61ebe3d2-ce67-4659-97bd-f0241c633e59.png

De Special Olympics 2022: De dagen van de spelen (deel 2)

by with No Comment EliasSpecial Olympics

(Voor deel 1 van het verslag van de Special Olympics, klik hier)

Hallo, we zijn nu al een week na het einde van de Special Olympics, en ik had jullie nog het verslag van de laatste dagen beloofd. Nu lees je dus de rest van Specials…

Na de lekkere bbq van de tweede dag, gingen we goed op tijd slapen, want de specials zijn nog niet gedaan…
Eindelijk gingen mijn Special Olympics beginnen. Nu kon ik mezelf bewijzen in het zwembad. Vandaag stond de 50 meter vrije slag en 50 meter rugslag op het programma. De vrije slag zag ik goed komen, maar die rugslag is of blijft toch een probleem. Bij rugslag was vooral het probleem dat ik dat echt bijna nooit deed in competitie, dus het ging spannend worden… Maar goed, we doen het gewoon, en we zien wel…

Samen met mijn ouders ging ik dus naar het zwembad op een aparte site, in Eigenbrakel. Super mooie site, veel parking, al was het zwembad zelf niet zo heel groot. Normaal zijn wij gewoon dat we op grote toernooien in een 50 meter zwembad zwemmen, maar dat blijkt enkel op het BK zo te zijn. Maar goed 25 meter is natuurlijk ook goed.
Het begon direct met de topper de 50 meter vrije slag. Iets waar ik normaal gezien wel goed in ben. Al hadden we Jeff en co ook in de reeks. De prijzen worden pas uitgedeeld aan het eind van de meet, dus ik ging er volledig voor. Ik had meteen het groepsgevoel al in de kleedkamer. Precies allemaal vrienden, en dat was zo leuk. Eenmaal op de blok natuurlijk volledige focus.
De wedstrijd zelf voelde eigenlijk zoals een BK bij de 50 meter vrije slag. Gewoon duiken en alles geven. Jammer wel dat Jeff weer aan het kortste eind greep, hij pakte de gouden medaille en ik de zilveren. Best mogelijke resultaat dacht ik al.
Daarna was het tijd voor de 50 meter rugslag, zoals ik al zei, niet zo simpel, maar wel met een verrassend einde. Veel herinner ik mij er niet meer van, alleen dat ik het moeilijk had, en dat Hans (van Leuven Aquatics) knap voor mij was. Mijn verdict: 4de plaats, ben ik best tevreden mee.

Voor de rest van de dag, heb ik mij weer bezig gehouden met alles rondom de Special Olympics, zoals de voorbije dagen (interviews, kijken naar andere sporten, met mensen praten). Heel vermoeiend, maar wel allemaal super leuk. Als ik van het zwembad terug was bij de groep, was het ook leuk om de verhalen van de andere sporters van Team Apojo te horen. Wat een toppers allemaal!!!

Na een hele drukke dag bij de pistes, gingen we terug naar ons verblijf in Boutersem om weer lekker te eten en te genieten van een leuke avond met muziek, dans, optredes van sommige en dat natuurlijk in gezelschap met een drankje en een chipsje. Gewoon ontspannen na alweer een drukke Special Olympics dag…

Dag 4 (zaterdag) begon nogal hectisch, want we moesten onszelf niet alleen klaarmaken voor de dag, maar alles moest ook opgeruimd worden. Alle valiezen en rugzakken in de bus zetten, en natuurlijk ook ontbijten. De ochtenden waren meestal best wel rustig. Iedereen moest altijd voor 9u opstaan, maar de meesten waren al vroeger wakker. Tja, iedereen heeft gewoontes, en dat is zeker okee. Na alles ingepakt was, gingen we weer elk naar onze sites. De atletiek en de triatleten naar Louvain-La-Neuve, en ik naar de zwembad voor mijn laatste onderdeel de 50 meter schoolslag. Over dat laatste onderdeel dat was natuurlijk ook voor de triatleten. Nu wisten ze hoe goed ze het al deden, en konden ze nadenken over een plan voor de posities. Gelukkig hebben we daar onze coach Toon voor. Ik had er het volste vertrouwen in. En ja hoor wat dede ze het goed bij het lopen. Zelf was ik er niet, maar ik hoorde achteraf al genoeg verhalen.
Om het nog eens over het zwemmen te hebben, de 50 meter schoolslag moest nog gezwommen worden. Ik hoopte voor de wedstrijd op nog een podium plaats, en dat leek wel haalbaar. Weer zat de sfeer goed in de kleedkamer en weer goede focus bij de startblok. Ik dook erin, en de schoolslag begon. Het was echt lastig, maar dan toch uiteindelijk vierde geëindigd.

