet over. “Sporten in en met Lummen” daar draait het om…
Om maar even te beginnen met het eerste deel, IN Lummen. Want wie de (zwem-)-kalender bijhoud weet dat er jaarlijks een zwemwedstrijd plaats vind in Lummen (meestal ook het laatste weekend). Een wedstrijd dus…
Lang geleden was het niet dat ik daar ging zwemmen. Ook een training met ons Berlijn-groepje was daar. Zonder slijmerig over te komen, is het toch altijd een beetje thuiskomen in Limburg.
Met dat laatste bedoel ik dan niet dat het allemaal heel gezellig was, want er moeten ook nog serieuze tijden gezwommen worden. Al vind ik dat het team-gevoel en het sociaal zijn naar andere clubs toe ook belangrijk is. Terug naar het zwembad zelf.. De drukte viel zelf wel heel goed mee, er was volgens de organisatie wel veel lawaai tijdens de start van de reeksen, maar ik zelf kon dat niet zo goed inschatten…
Om het maar over de tijden te hebben, dat viel best goed mee. Ik zelf had die dag bijna allemaal dingen gezwommen die ik nog niet zo vaak gedaan had, en dat was best spannend. Dan heb ik het over de 50m schoolslag en de 50m rugslag. Maar dus alles is goed verlopen.
Ik wil het niet meer zo vaak hebben over exacte tijden, die vermeld ik nog wel ergens op de website, maar wil vooral het blog bericht ook over het andere Lummen hebben. Want dit was de ‘IN’ Lummen, maar er staat ook iets als ‘met’ Lummen. Dat gaat over die andere sport waar ik ondertussen al een maandje mee bezig ben… netbal…
De netbal was op maandag middag, we moesten tegen Lummen, vandaar dus het dubbele bericht over lummen. We vertrokken dus maandag middag naar de sporthal van Gelrode om daar de zaal klaar te maken voor onze wedstrijd. Wie de short of reel gezien heeft op onze socials, weet dat ik er iets verkeerd in heb vermeld, want dit was eigenlijk een thuiswedstrijd en geen uitwedstrijd. Sorry hiervoor…
Dan over de wedstrijd zelf. Het was redelijk goed begonnen, en we streden echt wel voor elk punt. Al hadden we wel een paar afwezigen in ons team, zodat we met minder smashers op het veld stonden. “Jullie moeten er gewoon voor gaan, en voor elk punt strijden”, dat waren de woorden van de coach. Jammer genoeg verloren we de eerste set redelijk nipt, en ook de tweede set was niet al te best. We hebben nog werk aan het blok, en ook vanachter maakten we fouten. Zelf was ik over mezelf ook niet echt zo heel tevreden, maar ja het is een team sport, dus iedereen heeft zijn aandeel…
Na de wedstrijd hebben we nog gezellig iets gedronken en gegeten. Wat mij vooral echt wel nablijft na die wedstrijd, was dat iemand van ons team wafeltjes had gebakken. Super lief, waarvoor dank…
Voila, ik ben rond.
Ik hoop tot snel,
Elias
Amuseren en ontdekken in het weekend
Hier ben ik weer, maar misschien niet zoals jullie het zouden verwachten. Ik bedoel daarmee dat ik het eens ga hebben over amuseren en ontdekken… klinkt raar, maar ik heb een heel leuk anders-dan-anders weekend gehad.
Hieronder een verslagje van mijn voorbije weekend.
Een weekendje in Apojo gebeurd eigenlijk vaker en vaker, dat wilt zeggen dat ik dan (grotendeels) slaap in de voorziening en dan van daaruit dingen doe.
Ik mag van geluk spreken met een heel warm gezin te hebben, en dan had ik aan dit weekend vooral veel aan mijn broers en (schoon-)zus.
We gingen van alles doen op zondag maar eerst nog het zwemmen op zaterdag en dat was even geleden. Zaterdag ochtend besefte ik het opeens, want ik ben denk ik sinds half december niet meer gaan zwemmen bij de club… hmm.. ik keek er echt wel naar uit, want had ze toch wel hard gemist…
Door de busregeling kwam ik bijna twee uur te vroeg aan bij SportOase in Leuven. Ik hoopte eigenlijk om eens de andere G-Zwemmers te zien zwemmen. En ja hoor, ik zag een lesgever en ik mocht gaan kijken naar wat toch al best indrukwekkend was, zag er echt goed uit bij die jongens en meisjes. Zelf heb ik vooral gepraat met lesgevers en gekeken dus…
Natuurlijk moest ik zelf nog zwemmen met ons groepje, en dat was echt leuk, ik had het zoals al eerder gezegd echt gemist.
