Moe van de stage? Wel het was heftig, maar lees zeker het volledige bericht…
Wat was het veel, daar in Geel!
We gingen samen met Leuven Aquatics naar (Z-)Geel voor een wedstrijd, maar het was meer dan zwemmen alleen…
Tijdens de wedstrijd kon ik even niet meer uit de voeten
Leuke wedstrijd in Gent, maar het was dan toch niet afgelopen zoals ik gedacht had…
Sporten in en met Lummen
Het was een zeeweekendje maar toch was de zee niet het enige punt van het land dat ik was. Op zich een goed leuk weekendje gehad, maar daar gaat dit blog bericht niet over. “Sporten in en met Lummen” daar draait het om…
Om maar even te beginnen met het eerste deel, IN Lummen. Want wie de (zwem-)-kalender bijhoud weet dat er jaarlijks een zwemwedstrijd plaats vind in Lummen (meestal ook het laatste weekend). Een wedstrijd dus…
Lang geleden was het niet dat ik daar ging zwemmen. Ook een training met ons Berlijn-groepje was daar. Zonder slijmerig over te komen, is het toch altijd een beetje thuiskomen in Limburg.
Met dat laatste bedoel ik dan niet dat het allemaal heel gezellig was, want er moeten ook nog serieuze tijden gezwommen worden. Al vind ik dat het team-gevoel en het sociaal zijn naar andere clubs toe ook belangrijk is. Terug naar het zwembad zelf.. De drukte viel zelf wel heel goed mee, er was volgens de organisatie wel veel lawaai tijdens de start van de reeksen, maar ik zelf kon dat niet zo goed inschatten…
Om het maar over de tijden te hebben, dat viel best goed mee. Ik zelf had die dag bijna allemaal dingen gezwommen die ik nog niet zo vaak gedaan had, en dat was best spannend. Dan heb ik het over de 50m schoolslag en de 50m rugslag. Maar dus alles is goed verlopen.
Ik wil het niet meer zo vaak hebben over exacte tijden, die vermeld ik nog wel ergens op de website, maar wil vooral het blog bericht ook over het andere Lummen hebben. Want dit was de ‘IN’ Lummen, maar er staat ook iets als ‘met’ Lummen. Dat gaat over die andere sport waar ik ondertussen al een maandje mee bezig ben… netbal…
De netbal was op maandag middag, we moesten tegen Lummen, vandaar dus het dubbele bericht over lummen. We vertrokken dus maandag middag naar de sporthal van Gelrode om daar de zaal klaar te maken voor onze wedstrijd. Wie de short of reel gezien heeft op onze socials, weet dat ik er iets verkeerd in heb vermeld, want dit was eigenlijk een thuiswedstrijd en geen uitwedstrijd. Sorry hiervoor…
Dan over de wedstrijd zelf. Het was redelijk goed begonnen, en we streden echt wel voor elk punt. Al hadden we wel een paar afwezigen in ons team, zodat we met minder smashers op het veld stonden. “Jullie moeten er gewoon voor gaan, en voor elk punt strijden”, dat waren de woorden van de coach. Jammer genoeg verloren we de eerste set redelijk nipt, en ook de tweede set was niet al te best. We hebben nog werk aan het blok, en ook vanachter maakten we fouten. Zelf was ik over mezelf ook niet echt zo heel tevreden, maar ja het is een team sport, dus iedereen heeft zijn aandeel…
Na de wedstrijd hebben we nog gezellig iets gedronken en gegeten. Wat mij vooral echt wel nablijft na die wedstrijd, was dat iemand van ons team wafeltjes had gebakken. Super lief, waarvoor dank…
Voila, ik ben rond.
Ik hoop tot snel,
Elias
De sint kwam in Leuven, en verder gingen naar Gent voor een zwemwedstrijd
Het weekend ligt al even achter ons, maar ik begin het drukker te krijgen en eigenlijk heb ik veel content om te verwerken, en daardoor duren sommige dingen wat langer.. Maar goed, nu (eindelijk) het verslag van onze sint die langs kwam bij ons in de club (Leuven Aquatics) en de wedstrijd van Gent (de eerste, ik kom er later op terug) die de dag erna was.
