We waren voor een nieuw project bij de kantoren van SOB. Nog nooit geweest… lees er hier meer over.
Toernooien na Berlijn voor sommige sporten
Weten jullie waar ik zelf heel gelukkig van wordt in de G-Sport? Wel dat er meer mogelijkheden en evenementen komen voor heel veel G-Sporters. En daar wil ik het in dit 150ste (!) blogbericht van G-SportSE over hebben.
In Berlijn waren vanuit België ook wel wat team sporten: voetbal, Hockey, basketbal. In Berlijn hadden we de vrouwenploeg van het voetbal, maar de mannen die hebben ook kansen gekregen, beter nog, ze mochten helemaal naar het buitenland voor te gaan shinen. En daar wil ik het over hebben, omdat ik zelf ook iemand in de voorziening die bij de Special Devils zit. En dan wordt ik blij als ik dit op sociale media zie:
Dit is echt een grote stap vooruit voor het organiseren van verschillende toernooien, en dan zeker in het buitenland. Dus voor het verhaal… De Special Devils (het mannen voetbal team van Special Olympics Belgium), werden uitgenodigd voor de Gothia Cup en Zweden. En je kan zien dat ze zich goed hebben gesmeten in het spel, maar jullie zien ook dat ze mooie resultaten hadden gehaald. Bij mij in de voorziening zit een jongen die ook bij de Special Devils zit. Hij ging vorig jaar al naar Zweden voor dit toernooi en ik hoorde daarna echt mooie verhalen van hem.
Zo een grote toernooien komen niet zo vaak voor bij Special Olympics, omdat er gewoon veel bij komt kijken: organisatie, budgetten, en dan kan ik mij inbeelden als je zo een uitnodiging krijgt voor te gaan. Dit zou meer moeten gebeuren. Bij andere sporten heb ik dat ook al gezien voor het hockey team, maar op de socials van SOB vind je ook berichten van fietsers van bij special olympics die mee mochten rijden in nationale koersen. Dus er is veel op komst. Maar toch wil ik graag dit promoten bij onze 150ste post…
Mooi toch?
Tot snel,
Elias
Terugkom moment “Alles voor de spelen”
Wat doen deze toppers hier allemaal? Terugkom moment, zalig toch? Je leest er hier alles over…
Amerikaanse vrijwilligsters op de Specials: het verhaal…
Het verhaal van een Amerikaanse vrijwilligster die zich heel hard inzet voor Special Olympics, en niet enkel tijdens de World Games… Respect…
Berlin 2023: Terugvallen op vertrouwd schema na het geweldige avontuur.
Het avontuur is al een weekje achter ons, maar toch valt er nog wat te zeggen over ons avontuur, maar wat als ik thuis kwam?
Berlin 2023: Gaan voor die tijden, tijdens de wedstrijden!!!
Eindelijk tijd voor de competitie… wat keek ik hier naar uit, want dit is toch het belangrijkste, niet? Lees het hier allemaal..
Berlin 2023: Niets is te klein in Berlijn
Openingsceremonie was echt EPIC… Wij dus aangekomen in Berlijn. In dit bericht lees je er alles over..
Berlin 2023: Respect voor elkaar tijdens de rit naar Berlijn
Iedereen wist dat dit moment ging komen. De busrit tussen Keulen en Berlijn. Vroeg opstaan voor alles op te ruimen en in te pakken voor de ‘verhuis’ naar onze eindbestemming Berlijn. En de verhuis mag je best letterlijk nemen, want mijn koffer zat nog steeds goed vol, zeker met de kleine (en soms grotere) cadeau’s die we afgelopen dagen gekregen hadden. Gelukkig heb je dan de coaches, maar vooral ook Jeff waar ik mij super goed bij voel, en altijd zal helpen waar nodig…
Met dat bruggetje kom ik dichter bij de titel van deze post. We zijn nu al enkele dagen met elkaar onderweg, en dan begin je iedereen beter kennen, maar ook wel waar ze het moeilijker mee hebben. Versta mij nu niet verkeerd, ik heb niet zoveel ergernissen, maar je weet beter wie wanneer wat nodig heeft van rust, en ook wanneer er teveel prikkels zijn. Eerlijk gezegd, dit had ik wel verwacht, iedereen is anders, maar het blijft wel Special Olympics. We komen ook wel dichter bij Berlijn, en dat is ook te merken. De vermoeidheid is al beetje zichtbaar, maar we kunnen nog wel genieten.
