Hoe waren de Nationale Spelen 2023 in Mechelen, veel emoties en veel plezier. Lees het hier…
Familiemoment voor Berlijn? Hu? Wat is dat?
We werden verwacht in Hoeilaart op een dinsdag avond? En het was samen met Celine. Dat moet echt wel iets te maken hebben met Berlijn? Of voor een nieuw project?
Lees het hier
Ontspanning en plezier in Sportpaleis
Waar was dat feestje? Wel in het sportpaleis was dat feestje…
Veel gepland maar dan toch nog pech…
Dag volgers,
Er stond veel gepland voor voorbije week en weekend, maar er is toch iets dat ons (nu ook bij mij) nog steeds pijn kan doen.
Dat is voor later dit bericht, maar nog eens zeggen wat er allemaal te doen was of komende weken.
Normaal kan je veel events of afspraken zien op onze nieuwe kalender-pagina.
Al zijn er ook dingen die ik daar niet op zet. Om eerlijk te zijn, heb ik dat systeem nog niet door. Maar het is de bedoeling dat ik die pagina vaker ga gebruiken, en ook meer mee ga doen voor blogberichten over dat evenement in de kalender.
We hadden zaterdag een zwemtraining met de Beluga’s. Ondertussen weten jullie wel dat dat ons zwemteam is voor de SO world games in Berlijn. Een training dus met ons team, en elkaar nog eens terugzien voordat we de week erna naar Herentals gaan. Dat moet zowat (tot nu toe) het zwaarste weekend worden van dit jaar. Ik ga mijn krachten en focus nodig hebben…
Dit jaar hebben we er niet veel last van gehad, maar de voorbije jaren was er een virus dat ons allemaal hard getroffen heeft. En nu op moment van schrijven heb ik ook een positieve test vast moeten stellen. Daar gaat onze training. Er was nog iemand van het team dat er niet kon zijn, dus had de trainer beslist om het gewoon af te lassen. Echt jammer vind ik het, maar dan ben ik weer helemaal ok voor volgend weekend. Liever nu dan volgende week corona natuurlijk.
En er is nog iets wat ik heb moeten missen namelijk een dagje met Sander voor zijn tijdrit in Zolder. Ik ging meegaan als ‘content creator’, om zo foto’s en video’s te maken als promo materiaal voor zijn socials en website. Mag ik trouwens nog even zeggen dat je Sander zijn verhalen niet echt meer kan volgen op G-SportSE maar op zijn eigen website en socials: TandemTeamDoublePower.
Allemaal moeten afzeggen, maar zoals ik al aangaf, beter nu dan volgende week.
Bedankt allemaal voor de leuke berichtjes, en ik kom snel terug met berichten over mijn komende activiteiten.
Tot snel,
Elias
Wat was het veel, daar in Geel!
We gingen samen met Leuven Aquatics naar (Z-)Geel voor een wedstrijd, maar het was meer dan zwemmen alleen…
SpecialInfluencers – Eindejaarsvideo G-SportSE #1
Memorial VanDamme 2023- De Special Influencers waren daar ook bij!
Hallo,
We dachten dat de Special Influencers wat verdwenen waren van het toneel, maar blijkbaar toch niet. Toen we de mail kregen om naar één van de grootste atletiek meetingen mochten gaan, dan waren we heel blij, dat we nog iets konden doen voor publiciteit. Dus samen met Celine, Dimitri, ik en iemand van Special Olympics werden we verwacht aan het koning bouwdewijn stadion op de heizel. Het deed mij echt wel goed, ik had een drukke week gehad, maar dit was echt wel iets om naar uit te kijken. En dat allemaal op één avond, dit ging mij goed doen, dat wist ik al.
Alles wat we hebben gedaan en gezien vertel ik in dit blogbericht.
Vrijdag 16u, vertrekken naar Brussel met de trein vanuit Leuven, om dan mijn zus te ontmoeten in Brussel Zuid. Ik was best wel exited, maar gelukkig was ik niet alleen. Ergens was ik ook blij, dat ik niet alleen in Brussel moest rondlopen. Ook voor de franse taal was ik blij dat mijn zus erbij was.