Tijd om de Specials af te sluiten met een bezoek aan de kebabzaak in Aarschot, voor een vettig avondeten.
Ze zitten erop… Ik hoop snel weer veel te posten over de Special Olympics. Maar voor nu, is alles gezegd, voor foto’s en video’s kan je terecht op de socials van G-SportSE.

Tot snel,
Elias Hendrickx

61ebe3d2-ce67-4659-97bd-f0241c633e59.png

De Special Olympics 2022: De dagen van de spelen (deel 1)

by with No Comment EliasSpecial Olympicstriatlon

Hier zijn we dan, op de Special Olympics van 2022 in Louvain-La-Neuve. Eindelijk konden we beginnen aan onze sporten. Jullie hebben zeker al het vorige bericht gelezen van de torch run? Vandaag gaan we verder met het tweede deel van dit grote evenement. Om het makkelijker te zeggen zal ik in het vervolg vaker ‘de Specials’ zeggen in plaats van Special Olympics. Gewoon dat jullie meezijn… haha…

Wat een grote tent zag ik daar staan in het Special Olympics Village. En dat is nog maar een klein onderdeel van de specials. Op voorrand wou ik zoveel mogelijk zien. En ja hoor dat deed ik volop. Ook de vele eet- en drankstandjes waren prachtig vormgegeven. Je zag alleen maar lachende gezichten. Fun en pret verzekerd. Zeker als je weet dat er genoeg randanimatie was voor iedereen, en voor iedereen wat wils.

Toch maar eens beginnen voor wat de meeste gekomen waren… Sporten.
Mijn eerste missie: het begeleiden van de zwemmers voor de triatlon van team Apojo. Enkele mannen en vrouwen van ons team hadden de eerste dag zwemmen. Ik had zelf geluk dat ik erbij kon zijn, want mijn eigen zwemwedstrijden begonnen pas vrijdag. Klaar dus voor team apojo om er mee voor te zorgen dat ze kei hard gaan scoren en er volop voor kunnen gaan.
We hadden wel echt al een klein probleem, ze vonden het zwembad niet. Om eerlijk te zijn, het was niet echt zo goed aangeduid. Gelukkig waren we net op tijd voor onze eerste zwemmers.
In het zwembad was het eerst tijd voor de meisjes. Na een peptalk en meehelpen de zwembril klaar te maken, was het tijd voor hun 250 meter te zwemmen. Het ging van een luie dakje, die focus, die zelfdiscipline. Alleen daarvoor zouden ze al een dikke proficiat verdiend.
De jongens hadden mij meer nodig. Niet perse omdat ze het niet alleen konden, maar mijn tips van bijvoorbeeld vooruit kijken en focussen kwamen meer van pas bij hun.
Bij een jongen ging ik zelfs nog verder. Ik zag dat hij nog meer kon, dan hij op dat moment aan het geven was, dus zei ik “komaan man, de laatste crawl”, en zo gezegd zo gedaan. Hij finisht dus sneller dan verwacht. Wat een team!!! Zo trots!

