swimming-small

Zwemmeeting Lummen 2020

Dag volgers,

Voorbije weekend was er weer een zwemmeeting, of met een lange titel: Parantee Zwemcriterium Avali Lummen 2020… Een hele boterham om maar kort te zeggen een zwemwedstrijd in Lummen

Ons team had er een paar dagen op voorrand veel zin in, al op de wedstrijddag zelf waren er een spijtig genoeg een paar zieken. Gelukkig hadden waren we toch klaar voor een namiddag plezier en hopelijk mooie tijden…

Het was een goede organisatie daar in Lummen. De wedstrijd ging normaal langer duren als normaal, omdat er maar vijf banen gelegd waren. Wat bij andere wedstrijden zes of zeven is (of soms zelfs acht). Maar dan had ik wel even een ‘auti’-momentje. Want ze riepen heel duidelijk af voordat de wedstrijd begon “de wedstrijden starten stipt om 13u”… nu kunnen jullie al wel raden, wat er gaat gebeuren. En ja, inderdaad, de eerste doken erin om 12u58. Dat kon ik even niet begrijpen, en ik heb het gezegd tegen de kamprechter (de scheidsrechter van het zwembad). Hij moest er een beetje mee lachen. Begrijp mij niet verkeerd hoor, ik was er ook mee aan het lachen. Ik meende dit natuurlijk niet…

Rugslag?:
Vandaag stond er ook 50 meter rugslag op het programma voor mij. Iets waar ik al een jaar niks meer heb voor gedaan. Ik had vooral bang voor het keren en het aankomen. Dit is eigenlijk het moeilijkste van de rugslag, of toch voor mij. Gelukkig heb ik dit goed geoefend in het zwembad van Aarschot in de week. Al heb ik daar wel een trucje voor in Aarschot. Want het zwembad daar is in het plafond exact hetzelfde ‘gegraveerd’ dan het zwembad zelf. Dus voor het keren bij rug kan je heel goed inschatten waar het zwembad stopt door naar boven te kijken.
Maar goed de rugslag… Beetje bang ervoor, maar achteraf was het heel goed gelukt…

De andere nummers:
Natuurlijk was rugslag niet het enige dat ik heb gedaan op de zwemcriterium van Lummen. De andere nummers waren de 50 meter vrije slag en de 100 meter vrije slag, maar die deed ik al langer. Al wou ik bij de 50 meter vrije slag nog eens graag onder de 30 seconden. Iets wat eigenlijk ook al even geleden is…

De rest van het team had zoals ik al aangaf er ook wel echt zin in. Ondanks het kleine zwembad, en de weinige plaats in het zwembad zelf.

Ook de resultaten waren de moeite. Zowel de 50m vrije slag alsook de 100m vrije slag. Waarbij de 50m vrije slag (weer) onder de 30 sec dook. Dat gaf mij een super goed gevoel.
Verder deed ik ook zoals al eerder vermeld de 50m rugslag. Deze was nog niet zo super, maar het komt goed tegen het einde van het seizoen. Even de resultaten op een rijtje:

50 meter rugslag 42.12
50 meter Vrije Slag 29.38
100 meter vrije slag 1:08.48

Over doelen en verder progressie hoor je later meer…

Dat was het voor nu.
Tot de volgende,
Groetjes Elias

logo-special-olympics-belgium

Special Olympics 2020: Blog #2

Hallo Elias hier,

Vandaag wat meer nieuws over de Special Olympics van 2020 te Antwerpen. Na een inleiding van een paar maanden geleden, volgt hier blog nummer twee…

Inleiding:

Jullie weten ondertussen wat er komt te gebeuren tijdens dat ene weekend in mei, namelijk de Special Olympics in Antwerpen. Hoe het daar in zijn werk gaat, kan je weer een vlog volgen op YouTube tijdens dat weekend (je kan jezelf al abonneren op ons YouTube kanaal), zoals vorig jaar.
Terug over de spelen van 2020…
Het was al wel duidelijk dat ik nu ga zwemmen en geen triatlon meer ga doen. Een aanpassing maar ik heb er evenveel zin in.

Voorbereiding neemt stappen:

In het vorige blog bericht, schreef ik over hoe de voorbereidingen zullen gaan. Dus om de week zwemmen op lopen (moest dat nog niet gelezen hebben verwijs ik je graag door naar blog #1).
Zo gaat het dus al een paar maanden, en eigenlijk valt het beter mee dan ik dacht. De jongens en meisjes van ons team (Team Apojo), zijn super gemotiveerd en hebben er duidelijk zin in.

De looptrainingen is wel een beetje veranderd tegenover wat ik schreef in de vorige blog. Ikzelf zal niet vaak meer meelopen met de groep, omdat het voor mij beter op een ander moment past volgens mijn trainingsschema. Al probeer ik er wel bij te zijn, om zo mee het groepsgevoel te krijgen. Want dat mis ik soms wel een beetje, dat is nu eenmaal het spijtige als je alleen traint. Maar vooral ze zien evolueren geeft mij ook extra motivatie om het vaker samen te doen…

Het zwemmen gaat voor mij persoonlijk goed, al zal ik nog wel wat seconden moeten trainen om een mooie prestatie af te leveren in mei. Maar daar wil ik het niet over hebben, want er komen nog zwemwedstrijden aan in de competitie om daaraan te werken…
Ik focus mij nu op het begeleiden van de triatleten in het zwem-onderdeel. Vorig jaar na hun zwemnummer voor de triatlon kwam Sara naar mij (iemand van ons team) en die zei tegen haar ouders “Ja, het ging goed mama, Elias heeft mij leren duiken, en dat was zo handig voor sneller te beginnen”, daarvoor doe je het toch, niet?
Zoals ik al zei, de motivatie is er echt wel. Iedereen doet wat hij kan, en binnen een paar maanden zullen ze er staan. Vooral door hun inzet, en doorzettings- vermogen. En als ik daarbij kan helpen doe ik dat graag…

Zo, dat was het, tot de volgende blog;
Groetjes Elias

ps: als je nog eens de video’s van vorig jaar wilt zien op de Special Olympics, verwijs ik je graag naar ons YouTube-kanaal, en geniet er nog maar eens van 🙂

tandem

Sander wordt gemeten…

Hallo sportievelingen,

Vandaag nog eens een uitstap met ons tweeën. Dat vinden we beide heel leuk, het moet niet persé altijd met sport te maken hebben. Deze keer was het wel iets sportiefs, namelijk Sander wordt uitgemeten… Hoe dat werkt lees je in deze blog.

De testen gingen door in de “SportPraktijk” van het industrieterrein van Haasrode. Voor mij was dit helemaal meegaan in het onbekende. Want van cycling ken ik al niks, laat staan metingen van allerlei spieren, zadels enzo… Maar goed, we gaan mee en we zien wel…

Eenmaal aangekomen, was het bijna meteen tijd voor om te kleden. We waren allebei verrast over hoe professioneel zij hier werken. Het begon met een kijk op de benen en gewrichten… Daarna het fietsen zelf. Dus eigenlijk met een laser de juiste positie vinden. Ook nieuw voor mij was, hoe belangrijk alles is. “De enkel schuurt tegen het frame, daar moet je mee rekening houden” zei de instructeur.

Ik ben echt trots op Sander. Eigenlijk is dit wel echt super professioneel gegeven. Ook leuk dat hij mij hierin betrekt. Daarna nog samen het stad in, voor een drankje, en terug naar huis…

Tot de volgende blog…

Bekijk nu ook de video: