Hallo Elias hier,
Vandaag wat meer nieuws over de Special Olympics van 2020 te Antwerpen. Na een inleiding van een paar maanden geleden, volgt hier blog nummer twee…
Inleiding:
Jullie weten ondertussen wat er komt te gebeuren tijdens dat ene weekend in mei, namelijk de Special Olympics in Antwerpen. Hoe het daar in zijn werk gaat, kan je weer een vlog volgen op YouTube tijdens dat weekend (je kan jezelf al abonneren op ons YouTube kanaal), zoals vorig jaar.
Terug over de spelen van 2020…
Het was al wel duidelijk dat ik nu ga zwemmen en geen triatlon meer ga doen. Een aanpassing maar ik heb er evenveel zin in.
Voorbereiding neemt stappen:
In het vorige blog bericht, schreef ik over hoe de voorbereidingen zullen gaan. Dus om de week zwemmen op lopen (moest dat nog niet gelezen hebben verwijs ik je graag door naar blog #1).
Zo gaat het dus al een paar maanden, en eigenlijk valt het beter mee dan ik dacht. De jongens en meisjes van ons team (Team Apojo), zijn super gemotiveerd en hebben er duidelijk zin in.
De looptrainingen is wel een beetje veranderd tegenover wat ik schreef in de vorige blog. Ikzelf zal niet vaak meer meelopen met de groep, omdat het voor mij beter op een ander moment past volgens mijn trainingsschema. Al probeer ik er wel bij te zijn, om zo mee het groepsgevoel te krijgen. Want dat mis ik soms wel een beetje, dat is nu eenmaal het spijtige als je alleen traint. Maar vooral ze zien evolueren geeft mij ook extra motivatie om het vaker samen te doen…
Het zwemmen gaat voor mij persoonlijk goed, al zal ik nog wel wat seconden moeten trainen om een mooie prestatie af te leveren in mei. Maar daar wil ik het niet over hebben, want er komen nog zwemwedstrijden aan in de competitie om daaraan te werken…
Ik focus mij nu op het begeleiden van de triatleten in het zwem-onderdeel. Vorig jaar na hun zwemnummer voor de triatlon kwam Sara naar mij (iemand van ons team) en die zei tegen haar ouders “Ja, het ging goed mama, Elias heeft mij leren duiken, en dat was zo handig voor sneller te beginnen”, daarvoor doe je het toch, niet?
Zoals ik al zei, de motivatie is er echt wel. Iedereen doet wat hij kan, en binnen een paar maanden zullen ze er staan. Vooral door hun inzet, en doorzettings- vermogen. En als ik daarbij kan helpen doe ik dat graag…
Zo, dat was het, tot de volgende blog;
Groetjes Elias
ps: als je nog eens de video’s van vorig jaar wilt zien op de Special Olympics, verwijs ik je graag naar ons YouTube-kanaal, en geniet er nog maar eens van 🙂