Na de triatlon ben ik op pad geweest voor vanalles te gaan doen buiten het sporten. Want ik had best nog wel een drukke planning, interviews enzo. Ook ben ik vaak naar Celine geweest. Dat is mijn collega bij de Special Influencers. Zij doet gymnastiek, en best goed ook. Op dag twee haalden zij twee gouden medailles. Ben zo apentrots op haar, wat doet ze dat toch super.
Ook ben ik tussendoor naar het press center geweest. Wat zoveel wilt zeggen als een ruimte waar je alles goed kan zien en waar alles geregeld wordt over publicaties enzo. Zeer interessant om dat eens te zien. Wat doen die dat daar toch zo goed. De grootste redenen om daar eens te gaan kijken voor mij was voor Inge te zien. Zij heeft de Special Influencers opgestart, en we hebben heel aan haar gehad in het begin, en het blijft echt wel een toppertje. Zij doet zoveel voor ons, en dat geeft terug in twee richtingen.

De dag liep daarna wat op zijn einde. We gingen terug naar onze verblijfplaats, om daar onze voetjes onder te tafel te schuiven voor een lekkere bbq die de triatleten en de coaches hadden voorbereid voor ons. Ik moet jullie niet vertellen hoe het voelde om zo lekker te kunnen eten na een zware drukke dag.
Na het eten hebben we het gezellig gemaakt aan een vuurtje voordat we ons bedje in gekropen waren.

Dag twee zat erop.
Voor meer nieuws en foto’s wijs ik jullie graag door naar mijn socials. Binnen enkele dagen meer nieuws over de Special Olympics,

Elias

61ebe3d2-ce67-4659-97bd-f0241c633e59.png

De Special Olympics 2022: Ze zijn begonnen

by with No Comment EliasSpecial Olympics

Dag volgers,
Het is zo ver, we kunnen er na een paar jaar covid weer volledig invliegen met onze eigen Special Olympics. Dus geen virtueel evenement waarbij alles online moest, maar echt met supporters! Ik kan je alvast verklappen dat je dat ook duidelijk voelt hier in Louvain-La-Neuve. Iedereen is zo blij en content…

Torch Run!

Zoals elke (normale) editie beginnen de specials voor team Apojo met een torch run. Dat is zoals de naam al zegt een loop met iemand met de vlam vooraan. In het begin is dat een topsporter, maar na een kilometer, kan iedereen even zijn moment nemen om ook eens met de vlam, euh nee onze vlam te lopen door de straten.

Er was wel iets anders dan anders dit jaar. We liepen eerst rond de vijf kilometer en dan moesten we een stukje allemaal op de bus, om dan daarna nog eens twaalf kilometer te lopen. Ik zelf wou alles uitlopen, maar ik had onverwacht een interview met radio, dus ik heb even een stukje in de bus gezeten.
Team apojo deed het echt wel goed op dat eerste onderdeel van onze Special Olympics. We liepen met zes man het gewoon uit… Nog nooit gelukt, maar het gevoel erna kan ik niet beschrijven. Iedereen zo content, en zo trots op ons zelf. Het kon geen mooiere torch run zijn. Dat was het zeker!

Ons verblijf, en de eerste avond samen

Als je dan in het verblijf komt, heb je maar zin in één ding. Eten. En wat hadden wij (de lopers van de torch run) gelukt met zo een leuke groep, die spaghetti voor ons had gemaakt. Ooo, en die was zo lekker. Achter de lekkere maaltijd, hebben we onze slaapplek mogen ontdekken. Ik slaap helemaal op de zolder samen met de coach en een team maatje.
En over die slaapplaats gesproken, toen ben ik er maar in gekropen, want het gaan nog vier zware dagen worden…
Slaapwel…

img_0949.png

Grote toernooien: BK – deel 2: De Afloop

by with No Comment Elias

Inleiding

Dag sportievelingen,
Het was een drukke dag, maar ik heb genoten. Want jullie zagen zeker al het bericht over de voorafgang van het BK. Nee? Bekijk ze dan hier. Dus nu enkel over de afloop…

We waren er redelijk snel daar. Wel voor mij nogal wat werk gehad om alles te regelen van vervoer. Maar goed, we waren er rond 10u. Ongetwijfeld werd het een lange dag, als je zag dat mijn laatste wedstrijd om 18u was. 18u? Ja van 10u tot 18u, ja kijk het was nu zo…