We beginnen met de sint wedstrijd.
De sint wedstrijd is toch altijd een leuk onderdeel van jaarlijkse evenementen bij onze eigen club. Verder in het jaar hebben we ook de LIZO wedstrijd, die samen met de sint echt wel leuk is voor ons eigen clubje.
Vorig weekend was het dan de sint die langskwam bij Leuven Aquatics, en dat is misschien niet altijd heel belangrijk, maar het is vooral leuk. Het blijft een wedstrijd, wat dus betekend dat er ook gezwommen word, en daar begon de namiddag mee. Jullie moeten wel weten dat de G-Zwemmers enkel tegen elkaar zwemmen, wel in twee groepen, maar dus tegen elkaar. Wat maakt dat je met vier of vijf zwemt tijdens de wedstrijd. Klinkt alsof ik dat negatief klonk of zo, maar dat was het zeker niet. Het was echt super leuk. Wat voor mij echt het belangrijkste was, was dat we konden laten zien aan andere groepen van de zwemclub dat we ook echte zwemtoppers zijn. Wat we dus ook echt gedaan hebben, want we kregen achteraf echt wel positieve reacties van hun trainers of begeleiders…
Het tweede deel van de sint wedstrijd, was natuurlijk het zien van de groot heilig man met de witte baard, maar zonder paard, grapje natuurlijk, maar dat mopje past volledig in het plaatsje bij dat moment. Echt genieten van de speelse kant ervan. Zelf moest ik van iemand van ons groepje een sint brief schrijven. Als je hem wilt lezen, je kan hem hieronder lezen.
Beste sint,
Ik sta hier heel zenuachtig bij jou met een brief,
Ik kan beginnen lezen, want jij bent zo lief.
We hebben met ons groepje veel bereikt voorbije jaar,
Goud op de Special Olympics, echt waar!!!
Wij kijken elke week uit naar ons trainingsmoment op zaterdag,
Soms is het technisch, of op snelheid, maar alles met de glimlach.
Dit jaar kregen we Sam erbij,
En in het begin waren we blij…
Nene het is een chille gast,
En heeft ons allen verrast.
Lieve sint, wij zijn heel braaf geweest,
En dat komt door onze fantastische teamgeest.
Uw kapoen,
Eliasje
Na de brief, was het tijd om terug naar huis te gaan, en ons mentaal voor te bereiden voor de tweede wedstrijd van het weekend… Gent.
Ik zei al in het begin de eerste van Gent, dat is omdat ze bij de zwemclub van Gent gesplitst zijn. Voor ons is dat niet erg, dan hebben wij nog een wedstrijd mee, dus ons hoor je niet klagen :). Om 13u20 moesten we daar zijn, was een beetje anders dan anders. Al hadden we er zelf wel echt zin in. Zeker na de tijd die ik gisteren zwom, ow ja, die tijd van gisteren.. weet je, ik zal ze onderaan dit bericht zetten.
Terug naar Gent…
Het concept is natuurlijk altijd hetzelfde. Al viel mij direct iets op, als ik de lijst zag. Ik stond bij de 50 meter vrije slag in de tweede beste reeks, wat redelijk opvallend was. Na even nadenken was het wel logisch dat ik daar bij stond. Want weten jullie nog dat ik vorige wedstrijd 50 meter vlinderslag had gezwommen? Wel, de tijd die nu op de lijst stond, was de tijd van de vorige wedstrijd, en daarom was dat dus zo…
Verder was het een normale wedstrijd met de vertrouwde nummers. Ik kan er van alles over zeggen, maar dan wordt dit bericht misschien wat lang. Zelf heb ik ook veel beeldmateriaal, soms van mij zelf, maar soms ook van een papa van iemand uit ons team. Dus hieronder de foto’s, video’s en de tijden van de wedstrijd…
Volg mij natuurlijk nog verder op de blog of op sociale media…
Tot de volgende,
Elias H.