Na het zwemmen is mijn broer mij komen halen aan het zwembad, en ben ik met hem en zijn vriendin gaan frietjes halen. Super gezellig en lekker…
Daarna was ik wel echt heel moe, en ben ik zo goed als direct als ik terug in de voorziening was in mijn bedje gekropen. Want ik wist nog wat er ging volgen dit weekend… Dus tot daar de sport…
Drie jaar geleden hebben we voor het eerst een escape room gedaan met ons gezin, en ik vond dat super leuk. Zo zoeken naar dingen, puzzels oplossen en goed communiceren met elkaar. Niet allemaal simpel voor mij, maar wel leuk om te doen.
En ja hoor, we hebben het voorbije weekend nog eens opnieuw gedaan, natuurlijk wel een nieuwe kamer maar wel op dezelfde locatie ergens in Wilsele.
Zoals ik al wel eerder schreef, was ik wel redelijk moe, maar ja, zo een momentje met broers en zus is natuurlijk heel belangrijk en leuk, dus heb ik mij volledig gesmeten in het spel. Al moet ik wel zeggen dat we meer (lastige) puzzels hadden en minder echt zoek werk, wat dus voor lastiger was.
We zijn er niet uit gegraakt, maar we hebben plezier gehad. Dit doe je niet elk weekend (en misschien gelukkig niet), en iedereen was bij elkaar, daar komt niets meer boven.
De weekends worden drukker, en ik probeer wat ontspanning te zoeken, en dat begint goed te lukken.
Bedankt nogmaals aan mijn broers en (schoon-)zus(sen) voor het leuke weekend.
Jullie kunnen alles volgen op mijn socials, en tot snel,
Elias H.
Team Beluga, traint voor het eerst in 2023
Hallo,
Kennen jullie team ‘Beluga’ al? Zo niet, dan zegt deze titel van deze post je waarschijnlijk niet, maar ik leg het met trots en fier graag uit…
Team Beluga is eigenlijk de naam van het zwemteam voor de Special Olympics Summer World Games in Berlijn. Hoe die naam gevonden werd is een beetje een ‘speciaal’ verhaal, en jullie gaan het misschien wel grappig vinden….
Ik hou mij veel bezig met ressource te doen voor verschillende thema’s, en dat brengt mij soms op leuke artikels. Dus het gaat niet altijd om sport maar ook over technologie.
Maar de naam dus…
Een aantal weken geleden had ik een gesprek s’ochtends met een bewoner over dat een dolfijn nu een vis is of niet.. klinkt raar, want tuurlijk is een dolfijn geen vis, maar ik was dan alle soorten dolfijnen gaan googelen, en vond dan een afbeelding van een Beluga online. En toen kwam het opeens… Wacht is… Water, Snel, het begint met BEL… ja hoor, dit zou wel eens een goede naam zijn voor ons zwemteam voor Berlijn. Toen heb ik direct een berichtje in onze whatzapp groep gestuurd, en was eigenlijk iedereen fan.
Dus ja daarvan komt die naam dus, maar alleen met een naam kom je er natuurlijk niet… er moet nog gezwommen worden ook.
Daarom gingen we samen met het team naar het zwembad in Lummen voor een training.
Als ik daar aankwam zag ik meteen veel volk, normaal zwemmen wij als het rustig is, maar blijkbaar was het die ochtend ook de wekelijkse training voor hun G-Club Avali. Ergens ook wel leuk om zo eens andere g-zwemmers te zien op hun trainingen.
Zelf vonden de coaches het wel goed om eens een rustige training te doen, want we hadden minder plaats als gewoonlijk.
De training op zich was dus al wat rustiger, dat kon je niet zeggen van de sfeer in de cafetaria, want de ouders komen heel goed overeen, echt mooi om te zien. In het begin dacht ik daar zo niet bij na, maar na bijna een half jaar voorbereiding voor Berlijn, bedacht ik mij dat het voor de ouders en familie even spannend is. Voor ons viel het ons pas na de training op, want de ouders van Okke hadden taart voorzien voor ons. Super lief (bedankt daarvoor)…
Na een colaatje en een stukje taart, was het tijd om terug naar huis te gaan. Wat een leuk maar toch wel vermoeiend weekend heb ik gehad. Jullie kunnen alles volgen via de tags (#eliasberlin2023 of #teambeluga).