Op ons Belgische kampioenschap waren we met vier zwemmers van Leuven Aquatics. Dat was best veel, toch misten we een paar competitiezwemmers maar goed, zij waren er ook bij in ons hart. Dit jaar was het voor veel zwemmers anders. Normaal heb je bij de inschrijvingen enkel de tijden van het voorbije jaar, maar ja zou niet eerlijk zijn, want sommige hadden nog geen wedstrijden gehad door wille van Corona. Ook in het zwembad merkte je dat heel erg. Het was over het algemeen redelijk rustig. Minder deelnemers dus. Bij de onderdelen hebben we maar enkele keren met acht tegelijk gezwommen, dat was echt heel opmerkelijk.

De wedstrijden zelf dan…

50 meter vrije slag

Het begon voor mij ook redelijk vroeg zoals ik al zei, maar meteen met de 50 meter vrije slag beginnen was toch dubbel. Dat is namelijk de afstand waar ik vorige keer goud op haalde. Dus ik had best wel wat zenuwen. Jeff heeft zich al vaker laten zien op andere wedstrijden, en nu bij die eerste wedstrijd moest ik tegen hem. Jeff is een jongen van ZGEEl, die zwemclub heeft één van de grootste G-Sport werkingen van België. Maar dus tegen Jeff… De focus was enorm groot, ik wou echt graag winnen, en daarvoor moest ik veel focus hebben, vooral aan de startblok kwam de stress. Als ik de beelden achteraf zag, dan zag ik dat ik te snel gestart was. Tegen de eerste 25 meter lag ik voor. Maar jammer maar helaas haalde Jeff mij dan in. Zilver was de uitslag. Ik heb mijn best gedaan.

Na de 50m, was het tijd voor de aflossing. Dat is een race die je doet met een team van vier zwemmers. Elke zwemmer moet dan 50m afleggen. Gelukkig hadden we vier zwemmers van Leuven die ook elk geselecteerd waren voor individuele nummers. Dat is de regel. Dus als je als team met drie zwemmers mag gaan naar het BK, dan mag je dus niet met een vierde van je team gaan als die niet geselecteerd is.
Wij waren dus met vier, dus konden we starten bij de aflossing.
Mijn positie was als eerste, dan Paulien, dan Hans en als laatste Dennis. Eigenlijk deden we dat best goed, we haalden een goed resultaat. Zilver was het. Ja, voor mij weer zilver. Maar ik ben zo trots op ons LAQUA (Leuven Aquatics)- team, top prestatie voor een top team.

Rugslag…


Even daarna was het tijd voor de rugslag. Eigenlijk best verassend dat ik dat mocht doen op dit toernooi. Want ik heb dat het afgelopen jaar niet gedaan. Wel paar jaar geleden. Hoe dat kon las je al in de inleiding. Maar nu dus rugslag op het BK. Wat ook wel spannend was, was dat ik dat samen moest doen met Hans van ons team. Hans zwemt al heel lang, en heeft zich vooral gespecialiseerd in rugslag en vlinderslag. Dus een waardige tegenstander. Net ervoor lachte we er nog mee. Hans was al helemaal opgepept, hij had er duidelijk zin in, dat bleek ook achteraf. Want de uitslag was heel goed… voor hem… Hij pakte zilver, en ik viel buiten het podium. Gefeliciteerd Hans, en ik had er vrede mee. Hij verdiende het ook echt wel. Weer een medaille erbij voor LAQUA.