Tijden van de wedstrijd:
Sint wedstrijd: 29,70
Gent:
100m vs: 1:10.58
50m vs: 31.64
25m vlinderslag: 17.76
Aflossing:
Team: 2:49.03
Mijn tijd: 30.4
Video's van het weekend:
We gaan door met wedstrijden… Nu was het Vilvoorde
Hallo,
Hier ben ik nog maar eens met een wedstrijd verslag blog bericht. Ja, ik weet het, het gaat allemaal snel maar dat is soms niet slecht voor het wedstrijd ritme…
Voorbije weekend dus de competitiewedstrijd in Vilvoorde. Voor mij de tweede van het seizoen. Hoe dat die ging, lees je hier…
De weken voordien heb ik redelijk wat rust gehad (buiten dan het familieweekend in Durbuy), waardoor ik ook goed presteerde op trainingen. Ik voelde dat het goed zat, er was focus, er was vertrouwen, dus het kon niet mislopen mentaal dan.
Vilvoorde is natuurlijk niet zo heel ver voor ons als Leuven Aquatics, het kan veel ‘erger’.
Bij aankomt was ik de laatste van het team, en kon dan direct naar de kleedkamers en daarna naar het zwembad. Verassend genoeg waren we de eerste aan het bad zelf. De andere clubs zaten in de cafetaria of waren zich nog aan het omkleden. Wat het voordeel geeft dat we als eerst onze stoelen konden kiezen alsook eerst beginnen met inzwemmen. Over inzwemmen heb ik het nog niet echt gehad op deze blog, misschien willen jullie weten wat dat eigenlijk is. Wel eigenlijk is dat heel simpel, namelijk de opwarming. Ja ik hoor het jullie al zeggen, “waarom schrijft die Elias dan niet gewoon opwarming”, wel dat is een term die ik zelf altijd raar klinken vond. Inzwemmen is dus opwarmen…
Wedstrijd zelf dan…
Het eerste dat we moesten doen was de 100m vrije slag. Op zich nog niet het belangrijkste nummer, maar wel een blijver en klassieker op wedstrijden. Deze keer moest ik niet tegen Jeff maar tegen andere toppers waaronder Michael, wat dus ook een kanjer van een concurrent is…
De eerste 50 meter waren heel opgaand tegen hem, we blijven mooi bij elkaar, met misschien een aantal centimeter in het voordeel voor hem. Gelukkig had ik een goede opbouw, en heb de laatste 25m alles nog gegeven, wat mij de eerste plaats opleverde. Dit ging al goed…
Na de 100 meter vrije slag heb ik iets gedaan, waar ik maar sinds vorige wedstrijd ben mee begonnen, namelijk vlinderslag. Super vermoeiend, maar zelf vind ik het leuker en leuker worden. In het team van Leuven Aquatics zit ook een zwemmer die ook vlinderslag doet. Onze Hans doet dat echt al jaren, en dan (weer) met Michael was het toch redelijk spannend. Hans werd derde en ik tweede, dat belooft voor de rest van het seizoen…
Voor de lezers die mij op de voet volgen, of die wel al weten wat ik allemaal doe op wedstrijden, kunnen zeker al raden wat het volgende was in het rijtje van drie individuele nummers is. Ja, de 50 meter vrije slag. En daar valt veel over te zeggen…
Ik wou samen met Michael daar 50m vlinderslag zwemmen, maar hij liet mij in de steek en deed zelf crawl. Maar goed, nu heb ik een tijd voor die langere afstand in dat nummer. Dus geen toptijd daar, maar wel voldaan met goede focus, wat ik dus al zei in het begin van dit bericht.
