Toernooien na Berlijn voor sommige sporten

Weten jullie waar ik zelf heel gelukkig van wordt in de G-Sport? Wel dat er meer mogelijkheden en evenementen komen voor heel veel G-Sporters. En daar wil ik het in dit 150ste (!) blogbericht van G-SportSE over hebben.
In Berlijn waren vanuit België ook wel wat team sporten: voetbal, Hockey, basketbal. In Berlijn hadden we de vrouwenploeg van het voetbal, maar de mannen die hebben ook kansen gekregen, beter nog, ze mochten helemaal naar het buitenland voor te gaan shinen. En daar wil ik het over hebben, omdat ik zelf ook iemand in de voorziening die bij de Special Devils zit.  En dan wordt ik blij als ik dit op sociale media zie:

Dit is echt een grote stap vooruit voor het organiseren van verschillende toernooien, en dan zeker in het buitenland. Dus voor het verhaal… De Special Devils (het mannen voetbal team van Special Olympics Belgium), werden uitgenodigd voor de Gothia Cup en Zweden. En je kan zien dat ze zich goed hebben gesmeten in het spel, maar jullie zien ook dat ze mooie resultaten hadden gehaald. Bij mij in de voorziening zit een jongen die ook bij de Special Devils zit. Hij ging vorig jaar al naar Zweden voor dit toernooi en ik hoorde daarna echt mooie verhalen van hem.
Zo een grote toernooien komen niet zo vaak voor bij Special Olympics, omdat er gewoon veel bij komt kijken: organisatie, budgetten, en dan kan ik mij inbeelden als je zo een uitnodiging krijgt voor te gaan. Dit zou meer moeten gebeuren. Bij andere sporten heb ik dat ook al gezien voor het hockey team, maar op de socials van SOB vind je ook berichten van fietsers van bij special olympics die mee mochten rijden in nationale koersen. Dus er is veel op komst. Maar toch wil ik graag dit promoten bij onze 150ste post…

Mooi toch?
Tot snel,
Elias

IMG_0013

Berlin 2023: Respect voor elkaar tijdens de rit naar Berlijn

Iedereen wist dat dit moment ging komen. De busrit tussen Keulen en Berlijn. Vroeg opstaan voor alles op te ruimen en in te pakken voor de ‘verhuis’ naar onze eindbestemming Berlijn. En de verhuis mag je best letterlijk nemen, want mijn koffer zat nog steeds goed vol, zeker met de kleine (en soms grotere) cadeau’s die we afgelopen dagen gekregen hadden. Gelukkig heb je dan de coaches, maar vooral ook Jeff waar ik mij super goed bij voel, en altijd zal helpen waar nodig…

Met dat bruggetje kom ik dichter bij de titel van deze post. We zijn nu al enkele dagen met elkaar onderweg, en dan begin je iedereen beter kennen, maar ook wel waar ze het moeilijker mee hebben. Versta mij nu niet verkeerd, ik heb niet zoveel ergernissen, maar je weet beter wie wanneer wat nodig heeft van rust, en ook wanneer er teveel prikkels zijn. Eerlijk gezegd, dit had ik wel verwacht, iedereen is anders, maar het blijft wel Special Olympics. We komen ook wel dichter bij Berlijn, en dat is ook te merken. De vermoeidheid is al beetje zichtbaar, maar we kunnen nog wel genieten.

Het is niet altijd zo hoor. We kunnen nog veel plezier maken, en leren nu zeker de belgen al goed kennen. Heel leuke groep, met sfeervolle dynamiek. Ik leer ook veel bij, niet perse enkel over zwemmen, maar ook over andere sporten. Ook daar komt respect bij kijken, iedereen doet op hun eigen manier hun sport, met welke beperking dan ook.

De busrit duurt lang, en is heel saai. Gelukkig hebben we elkaar, en kunnen we eerlijk gezegd ook even rust nemen op een of andere manier…

Tot in Berlijn!