Afspraak was om 17u aan de parking van de Belgische voetbalbond. Het was even wachten op de andere, maar ja, was logisch, want parkeren in brussel is niet zo gemakkelijk als je weet dat een van de grootste sportavonden in de buurt is.
Eenmaal allemaal samen kregen we onze eerste missie: Ontmoeting met Kim Geveart, zij was de “Meeting Director” van de Memorial Van Damme. Heel lieve, leuke vrouw, en natuurlijk een icoon bij onze belgische atletiek geschiedenis. Ze stelde ons meteen op het gemak, en na een paar foto’s zei ze nog tegen ons “als jullie iets nodig hebben, en hoor ik het graag”. Wat lief van haar.
Missie twee van de avond: een beetje content maken voor Special Olympics bij … smurfen… Ja, waarom snapten ik niet zo goed, maar leuk toch. Voor de filmpjes en de foto’s van die avond vind je op de socials van Special Olympics Belgium of de Special Influencers. We amuseerde ons daar wel mee.
Toen was het tijd om gewoon te genieten van de memorial op zich in het stadion. Voelde echt goed, om ook gewoon eens te genieten van de sfeer daar, want soms bij Special Influencers moeten we veel doen, en daardoor hebben we minder tijd om te genieten van het evenement zelf. Nu was dat dus anders, en daar genoten we echt wel van.
Op een gegeven moment, zagen we dat er enkele SOB atleten achter ons zaten in het stadion. Blijkbaar waren dat de atleten die voor SOB naar Berlijn gaan in de atletiek. Dat weten we dan ook weer, maar opeens waren die weg. We vroegen ons echt af, waar die naartoe waren. Even laten zagen we dat er atleten een ere ronden deden op fietsen op de piste. Dat waren de atleten van Tokio, gevolgd door onze SOB atleten (die achter ons zaten), en dan nog de Paralympische atleten die naar Tokio waren geweest.
Dat was echt mooi om te zien. Al die atleten verdienen de aandacht, want elk op zijn manier hebben een geweldige prestatie geleverd voor ons belgenland.
Sfeer, dat was het woord daar. Sfeer, veel sfeer. Iedereen stond recht voor zowat elke atleet, en dan als de lichten doofde voor de muziek op het einde. Wat een avond. Ik heb echt genoten van atletiek, van sfeer, van emoties maar vooral van trots op ons land, dat ze dit toch allemaal georganiseerd krijgen en zoveel buitenlands toppers naar de Memorial gebracht hadden.
Hieronder nog wat foto’s van die avond, maar zoals ik al zei, je vind er alles van op de socials van SpecialOlympicsBelgium en TheSpecialInfluecners.
Tot snel,
Eias
De Special Olympics 2022: De dagen van de spelen (deel 2)
(Voor deel 1 van het verslag van de Special Olympics, klik hier)
Hallo, we zijn nu al een week na het einde van de Special Olympics, en ik had jullie nog het verslag van de laatste dagen beloofd. Nu lees je dus de rest van Specials…
Na de lekkere bbq van de tweede dag, gingen we goed op tijd slapen, want de specials zijn nog niet gedaan…
Eindelijk gingen mijn Special Olympics beginnen. Nu kon ik mezelf bewijzen in het zwembad. Vandaag stond de 50 meter vrije slag en 50 meter rugslag op het programma. De vrije slag zag ik goed komen, maar die rugslag is of blijft toch een probleem. Bij rugslag was vooral het probleem dat ik dat echt bijna nooit deed in competitie, dus het ging spannend worden… Maar goed, we doen het gewoon, en we zien wel…
Samen met mijn ouders ging ik dus naar het zwembad op een aparte site, in Eigenbrakel. Super mooie site, veel parking, al was het zwembad zelf niet zo heel groot. Normaal zijn wij gewoon dat we op grote toernooien in een 50 meter zwembad zwemmen, maar dat blijkt enkel op het BK zo te zijn. Maar goed 25 meter is natuurlijk ook goed.