Daarna nog normaal één onderdeel: de aflossing. Op voorrand wist ik dat ik enkel met Berlijn moest zwemmen. Dat was niet zo leuk voor Leuven, omdat ze daan maar met drie waren. Na een kort overleg met wedstrijdleiding mocht ik toch de beidde doen, de doorslag was omdat de ene 4X25 was (Berlijn) en Leuven de 4X50 was. En ik heb er zo hard van genoten, echt van allebei.. Mooi om deze wedstrijd mee af te sluiten. Wat was het weer goed. Zo zie je maar, met de juiste focus en ingesteldheid kom je heel ver…
Hier nog even de tijden van de volledige wedstrijd:
1.12.0 op 100 vrije slag
17.9 op 25 vlinder
38.6 op 50 vlinder
14.3 in de aflossing 25 vrije slag
31.3 in de aflossing 50 vrije slag
Elias
Terug een wedstrijd – Ternat 2023
Het verlag van onze zwemwedstrijd in Ternat. Een mooie zondag namiddag, en een zeer leuke en aangename zwemdag. Heel Leuven Aquatics stond er! Lees er alles over…
Zwemweekend!?! Hoe voel ik mij daarbij?
Hallo, jaja het staat in mijn agenda. Er is nog eens een zwemweekend. Wat ik daarmee bedoel leg ik even uit, want het alles bijeen wat kan bijeen vallen in een weekend.
Zwemweekend betekend zaterdag een training en dan zondag een wedstrijd. Even geleden was dit toch, eind vorig jaar vielen er veel weg, maar ook kon ik niet altijd aanwezig zijn door zelf ziek te zijn of ik niet kon ofzo. Al moet ik wel zeggen dat ik nu met oog op Berlijn wel elke wedstrijd moet meedoen, wat natuurlijk redelijk normaal is. Maar goed dat is dus de wedstrijd, maar ik heb zelf nog een eigen training zaterdag voormiddag in Leuven op mij zelf, dus zonder begeleiding van Leuven Aquatics. Later die dag heb ik dan nog club training, wat maakt dat ik dus dit weekend twee trainingen heb en een wedstrijd. Dat betekend dus een zwemweekend voor mij.
Zoals ik al zei, het is even geleden. Eerlijk gezegd heb ik wel wat stress, want doordat het zwembad dicht is in Aarschot heb ik wel veel minder getraind dan de andere zwemmers in de competitie. Gelukkig kan ik nog vaak naar de fitness en ga ik (zoals zaterdag voormiddag) wel nog op mezelf zwemmen. Ook over de structuur die wegvalt door die ochtend trainingen heb ik last, zo moeilijk om terug in het ritme te komen. Dit gaat vooral terug aanpassen zijn als de wekker terug afgaat om half zes s’ochtends. Tegen eind november (of begin december) kan ik terug alles hervatten en heb ik mijn structuur terug.
Nu ben ik weer aan het afwijken, laten we het terug hebben over het weekend want hoe voel ik mij erbij. Ik zei al dat ik nu minder structuur heb, en dat mijn trainingen niet echt optimaal zijn, maar toch heb ik gemerkt dat ik ook last begin te hebben van ‘faalangst’, en niet echt hard, maar ik had het deze weekend moeilijk rond “hoe gaan de wedstrijden zijn”, en vooral “ik ga minder presteren omdat ik veel minder getraind heb”. Ja ik weet het, het klinkt allemaal negatief, maar uiteindelijk zal ik er wel staan met al het vertrouwen en focus.
Jullie lazen waarschijnlijk ook wel wat berichten op deze blog rond mentale gezondheid, wel ik schrijf er vaak over, omdat het zo belangrijk is. Die faalangst is best wel vaak voorkomend in de sportwereld (tuurlijk ook daarbuiten). Blijven praten, dat merk ik bij mezelf ook heel hard. Het lijkt dat ik veel weglach maar ik ben ook maar een mens.
Tot zover het bericht,
Elias Hendrickx
Afscheid van een vriend | De “Apojo Cup”
De zomer loopt op zijn einde, er was nog niet zoveel gebeurd rondom mij maar de voorbije weken is er wel het een en ander gebeurd waar ik nu openlijk kan over praten. Al moet ik wel zeggen dat het niet altijd leuk was. In dit bericht vertel ik wat er allemaal gaande was.