De laatste 100 meter…


De dag liep bijna op zijn einde. Normaal stond dit nummer gepland voor 18u, maar gelukkig had de organisatie goed werk geleverd zodat ik al om 16u15 kon zwemmen. Ik wou echt wel graag nog een medaille halen. Afgaan op de inschrijvingslijst, zag het er op papier niet zo goed uit. Maar zeggen toch altijd “de prijzen worden pas uitgedeeld aan het einde van de meet”. Dus ja, we gaan ervoor!
Vooraf had ik een gesprek met de coach. “Elias, je moet uw derde kwart van de wedstrijd extra snel doen, dan komt het goed”. Duidelijke taal van onze coach Kev (Kevin), maar het ging dus lukken voor een medaille.
Toen ik op de blok stond, had ik terug die volledige focus, en ons plan moest lukken. Zo gezegd zo gedaan. De eerste meters heb ik afgewacht, en een rustig tempo. Want ik moest volhouden, ik wou niet meer de fout van de 50m maken. De laatste lengte was iedereen verrast dat ik ineens precies mijn tweede adem vond, en zo drukte ik als derde af bij de officiële drukplaten. Brons was binnen…

De balans en gevoel op het einde…

Na de bronze medaille was het duidelijk wat het voor mij was. Twee zilveren en één bronze medaille. Wat een prestatie, ik had het zelf niet beter kunnen hebben. Het was een super leuke, maar vooral vermoeiende dag. Ik heb ook genoten van alles wat nog bij komt kijken, neem nu het contact met je eigen team maar ook met andere clubs. Eerlijk gezegd heb ik wel dingen geleerd. Bijvoorbeeld wat Jeff zei achteraf, over dat ik te snel gestart was. Opmerkelijk is dat wel, maar echt wel nuttig. Volgend jaar hebben we een groot evenement gepland voor Jeff en mij, dus dan zijn wij samen één team.

Hoe deed de rest van het team van LAQUA? Wel heel goed, we waren met vier zwemmers wat ik dus al zei, en we hadden elf medailles, wat een zeer goede oogst was. Nooit op een bk haalden we dat. Super trots op het team. Top prestatie, en hopelijk volgend jaar terug zoveel of liefst toch meer gouden plakken.
En nu volop voorbereiding voor de Special Olympics in Louvain-La-Neuve tijdens hemelvaart weekend.

Tot dan,
Elias

Ps: hieronder vind je nog veel foto’s en een mooie video die een papa van ons team maakte. Zeker de moeite

img_0949.png

Grote toernooien: BK – deel 1: Vooraf

by with No Comment Eliaszwemmen

Hallo,
Na een weekje vakantie ben ik er weer helemaal klaar voor. Het was zalig in Spanje maar er staat natuurlijk van alles te gebeuren komende weken.

Mijn idee was om een blog bericht te maken met verschillende delen van de komende grote evenementen. Met als begin het Belgische Kampioenschap. En om zoveel mogelijk te schrijven rond deze dagen, ga ik zelfs het BK opdelen in voor en na de wedstrijden. Op de vooravond start ik met het deeltje van voor het evenement.

Zoals ik al zei heb ik net een weekje vakantie gehad. Misschien raar wel voor zo een groot toernooi, maar ja het was nu eenmaal zo. Toch heb ik vaak gedacht aan het BK. De dagen ernaartoe korten ook heel snel af. Elke keer als ik opstond, dan was het besef, dat het echt wel dichtbij komt.

Maar hoe voel ik mij nu op de vooravond? Wel ja, het is dubbel. Ik ben al een heel jaar (vooral achter de schermen) bezig met Special Olympics. En daar wordt zoveel over gedaan. Bijna op al mijn socials gaat het erover (soms misschien een beetje teveel). Terwijl ik over het BK weinig publiceer.

De druk begint wel te komen. Al weet ik dat het lastig gaat worden. De concurrentie is groter dan bij het vorige kampioenschap. Maar we gaan alles geven, en dan afwachten. Je kan uiteindelijk niet meer doen als je best.

Daarna hebben we nog een weekje rust voordat de Specials beginnen. Hope for the best…

Ergens volgende week een (uitgebreider) verslag van het Belgische kampioenschap dat plaats vind in Antwerpen. Tot volgende week.

Ready for BK
656372f9-3a43-4386-8738-e5ce89250a72.png

Discipline inplannen op verschillende manieren: Voeding

by with No Comment Eliasiets anderszwemmen

Dag volgers Elias hier.