Het begon direct met de topper de 50 meter vrije slag. Iets waar ik normaal gezien wel goed in ben. Al hadden we Jeff en co ook in de reeks. De prijzen worden pas uitgedeeld aan het eind van de meet, dus ik ging er volledig voor. Ik had meteen het groepsgevoel al in de kleedkamer. Precies allemaal vrienden, en dat was zo leuk. Eenmaal op de blok natuurlijk volledige focus.
De wedstrijd zelf voelde eigenlijk zoals een BK bij de 50 meter vrije slag. Gewoon duiken en alles geven. Jammer wel dat Jeff weer aan het kortste eind greep, hij pakte de gouden medaille en ik de zilveren. Best mogelijke resultaat dacht ik al.
Daarna was het tijd voor de 50 meter rugslag, zoals ik al zei, niet zo simpel, maar wel met een verrassend einde. Veel herinner ik mij er niet meer van, alleen dat ik het moeilijk had, en dat Hans (van Leuven Aquatics) knap voor mij was. Mijn verdict: 4de plaats, ben ik best tevreden mee.
Voor de rest van de dag, heb ik mij weer bezig gehouden met alles rondom de Special Olympics, zoals de voorbije dagen (interviews, kijken naar andere sporten, met mensen praten). Heel vermoeiend, maar wel allemaal super leuk. Als ik van het zwembad terug was bij de groep, was het ook leuk om de verhalen van de andere sporters van Team Apojo te horen. Wat een toppers allemaal!!!
Na een hele drukke dag bij de pistes, gingen we terug naar ons verblijf in Boutersem om weer lekker te eten en te genieten van een leuke avond met muziek, dans, optredes van sommige en dat natuurlijk in gezelschap met een drankje en een chipsje. Gewoon ontspannen na alweer een drukke Special Olympics dag…
Dag 4 (zaterdag) begon nogal hectisch, want we moesten onszelf niet alleen klaarmaken voor de dag, maar alles moest ook opgeruimd worden. Alle valiezen en rugzakken in de bus zetten, en natuurlijk ook ontbijten. De ochtenden waren meestal best wel rustig. Iedereen moest altijd voor 9u opstaan, maar de meesten waren al vroeger wakker. Tja, iedereen heeft gewoontes, en dat is zeker okee. Na alles ingepakt was, gingen we weer elk naar onze sites. De atletiek en de triatleten naar Louvain-La-Neuve, en ik naar de zwembad voor mijn laatste onderdeel de 50 meter schoolslag. Over dat laatste onderdeel dat was natuurlijk ook voor de triatleten. Nu wisten ze hoe goed ze het al deden, en konden ze nadenken over een plan voor de posities. Gelukkig hebben we daar onze coach Toon voor. Ik had er het volste vertrouwen in. En ja hoor wat dede ze het goed bij het lopen. Zelf was ik er niet, maar ik hoorde achteraf al genoeg verhalen.
Om het nog eens over het zwemmen te hebben, de 50 meter schoolslag moest nog gezwommen worden. Ik hoopte voor de wedstrijd op nog een podium plaats, en dat leek wel haalbaar. Weer zat de sfeer goed in de kleedkamer en weer goede focus bij de startblok. Ik dook erin, en de schoolslag begon. Het was echt lastig, maar dan toch uiteindelijk vierde geëindigd.
Tijd om de Specials af te sluiten met een bezoek aan de kebabzaak in Aarschot, voor een vettig avondeten.
Ze zitten erop… Ik hoop snel weer veel te posten over de Special Olympics. Maar voor nu, is alles gezegd, voor foto’s en video’s kan je terecht op de socials van G-SportSE.