Om maar te beginnen met de pijnlijkste. Enkele weken geleden kregen we in de zwemclub whatzapp een bericht dat nooit leuk is. Er stond: “Onze zoon zijn hart is gestopt met kloppen”. Eerst wist ik niet zo goed hoe te reageren. Wat? Is hij overleden? Zo plots? Een jongen van 19 jaar? Ik moest het even verwerken. Dit komt als bom, niemand had dit verwacht. Dit was echt verschieten, en ik wou (samen met ons zwemteam) hem een waardig afscheid geven. Omdat ik vaker teksten schrijf, heb ik een tekst geschreven voor hem, al moet ik wel zeggen dat deze manier van schrijven toch helemaal anders is. Heel emotioneel, de woorden waren moeilijk te vinden, terwijl ik met tranen in mijn ogen de tekst afwerkte. Toen ik het bericht kreeg dat ik mocht voorlezen op her afscheid, heb ik toch nog even gedacht of dat ik niet nog iets extra kon doen, om hem te eren. Want hij was een topper, een echte kampioen in en rond tet zwembad. Zo gezegd zo gedaan. Tegen het einde van mijn tekst die ik las, ben ik naar de kist gestapt en heb een medaille daarop gelegd met de woorden “jij bent en blijft onze kampioen”. Echt recht uit het hart, en over hart gesproken, hij blijft in mijn (en natuurlijk bij vele) hart. Het gaat je goed…
Na dit nieuws had ik echt geen gemakkelijke periode. Ik had minder zin in vanalles, en vond weinig rust. Mijn hoofd werd soms wel echt zot. Gelukkig heb ik de juiste mensen rondom mij, en met een combinatie van rust en werk kon ik mijn gedachten wel verzetten. Jullie kunnen wel begrijpen dat dit niet gemakkelijk was.
Gelukkig was er iets waar ik echt wel naar uit keek. Een evenement op 5 augustus met Apojo, waar ik al maanden naar uit keek. Jullie hebben op mijn socials ongetwijfeld dit zien voorbij komen:
Deze affiche heb ik zelf gemaakt in opdracht van een begeleider van Apojo. Maar her ging mij vooral over hoe leuk dat dit ging worden. Nu ben ik misschien nogal rond de pot aan het draaien. Wat was dat nu eigenlijk?
De Apojo Cup! Een voetbal wedstrijd waarbij iedereen welkom was van Apojo om samen te spelen of iets te komen drinken in en rond het kunstgrasveld in Aarschot. De teams waren een mix van bewoners en begeleiders (mannen en vrouwen), wat het natuurlijk echt wel leuk maakte. Zoals gezegd had ik hier echt naar uit gekeken. Zeker na dat pijnlijke nieuws wat ik hier vanboven al neerschreef. Ook mijn beste maat Sander was erbij bij de Apojo Cup. Hij kwam een dagje op bezoek in Apojo, en ik was heel blij dat hij tijd had gemaakt voor mij die dag. Want hij begint ook echt druk te hebben met zijn sport. Maar daarover meer in een eventueel komend blogbericht. Terug naar de Apojo Cup. Zoals gezegd bestonden de teams uit combinatie van begeleiders en bewoners, al is begeleiders niet echt het juiste woord, ik kan beter zeggen personeel. Want in mijn team zat een kinesist. En in het andere team zat een technische medewerker. Dus ja, echt een mix van deelnemers. Dit kon toch niet anders dan goed lopen?
Het was echt een top dag. Iedereen heeft zich heel hard geamuseerd en alle delen van dat evenement waren goed voor Apojo. Je had de jeugd die hun energie kwijt kon, je had mensen die konden komen kijken en iets drinken, maar ook de oudere generatie van bewoners deden een wandelingetje voor te komen, dus ja voor ieder wat wils. Uiteindelijk werd het 4-1. En mooie uitslag, maar vooral een mooie dag.
Jullie lezen het, ik hen wat meegemaakt. Met deze gebeurtenissen weet je pas echt hoe het leven gaat. Geniet van elk moment lijkt het, want het kan ineens keren. Momenteel gaat het beter met mij, maar ik kan echt oprecht zeggen, dat dit niet zo gemakkelijk was.
Elias Hendrickx