Tot snel,
Elias
Team Berlijn gaat samen trainen in Geel…
Mijn vrijdag was toch al een beetje anders dan anders. Al was dat vooral omdat het dan makkelijker was te organiseren was. Want er stond toch iets bijzonders op de plannen… jaja we hadden nog eens een training ingepland met ons zwemteam voor de Special Olympics World Summer Games in Berlijn… spannend maar wel super belangrijk…
Afspraak om 15u aan het zwembad van (Z-)Geel. Ik was wel wat vroeger daar dan de andere, dat kwam doordat mijn bussen niet goed uitkwamen. Dan maar even wachten in cafetaria… stilte voor de storm…
Ik zat daarna even buiten, omdat ik dan zelf beter kon zien wil er allemaal aankwam, klinkt misschien beetje raar, maar dat voelt beter aan voor mij…
En ja hoor, niet veel later kwam Annelies aan, dat is één van onze coaches voor Berlijn. Toch was het nog heel vroeg, het was toen ook maar 14u30. Gelukkig kwam niet veel later ook de rest toe. We waren met drie zwemmers en hadden er zin in…
De training zelf…
Het eerst uur was het heel heftig, veel lengtes, veel oefeningen maar ook veel techniek, wat had ik een moeite om Jef bij te blijven. Maar goed, het is niet tegen elkaar, maar gewoon je best doen. Eigenlijk leer ik best wel veel van hun, zowel van de coaches als van Jef zelf.
Daarna hebben we een half uurtje ‘gespeeld’ in het water, dat is altijd leuk. Daarbij draait het niet echt meer om zwemmen, maar vooral om het groepsgevoel.
Dus een heel goede maar ook leuke training gehad. Nu zijn we als team weer een stapje dichter bij … Berlijn…
Nog zes maanden…
Elias H.
De sint kwam in Leuven, en verder gingen naar Gent voor een zwemwedstrijd
Het weekend ligt al even achter ons, maar ik begin het drukker te krijgen en eigenlijk heb ik veel content om te verwerken, en daardoor duren sommige dingen wat langer.. Maar goed, nu (eindelijk) het verslag van onze sint die langs kwam bij ons in de club (Leuven Aquatics) en de wedstrijd van Gent (de eerste, ik kom er later op terug) die de dag erna was.
We beginnen met de sint wedstrijd.
De sint wedstrijd is toch altijd een leuk onderdeel van jaarlijkse evenementen bij onze eigen club. Verder in het jaar hebben we ook de LIZO wedstrijd, die samen met de sint echt wel leuk is voor ons eigen clubje.
Vorig weekend was het dan de sint die langskwam bij Leuven Aquatics, en dat is misschien niet altijd heel belangrijk, maar het is vooral leuk. Het blijft een wedstrijd, wat dus betekend dat er ook gezwommen word, en daar begon de namiddag mee. Jullie moeten wel weten dat de G-Zwemmers enkel tegen elkaar zwemmen, wel in twee groepen, maar dus tegen elkaar. Wat maakt dat je met vier of vijf zwemt tijdens de wedstrijd. Klinkt alsof ik dat negatief klonk of zo, maar dat was het zeker niet. Het was echt super leuk. Wat voor mij echt het belangrijkste was, was dat we konden laten zien aan andere groepen van de zwemclub dat we ook echte zwemtoppers zijn. Wat we dus ook echt gedaan hebben, want we kregen achteraf echt wel positieve reacties van hun trainers of begeleiders…
Het tweede deel van de sint wedstrijd, was natuurlijk het zien van de groot heilig man met de witte baard, maar zonder paard, grapje natuurlijk, maar dat mopje past volledig in het plaatsje bij dat moment. Echt genieten van de speelse kant ervan. Zelf moest ik van iemand van ons groepje een sint brief schrijven. Als je hem wilt lezen, je kan hem hieronder lezen.
Beste sint,
Ik sta hier heel zenuachtig bij jou met een brief,
Ik kan beginnen lezen, want jij bent zo lief.
We hebben met ons groepje veel bereikt voorbije jaar,
Goud op de Special Olympics, echt waar!!!
Wij kijken elke week uit naar ons trainingsmoment op zaterdag,
Soms is het technisch, of op snelheid, maar alles met de glimlach.
Dit jaar kregen we Sam erbij,
En in het begin waren we blij…
Nene het is een chille gast,
En heeft ons allen verrast.
Lieve sint, wij zijn heel braaf geweest,
En dat komt door onze fantastische teamgeest.
