Tussen al die trainingen en voorbereidingen door, was ik bijna vergeten dat er ook nog andere loopevents zijn waar wij met Apojo naartoe gaan. Ja inderdaad, want traditie getrouw is er nog een G-Atletiek meeting in Tessenderlo die wij elk jaar meedoen. Normaal gezien ging ik niet persé meedoen, en vooral foto’s en video’s maken. Maar de begeleiding zei dat ik beter meedeed. Vond het zelf ook goed hoor… En eenmaal aangekomen was mijn inschrijving toch niet in orde. Dus toch meedoen. ZIN IN…
Zin in
Vorig jaar was ik er niet bij, maar het jaar ervoor wel. Het voelde echt wel vertrouwd aan, er was een zonnetje en iedereen had er heel veel zin in. Vandaag op de planning de 100 meter sprint. En zoals gezegd had ik zelf geen inschrijving. Dus ik ging naar de verantwoordelijke om te vragen wanneer ik moest lopen. Die man zei “je kan niet meedoen met de mannen, maar ik kan je wel bij de vrouwen zetten”. Vond dat heel raar, vooral voor de andere deelnemers. Maar goed, het ging mij ook niet echt over het resultaat, eerder om de sfeer en de kameraadschap.
Team apojo
We waren met toch wel tien lopers. Dit was een voorbereiding voor de Special Olympics nationale spelen in Kortrijk eind deze maand, dus we waren met triatleten maar ook lopers. Sinds twee jaar gaan onze atletiekers met ROBA mee, dat is een atletiek club, maar zij hebben vooral een grote G-afdeling. Dit maakt het mogelijk om meer inschrijvingen voor onze andere atleten toe te laten op de spelen. En daarboven krijgen zij trainingen in die club, zodat zij ook in atletiek grote stappen zetten. Win-win dus…
Buiten onze atleten hadden we ook twee begeleidsters mee, zij zorgden voor ons, maar omdat zij nog niet vaak grote events hadden gedaan met ons, was het voor hun ook spannend. Al doen zij al een dik jaar sport activiteiten mee met ons. Plus, zij gaan ook mee naar de nationale spelen.
Nog is lopen?
Terug naar het sportieve gedeelte. Die honderd meter was best wel indrukwekkend, en dan heb ik het niet alleen over onze atleten. Bij ons in het team hebben we Branko, en samen met hem strijd ik (kei hard) voor de eremetalen bij de triatlon. Hij is veel beter als ik, en dacht ook wel dat hij veel sneller ging lopen. Wat ook echt zo was, maar hij liep nu … maar… in de tweede hoogste reeks. Dus er waren nog zeker tien man sneller als hem. Ik had nog meer respect voor al die atletiekers. Wat een mannen… en natuurlijk de vrouwen. Dit is echt indrukwekkend!
Na de 100vmeter sprint, gingen we voor de 800 meter. Dat zijn twee volledige rondjes. Normaal ging ik dat ook doen, maar ik wou ook filmpjes en foto’s maken tijden het event, en dan was dit ook een beste moment. Had mij dus niet gemeld bij de verantwoordelijke. Wat resulteerde in mooie beelden en foto’s maar ook dan kon ik zien hoe hard ze weer gingen. En om eerlijk te zijn, had ook nog last van de 100 meter.
Pauze
Nu heb je al een beeld hoe de voormiddag was, maar mag ik ook even de organisatie bedanken voor alles mogelijk te maken. Dit event was mogelijk gemaakt door de Rotary. Daardoor was er eten en drinken genoeg voor iedereen een aangename en lekkere middag lunch te voorzien. Er was soep, hamburgers,… sommige dachten, dat is geen sport eten, maar heb toch niemand horen klagen. De zon was ook heel hard aanwezig, dus gewoon op het gras in de schaduw en dan genieten. Of in het geval van Mario en mij, even dag zeggen bij onze leefgroeps begeleidster. Om dan weer te kunnen genieten van andere vormen van de atletiek, want dat gaat verder dan enkel lopen.
Andere sporten en sporters
Nu we het toch over Mario hadden, hij doet ook nog mini speer. Mini speer is eigenlijk exact wat het lijkt, dus een speer van atletiek maar dan korter. Dit word wereldwijd gebruikt bij Special Olympics. Voor de rest is de discipline hetzelfde, dus gewoon zo ver mogelijk gooien. Buiten het (mini) speerwerpen was er ook verspringen en kogelstoten. Die laatste twee zijn wel hetzelfde als wij de ‘gewone’ sporten. Ook hierbij heb ik veel respect voor de atleten, maar vooral bij het verspringen deed Anke Snyders mee. Dat is een paralympische atleet die zelfs een talenten statuut heeft en dus aan grote wedstrijden meedoet. Je zag duidelijk het niveau verschil.
Buiten Anke zag ik voor mij nog een bekend gezicht. Heb het dan over Yana. Met Yana had ik vorig jaar de kans om een campagne mee te doen met G-Sport Vlaanderen, over ‘Gezond en gelukkig sporten’. Waarbij wij samen met William Boeva een spot hadden opgenomen. Heel leuk om ze nog eens te zien, en ze herkende mij ook direct. Ook wel even kunnen babbelen, maar zij had een blessure waardoor zij niet kom meedoen met lopen.
Wat een dag voelde als…
Ja wat een dag, het was best vermoeiend maar super leuk. Veel gezien, uiteindelijk niet veel gesport maar we waren er als team. Het voelde echt aan als een dag op de Special Olympics, omdat je iedereen toch na een tijdje hun eigen plekje opzochten, en ook even moesten rusten. Niet omdat ze moe zijn, maar even moment voor jezelf. En ja, ik was super moe ‘s avonds, maar dat mocht.
Het is een drukke maand, maar allemaal leuke dingen, en wil van alles genieten, dus daarom veel rust. Zelfs de uren trainen is soms lastig.
Dit was de G-Atletiek meeting in Tessenderlo. Tot volgend jaar?
Elias
Add a Comment