Het wordt steeds drukker, en ik ben met vele dingen tegelijk bezig. Met wat kan ik nog niet helemaal in detail uitleggen, maar het wordt groots. Met daarover richting de zomer. Die bericht gaat over de voorbereiding ervan. Want topsport draait niet alleen om presteren en trainen.

Laten we beginnen bij deel één: voeding.

Voeding

Nu alles er redelijk goed uitziet van training en wedstrijden, moet ik mij op iets nieuws focussen in de topsport. De voeding. Ik het begin dacht ik dat ik gewoon moest oppassen met wat ik eet, maar al snel kwam ik erachter dat het bij mij vooral ging over ‘wat en wanneer’. We zijn daar beginnen over nadenken als ik een paar keer bijna wegviel tijdens een training. Wat heel gevaarlijk is tijdens het zwemmen. We hadden hulp nodig….

Mijn broer heeft al contact met een sport voedingscoach, en hij vroeg aan mij of ik ook is wilden gaan, omdat het wel is interessant kan zijn. Zo gezegd zo gedaan. Mijn broer en ik dus samen naar een praktijk in Leuven. Het eerste gesprek ging vooral over wie ik was, en wat ik allemaal van trainingen doe. Toen al wist ik dat dit heel handig zou kunnen zijn voor het verdere verloop van geoptimaliseerd trainen. Voor het tweede gesprek moest ik een hele week opschrijven wat ik allemaal at en dronk.

Paar weken later kreeg ik dan mijn eetschema. Het is een groot verschil ik voel het. Maar wat zijn mijn tips dan voor andere. Awel, het hangt af van wie dat je bent, waar voor trainingen die je doet, maar vooral over hoeveel discipline jij beschikt. Bij mij ging het vooral over meer eiwitten en proteïne na de training, en met fruit, want dat at ik niet zoveel. Dat laatste kan ik natuurlijk iedereen aanraden.

Voila, de eerste van de discipline reeks zit erop. Hopelijk tot snel, en je kan mijn volgen via de hashtag #eliasberlin2023. Als dat geen hint is 🙂

swimming-small

BK G-zwemmen 2019

by Eliaszwemmen

Hallo,
Na een heel jaar zwemmen, was het uitkijken naar het Belgische Kampioenschap 2019 in Antwerpen. Dit jaar is mijn zwemmen echt heel hard vooruit gegaan, komt allemaal door extra trainingen maar vooral ook motivatie en de mensen rond mij heen (Leuven Aquatics en daar alle mensen van).

Een paar weken geleden zag ik de lijst met deelnemers en het programma. Niet veel verrassingen, maar toch ging het lastig worden, want er deed in mijn 50M vrije slag een Paralympicer mee. Dus was brons of zelfs zilver nog mogelijk.
Maar goed ik had het over het programma, en ik zag ook dat ik vier dingen kon zwemmen plus dan nog is de aflossing (dat is een estafette met elk vier zwemmers van hetzelfde team die elk een lengte zwemmen), waar we trouwens één zwemmer te veel voor hadden (straks meer daarover).

Zondag 8u:
Elias staat klaar om te vertrekken naar Antwerpen, hij is nog redelijk goed, maar er waren wel nog wat zenuwen. Iedereen deed zo hard zijn best ten huize Hendrickx om mee te gaan, of om te blijven supporteren tot het einde daar…

Zondag 9u10:
We komen aan in Antwerpen, en nu kwam het allemaal toch redelijk dichtbij. Mijn rugzak vol met spullen, mijn hoofdje met wat stress. We konden inzwemmen en zagen dat iedereen er klaar voor was. Er waren buiten veel vlaggen van Paralympics, want het viel heel hard op dat er veel Paralympicers waren. Deze mensen waren in volle voorbereiding om eventueel naar de Spelen in Tokyo te gaan, iets waar ik ook hard naar uit kijk, om in mijn dromen ooit is mee te gaan.