Uw kapoen,
Eliasje
Na de brief, was het tijd om terug naar huis te gaan, en ons mentaal voor te bereiden voor de tweede wedstrijd van het weekend… Gent.
Ik zei al in het begin de eerste van Gent, dat is omdat ze bij de zwemclub van Gent gesplitst zijn. Voor ons is dat niet erg, dan hebben wij nog een wedstrijd mee, dus ons hoor je niet klagen :). Om 13u20 moesten we daar zijn, was een beetje anders dan anders. Al hadden we er zelf wel echt zin in. Zeker na de tijd die ik gisteren zwom, ow ja, die tijd van gisteren.. weet je, ik zal ze onderaan dit bericht zetten.
Terug naar Gent…
Het concept is natuurlijk altijd hetzelfde. Al viel mij direct iets op, als ik de lijst zag. Ik stond bij de 50 meter vrije slag in de tweede beste reeks, wat redelijk opvallend was. Na even nadenken was het wel logisch dat ik daar bij stond. Want weten jullie nog dat ik vorige wedstrijd 50 meter vlinderslag had gezwommen? Wel, de tijd die nu op de lijst stond, was de tijd van de vorige wedstrijd, en daarom was dat dus zo…
Verder was het een normale wedstrijd met de vertrouwde nummers. Ik kan er van alles over zeggen, maar dan wordt dit bericht misschien wat lang. Zelf heb ik ook veel beeldmateriaal, soms van mij zelf, maar soms ook van een papa van iemand uit ons team. Dus hieronder de foto’s, video’s en de tijden van de wedstrijd…
Volg mij natuurlijk nog verder op de blog of op sociale media…
Tot de volgende,
Elias H.
Tijden van de wedstrijd:
Sint wedstrijd: 29,70
Gent:
100m vs: 1:10.58
50m vs: 31.64
25m vlinderslag: 17.76
Aflossing:
Team: 2:49.03
Mijn tijd: 30.4
Video's van het weekend:
Jaja, ik kan terug zwemmen in Aarschot!!!
Hallo volgers,
Vandaag eens heel goed nieuws, naar waar ik al een heel tijdje naar uit keek. Je leest het natuurlijk al in de titel, ik kan terug in de week zwemmen in Aarschot. Eigenlijk ben ik zo exited dat ik er gewoon ook een berichtje over wou maken.
De meeste die mij goed kennen, weten dat als ik ga zwemmen dat ik dat heel vroeg doe, want om zeven uur s’ochtends start ik in het water (of toch ongeveer), maar omdat ik goed op tijd moet eten staat mijn wekker om half zes.
Zelf werd ik wakker al voor mijn wekker. Vond ik eerst wel super raar, maar na even nadenken werd er al veel duidelijk. Had waarschijnlijk te maken met dat ik al wat zenuwen had om terug te gaan zwemmen zo vroeg, dat mijn biologische klok zei “opstaan om 5u30”… Zot maar wel handig…
Zo vroeg dus naar het zwembad vertrokken. Ikzelf was er als eerste, maar wat had je gedacht, het was nog bijna een half uur voordat het zwembad openging. Je kan nu wel voorstellen hoe excited ik eigenlijk wel was. Bij de toegang naar het zwembad was ik ook eerst. Zoals als gezegd niet voor wedstrijd maar voor de nieuwsgierigheid…
Het eerste wat mij opviel aan de ingang van de kleedkamers, was dat er nieuwe omkleed ruimtes waren. Niet meer het gele van vroeger, maar mooi houtachtig bruin. Al stonden er vanachter ook nog de ‘oude’ gele hokjes. Verder daarna viel ook op dat er nieuwe lockers waren. En daar valt nog wat over te zeggen. Want het is nu met een vier cijferige code die je zelf moet ingeven. Gelukkig is het wel mechanisch en niet electronisch, want dat zag ik vroeger al in SportOase Leuven, en dat was niet echt een succes.
