Posts in category: Berlijn2023

Jullie wisten dat ik mee mocht, maar je moet er wat voor over hebben…
Nu is het even rustig, maar ik ben echt doodop na de stage voor de Special Olympics Summer World Games in Berlijn.
Dit is het verslag van drie dagen stage in Herentals met heel de Belgische delegatie.

Vrijdag ochtend:
Ik keek er echt wel naar uit. Dit was het moment om iedereen te leren kennen, en eigenlijk ook om eventueel andere sporten te zien. Al wist ik echt wel dat het zwaar ging worden. Vrijdag ochtend was ik ‘exited’ zo echt van “hoe gaat dat zijn, en wie gaat er allemaal mee naar Berlijn”, en zo van die gedachtes kan ik een pagina’s vol schrijven.
Vrijdag middag, het is tijd om te vertrekken naar Herentals.

Vrijdag middag 13u30:
We kwamen aan op de parking van de trainingssite van Sport.Vlaanderen waar wij de komende twee volledige dagen gingen sporten en slapen.
Bij de ingang stond er al een dame die ik al eens had gezien op een wedstrijd, dus dat kon niet anders dan een zwemmer zijn. Al was ik wel een beetje verlegen, ik dacht “ik spreek ze niet aan, want wie weet is het helemaal geen zwemster”, toch maar even afwachten.
Een beetje later kwamen de rest van het zwemteam er ook aan.
Briefing van de organisatie was het volgende, en dan was het tijd om dan echt met het zwemteam een wandeling te maken, en elkaar (beter) te leren kennen…

Vrijdag 14u30:
Zoals al geschreven hierboven, we gingen een wandeling maken om even te kijken wat er allemaal was op de site, en ook om elkaar te leren kennen. Onze coaches hebben veel ervaring met Special Olympics, maar vooral ook met de World Games, dus je wilt met niemand anders daar naartoe gaan. Toen we op een gegeven moment samen op een bankje zaten, en we onszelf aan elkaar voorstelde, kwam ik erachter dat er in ons team iemand als eens had meegedaan met een editie van de World Games. Ook die ervaringen in dat gesprek zijn mij bijgebleven. Zij kennen het, en leuk om zo iemand bij je te hebben.

Vrijdag 16u: eerste training.
Ik ga niet in detail over de training, maar het was wel de eerste in de reek van vier die we dit weekend gingen afwerken. Eerst was het leuk om eens te trainen met andere zwemmers die niet in je eigen zwemteam zitten, maar na een paar meters, dan merk je pas dat dit niet zomaar een uitzending was met de delegatie…

Vrijdag avond:
Na de zware training, hebben we gegeten, en konden we alle atleten leren kennen door samen iets te drinken in de ontspanningsruimte, of gewoon om even op de kamer te rusten voor nog wat komen zou dit weekend. Zelf ben ik redelijk vroeg gaan slapen, want ik heb echt wel mijn rust nodig…

Zaterdag 7u30:
Het was half acht we (jeff en ik sliepen op dezelfde kamer) geklop op onze deur hoorde. Gelukkig was ik op tijd gaan slapen zodat ik genoeg slaap had. Ben echt blij met Jeff in ons team, want hij is rustig, kan kei goed zwemmen, en is ook iemand die echt niet moeilijk doet. Ideaal dus 🙂
Ontbijt om acht uur, en dan naar het zwembad…

Zaterdag voormiddag:
Tijd voor de eerste training van dag twee op de stage. Onder wat geregen was het wel stom om te wandelen, maar gelukkig was het zwembad binnen. Jaja, ik weet het, het water is ook nat, maar je moet het bekijken met een blik op de fietsers of voetballers die constant in de regen moesten lopen, springen, wandelen,… Dus wij hadden nog wel wat geluk
Zaterdag was ook de dag dat we twee maal gingen trainen. Ook die voormiddag training was ook echt wel één van de zwaarste van het weekend. Ondertussen leerde we elkaar in het zwemteam ook wel echt beter kennen. Ja, ik heb het al vaker gezegd, maar dat is ook een beetje het doel van het weekend, buiten het zwemmen dan.

Zaterdag namiddag en avond:
Na het eten en nog een training in het zwembad, was het tijd voor wat ontspanning. En dat mag je best letterlijk nemen. We kregen lach-joga. Jaja, lach-joga, nooit van gehoord maar wel goed gelachen en daar draait het om. Dit stond gepland als “teambuilding” en dat was het ook. We zaten in de groep met de gymnasten (dus bij Celine en co). Want bij elke groep stonden er verschillende sporten bij elkaar.
S’avonds was er nog een feestje. En daar keken we allemaal naar uit. Echt toffe avond. Iets drinken, beetje dansen, praten met andere atleten en coaches en nog veel meer.
Toch ben ik nog vroeg gaan slapen, want morgen stond er in de ochtend nog een training op de planning, en ik was al zo moe, en vergeet niet dat het daar super koud was…

Zondag: rustdag? Nee hoor…
Ook hier weer wakker gemaakt door onze Marc. Nu moesten we wel nog onze valies terug inpakken. Al hadden we maar een weekendje gehad, en hadden we niet zoveel bij. Mooie kamer die wij hadden. Niet te klein, en plaats genoeg voor twee man. Als ontbijt kregen we een verwen ontbijt, wat wou zeggen pistolet en sandwiches. En na de training hadden onze coaches ons nog een drankje getrakteerd in de cafetaria van het zwembad. Super leuk, en ook welkom na de koude dagen van ervoor. De zondag hadden we wel heel mooi weer. Stralende zon, en stapten we door de ochtend zonnestralen naar het zwembad in de ochtend.

Zondag middag:
Als beloning van het weekend, kregen we als middageten lekkere frietjes met stoofvlees, dat was zoooooo lekker. Iedereen was moe, maar wel echt wel blij met zo een weekend. Al zaten die frietjes er ook wel voor iets tussen.
Meer was er ook niet meer, want na het eten kwam mijn broer al om mij op te halen.

Ik ga proberen zoveel mogelijk te schrijven en filmen over ons avontuur rond de World Games, maar het is zo als mijn coach zei op het einde tegen mij “Elias, dat mag allemaal, maar we zijn hier om vooral te focussen op de sport!” En gelijk heeft hij.

Nog eens een dikke merci aan heel de organisatie. Heb veel geleerd, hard getraind maar vooral een goed weekend gehad!

Tot snel,
Elias H.