Zondag 10u20:
Zoals ik al zei, had ik een paar weken op voorrand gezien wat mijn tegenstanders en hun tijden waren. Al had ik met mijn minder goed engels iets mis begrepen. Er stond “Backtroke”, en ik dacht dat dat schoolslag was (Breathstroke), maar dus kon ik beginnen met het leukste en het belangrijkste voor mij, namelijk de 50m vrije slag.
We waren aan het wachten bij de oproepkamers en ik zag meteen dat de Paralympicer er niet bij was, hij was wel aanwezig op de wedstrijd maar blijkbaar deed hij niet mee in mijn reeks. Toen besefte ik dat ik wel eens iets moois kon halen. De droom naar zilver lag binnen handbereik.
Ik had er echt wel zin in, want hiervoor had ik veel getraind, en dus hard voor gewerkt.
We stonden klaar op de blokken, en ik was er klaar voor. En 30sec later, stond het op het bord dat heel hoog ophing. Ik kon het nauwelijks geloven, maar ik mag mij nu Belgische Kampioen 2019 in de 50m vrije slag noemen.

Zondag 11u45:
Nu was het tijd voor het volgende, maar ook weer iets speciaals, namelijk de aflossing. We hadden wel een klein probleempje. Als groep hadden we vijf zwemmers mee, dus één iemand kon niet meedoen. Gelukkig had Melissa net daarvoor een redelijk pittige wedstrijd, dus bestond ons aflossings-team uit: Hans, Paulien, Dennis en ik. Dit vond ik ook wel één van de leukere dingen in het zwemmen.
Eenmaal iedereen gezwommen had, kregen we onze medaille, want we waren derde, dit was mijn tweede van de dag.

Zondag 12u30:
Lunch time… even een me-time. Ik was wel even blij, om even te rusten, en even alleen te zijn. Ze (de organisatie) was wel redelijk wat achter op hun schema, waardoor er weinig tijd was om te eten. Gelukkig had mijn mama lekkere pasta gemaakt. Daarna had ik dus nieuwe krachten om er terug tegenaan te gaan…

Zondag 14u:
Al mijn andere zwemnummers waren na de pauze. Er stond nog de 100m schoolslag, de 100m vrije slag en de 50m schoolslag. En ondertussen werden de wachtrijen ook drukker. Zelfs zo erg dat we op een moment dat we tien minuten moesten wachten om maar in de oproepkamers te komen…
De dag was nog lang, want het was nog maar 14u, toch voelde ik al de vermoeidheid en dus kon ik niet alles meer geven voor de laatste afstanden. Tactisch zwemmen was de boodschap.

Zondag 15u20:
De laatste nummers voordat we onze laatste mogelijke medailles konden binnenhalen. Zoals ik al eerder zei, het moest wel redelijk tactisch gebeuren, want de energie was niet meer hetzelfde als in de voormiddag.
Maar goed, na een gesprek met de coach hadden we beslist om nog alles op alles te zetten op de 100m vrije slag. Ik moest meegaan met de rest de eerste 50 meter, om dan te kijken of ik nog kon volgen. Zo gezegd zo gedaan… Eerste 50 meter liep ik nogal achter, maar dan zag ik dat de rest moe werd, en kon ik er nog volop voor gaan. Sprinten tot het einde, en dat heeft mij de vierde plaats opgeleverd.
Wat ik wel moet zeggen, op dit BK is er bepaald medaille systeem. Het was per reeks en dan nog is per leeftijd, zodat ik bij die 100m vrije slag zilver haalde…

Zondag 17u:
Medaille uitreiking van de laatste reeksen… We hadden dus al goud in de 50m vrije slag, brons met het team, en zoals ik al zei zilver bij die laatste 100m vrije slag. Voor de andere had ik een verdiende vierde plaats. Super content, en wat voor een dag.

Zondag 17u45:
Einde wedstrijd. Het was een mooie dag met mooie momenten.
De rit naar huis was lang, maar was toch blij hoe het allemaal verlopen is.
Ik wil graag nog iedereen bedanken voor de tips, de steun maar vooral de begeleiding.

Groetjes Elias.

Medaille op het podium.