Na even zoeken, had ik het door. Maar omdat ik het wat sneller doorhad, heb ik andere geholpen, met als gevolg dat ik niet als eerst in het zwembad was. Maar goed, het was zalig. Het water was warmer dan anders. Is dat omdat ze geld uitsparen nu alles energiezuiniger is, of omdat het zwembad eerst moet opgewarmd worden, om dan terug naar de juiste temperatuur te gaan, maar goed het was zalig…
Zelf heb ik veertig minuten gezwommen, en met als totale meters 1500, wat dus niet zo heel slecht was. Tuurlijk smaakt dit naar meer, en na de feestdagen gaan we volluit voor Berlijn…
Dikke proficiat aan alle mensen die hebben meegewerkt aan de vernieuwing van het zwembad. Echt knap werk…
Elias
We gaan door met wedstrijden… Nu was het Vilvoorde
Hallo,
Hier ben ik nog maar eens met een wedstrijd verslag blog bericht. Ja, ik weet het, het gaat allemaal snel maar dat is soms niet slecht voor het wedstrijd ritme…
Voorbije weekend dus de competitiewedstrijd in Vilvoorde. Voor mij de tweede van het seizoen. Hoe dat die ging, lees je hier…
De weken voordien heb ik redelijk wat rust gehad (buiten dan het familieweekend in Durbuy), waardoor ik ook goed presteerde op trainingen. Ik voelde dat het goed zat, er was focus, er was vertrouwen, dus het kon niet mislopen mentaal dan.
Vilvoorde is natuurlijk niet zo heel ver voor ons als Leuven Aquatics, het kan veel ‘erger’.
Bij aankomt was ik de laatste van het team, en kon dan direct naar de kleedkamers en daarna naar het zwembad. Verassend genoeg waren we de eerste aan het bad zelf. De andere clubs zaten in de cafetaria of waren zich nog aan het omkleden. Wat het voordeel geeft dat we als eerst onze stoelen konden kiezen alsook eerst beginnen met inzwemmen. Over inzwemmen heb ik het nog niet echt gehad op deze blog, misschien willen jullie weten wat dat eigenlijk is. Wel eigenlijk is dat heel simpel, namelijk de opwarming. Ja ik hoor het jullie al zeggen, “waarom schrijft die Elias dan niet gewoon opwarming”, wel dat is een term die ik zelf altijd raar klinken vond. Inzwemmen is dus opwarmen…
Wedstrijd zelf dan…
Het eerste dat we moesten doen was de 100m vrije slag. Op zich nog niet het belangrijkste nummer, maar wel een blijver en klassieker op wedstrijden. Deze keer moest ik niet tegen Jeff maar tegen andere toppers waaronder Michael, wat dus ook een kanjer van een concurrent is…
De eerste 50 meter waren heel opgaand tegen hem, we blijven mooi bij elkaar, met misschien een aantal centimeter in het voordeel voor hem. Gelukkig had ik een goede opbouw, en heb de laatste 25m alles nog gegeven, wat mij de eerste plaats opleverde. Dit ging al goed…
Na de 100 meter vrije slag heb ik iets gedaan, waar ik maar sinds vorige wedstrijd ben mee begonnen, namelijk vlinderslag. Super vermoeiend, maar zelf vind ik het leuker en leuker worden. In het team van Leuven Aquatics zit ook een zwemmer die ook vlinderslag doet. Onze Hans doet dat echt al jaren, en dan (weer) met Michael was het toch redelijk spannend. Hans werd derde en ik tweede, dat belooft voor de rest van het seizoen…
Voor de lezers die mij op de voet volgen, of die wel al weten wat ik allemaal doe op wedstrijden, kunnen zeker al raden wat het volgende was in het rijtje van drie individuele nummers is. Ja, de 50 meter vrije slag. En daar valt veel over te zeggen…
Ik wou samen met Michael daar 50m vlinderslag zwemmen, maar hij liet mij in de steek en deed zelf crawl. Maar goed, nu heb ik een tijd voor die langere afstand in dat nummer. Dus geen toptijd daar, maar wel voldaan met goede focus, wat ik dus al zei in het begin van dit bericht.
Daarna nog normaal één onderdeel: de aflossing. Op voorrand wist ik dat ik enkel met Berlijn moest zwemmen. Dat was niet zo leuk voor Leuven, omdat ze daan maar met drie waren. Na een kort overleg met wedstrijdleiding mocht ik toch de beidde doen, de doorslag was omdat de ene 4X25 was (Berlijn) en Leuven de 4X50 was. En ik heb er zo hard van genoten, echt van allebei.. Mooi om deze wedstrijd mee af te sluiten. Wat was het weer goed. Zo zie je maar, met de juiste focus en ingesteldheid kom je heel ver…
Hier nog even de tijden van de volledige wedstrijd:
1.12.0 op 100 vrije slag
17.9 op 25 vlinder
38.6 op 50 vlinder
14.3 in de aflossing 25 vrije slag
31.3 in de aflossing 50 vrije slag
Elias