Tot snel,
Elias Hendrickx










De Special Olympics 2022: De dagen van de spelen (deel 1)
Hier zijn we dan, op de Special Olympics van 2022 in Louvain-La-Neuve. Eindelijk konden we beginnen aan onze sporten. Jullie hebben zeker al het vorige bericht gelezen van de torch run? Vandaag gaan we verder met het tweede deel van dit grote evenement. Om het makkelijker te zeggen zal ik in het vervolg vaker ‘de Specials’ zeggen in plaats van Special Olympics. Gewoon dat jullie meezijn… haha…
Wat een grote tent zag ik daar staan in het Special Olympics Village. En dat is nog maar een klein onderdeel van de specials. Op voorrand wou ik zoveel mogelijk zien. En ja hoor dat deed ik volop. Ook de vele eet- en drankstandjes waren prachtig vormgegeven. Je zag alleen maar lachende gezichten. Fun en pret verzekerd. Zeker als je weet dat er genoeg randanimatie was voor iedereen, en voor iedereen wat wils.
Toch maar eens beginnen voor wat de meeste gekomen waren… Sporten.
Mijn eerste missie: het begeleiden van de zwemmers voor de triatlon van team Apojo. Enkele mannen en vrouwen van ons team hadden de eerste dag zwemmen. Ik had zelf geluk dat ik erbij kon zijn, want mijn eigen zwemwedstrijden begonnen pas vrijdag. Klaar dus voor team apojo om er mee voor te zorgen dat ze kei hard gaan scoren en er volop voor kunnen gaan.
We hadden wel echt al een klein probleem, ze vonden het zwembad niet. Om eerlijk te zijn, het was niet echt zo goed aangeduid. Gelukkig waren we net op tijd voor onze eerste zwemmers.
In het zwembad was het eerst tijd voor de meisjes. Na een peptalk en meehelpen de zwembril klaar te maken, was het tijd voor hun 250 meter te zwemmen. Het ging van een luie dakje, die focus, die zelfdiscipline. Alleen daarvoor zouden ze al een dikke proficiat verdiend.
De jongens hadden mij meer nodig. Niet perse omdat ze het niet alleen konden, maar mijn tips van bijvoorbeeld vooruit kijken en focussen kwamen meer van pas bij hun.
Bij een jongen ging ik zelfs nog verder. Ik zag dat hij nog meer kon, dan hij op dat moment aan het geven was, dus zei ik “komaan man, de laatste crawl”, en zo gezegd zo gedaan. Hij finisht dus sneller dan verwacht. Wat een team!!! Zo trots!
Na de triatlon ben ik op pad geweest voor vanalles te gaan doen buiten het sporten. Want ik had best nog wel een drukke planning, interviews enzo. Ook ben ik vaak naar Celine geweest. Dat is mijn collega bij de Special Influencers. Zij doet gymnastiek, en best goed ook. Op dag twee haalden zij twee gouden medailles. Ben zo apentrots op haar, wat doet ze dat toch super.
Ook ben ik tussendoor naar het press center geweest. Wat zoveel wilt zeggen als een ruimte waar je alles goed kan zien en waar alles geregeld wordt over publicaties enzo. Zeer interessant om dat eens te zien. Wat doen die dat daar toch zo goed. De grootste redenen om daar eens te gaan kijken voor mij was voor Inge te zien. Zij heeft de Special Influencers opgestart, en we hebben heel aan haar gehad in het begin, en het blijft echt wel een toppertje. Zij doet zoveel voor ons, en dat geeft terug in twee richtingen.
De dag liep daarna wat op zijn einde. We gingen terug naar onze verblijfplaats, om daar onze voetjes onder te tafel te schuiven voor een lekkere bbq die de triatleten en de coaches hadden voorbereid voor ons. Ik moet jullie niet vertellen hoe het voelde om zo lekker te kunnen eten na een zware drukke dag.
Na het eten hebben we het gezellig gemaakt aan een vuurtje voordat we ons bedje in gekropen waren.
Dag twee zat erop.
Voor meer nieuws en foto’s wijs ik jullie graag door naar mijn socials. Binnen enkele dagen meer nieuws over de Special Olympics,
Elias




