zwem-logo-trans.png

De zweep erop… doorbijten Elias

Het weer wordt precies beter, zeker als je zo een dag bekijkt als vandaag. Al weet ik dat de winter nog wel even in het land is. Waarom ik over het weer begin is omdat ik het echt begin te merken aan vanalles. Het wordt terug sneller licht en ook beetje warmer. Dat geeft toch wel een beetje extra power voor nog beter te doen, of alleszins om er goed tegenaan te gaan. En ja dat er tegenaan gaan daar wil ik het nu over hebben. We (coach en ik) hebben een plan…

Komende weken starten de zwemwedstrijden terug. Binnen twee weken worden wij (van Leuven Aquatics) verwacht bij Z-Geel (in Geel dus) voor de eerste wedstrijd van 2022. Iets waar ik al een ruime tijd naar uitkijk. Niet alleen om terug te kunnen zwemmen in wedstrijd vorm, maar ook vooral om iedereen terug te zien. Om nog maar te zwijgen over de wedstrijd in Leuven (midden april). Daar gaan we als team niet alleen zwemmen maar ook helpen met vanalles daarrond…

Maar goed, dat is nog steeds niet het punt van dit bericht. We hadden een plan…

Het BK is ergens midden mei, en daar heeft de coach zijn zinnen opgezet. Hij wilt dat ik perfect voorbereid ben voor die specifieke wedstrijd. Wat natuurlijk maakt dat de trainingen zwaarder worden. En dat heeft mij doen nadenken.

Om de trainingen aan te kunnen zal ik ook meer moeten rusten na het zwemmen. Dus ik heb gevraagd of ik mijn weekschema kon aanpassen om zo goed mogelijk te kunnen rusten tussen mijn werk en dus de trainingen. Gelukkig viel dat mee en heb ik het kunnen regelen.

Allemaal goed en wel, maar ik zal het ook moeten doen. Dus ja, komende maanden wat harder werken en trainen, maar voorlopig gaat het goed, en kan ik nog lachen voor maar vooral ook na de training. Helemaal Elias dus. Blijven lachen, wat er ook gebeurd.

Je kan mij volgen via sociale kanalen voor beelden of foto’s van de wedstrijden, en ook mijn gezwommen tijden vind je terug op mijn zwempagina op deze site.

Voor nu, dus even doorbijten, en hou het veilig.

Tot snel, Elias

zwem-logo-trans.png

Weekje rust aan de kust

Wat was dat allemaal voorbije maand… vele emotionele gebeurtenissen rond de feestdagen. De trainingen die ik deed waren ook soms drukker. Ook algemeen rondom mij gebeuren vanalles.

En op dat moment heb ik een fout gemaakt. ik dacht “als het druk is rondom mij, dan kan ik beter meer bezig zijn met sport. Dan verzet ik mijn gedachtes.” Maar een goed idee was het niet. In het begin ging dat nog goed, maar na een weekje begon ik te maken dat ik mijn ‘reserves’ aan het gebruiken was. Waardoor ik mij klein beetje begon uit te putten. En dat mocht natuurlijk niet. De mensen die dicht bij mij staan, zagen het ook. Ik sliep veel meer, ik was dus heel moe, ook overdag.

Toen dacht ik na twee weken, dat dit niet gezond was, en dacht na over een oplossing. Ik weet ook wel dat niet alles opgelost geraakt, door alles te negeren. Maar toch, ik wou een weekje rust nemen. Ik had geluk, ik kon samen met mijn ouders vanaf woensdag tot zondag naar de zee. Dat is trouwens een plaats waar ik graag naartoe ga, om even rust te vinden.

Zo gezegd zo gedaan. Het heeft mij goed gedaan. Volgende week terug vol aan de bak. Wat ik zelf eigenlijk raar maar waar ook naar uitkijk.

Mentale gezondheid is heel belangrijk, ik schreef er vorige zomer hier nog over, en nu kom ik het bij mezelf tegen…

Komt goed! Niet opgeven, maar vooral, je kan niet meer dan je best doen. Luister naar je lichaam. En daarmee wil ik door blogbericht mee afsluiten.

Tot de volgende, Elias