Het is niet altijd zo hoor. We kunnen nog veel plezier maken, en leren nu zeker de belgen al goed kennen. Heel leuke groep, met sfeervolle dynamiek. Ik leer ook veel bij, niet perse enkel over zwemmen, maar ook over andere sporten. Ook daar komt respect bij kijken, iedereen doet op hun eigen manier hun sport, met welke beperking dan ook.
De busrit duurt lang, en is heel saai. Gelukkig hebben we elkaar, en kunnen we eerlijk gezegd ook even rust nemen op een of andere manier…
Tot in Berlijn!
Berlin 2023: Laatste volledige dag in Keulen
Eigenlijk was het een korte nacht, want jullie lazen waarschijnlijk al de voorbije blogberichten en dan zag je dat we laat in ons bedje lagen na al toch al drukke dagjes. 7u30 ging de wekker, en dat deed best wel pijn. En dan moet je nog in je achterhoofd houden dat we nog maar dag drie zijn. Het ontbijt was eigenlijk nagenoeg hetzelfde als de dag ervoor.
In de ochtend hadden we ook weer training. Ook weer met de bus naar de site en dan weer samen met de judo naar het zwembad. Al was het nu omgekeerd, want de dag ervoor gingen wij de judoka’s afzetten voor we gingen zwemmen, nu waren zij het die ons afgezet hadden. In het zwembad waren we nu echt wel niet alleen, de examens waren gedaan leek het, wat zich vertaalden naar druk zwembad, minder ruimte. Gelukkig hadden we gezelschap van de kajakkers, die wouden ook een keer zwemmen. Eigenlijk ook niet zo raar, want zij moeten een zwemproef doen van 25 meter voordat ze mogen deelnemen aan hun discipline. Plus een leuk foto momentje gehad waar we samen met hun mooie foto’s konden maken, en ons super hard geamuseerd natuurlijk. De kajakkers hebben ook een goede band met ons, omdat veel van hun deel uitmaken van ‘Avalympics’. Dat is een organisatie waar vele sport kampen en clubs samenkomen voor verschillende activiteiten (zoek maar eens op, heel interessant voor sommige van onze volgers)…
Voor de lunch bleven we bij de (sport-)Universiteit van Keulen, waar we al beidde dagen waren voor onze trainingen. Daar heb ik genoten van een lekkere schnitzel met frietjes… love it… In die refter kreeg ik het ook beetje moeilijk, het was daar druk en veel lawaai. Dan komt de kracht van Special Olympics boven “zorg voor iedereen”… dus Annelies (coach bij de zwemmers) is dan even buiten met mij gegaan, voor een babbeltje. Deed mij wel goed. “Dit moet kunnen, wij zijn er voor jullie” waren de woorden van Marc (onze head coach). Dit is echt Special Olympics, en dat wordt echt zo hard doorgetrokken. Je mag dan zo sterk of slim zijn als je wilt, dit doe je samen met je team, en zorg moet er zijn voor iedereen…
We hadden zelf Keulen nog niet gezien, en dat ging veranderen die namiddag. Er was gelukkig nog wel wat rust voorzien om wat te bekomen van de training en ook gewoon om om te kleden en alles te drogen hangen. Maar dus na ons rustmoment vertrokken we naar Keulen, een rit van een goed half uurtje. Ik had toch ook weer wat rust nodig, dus heb mijn oortjes ingestoken en wat muziek geluisterd, dat had mijn begeleiding ook op voorrand aangeraden “niet alles willen meemaken, en aventoe afzonderen”. Dat is ook wel echt zo, dan voelt het ook beter.
Keulen op zich dan. We kregen een stadsrondleiding samen met de Special Flames (vrouwen voetbalploeg) en de atleten van het paardrijden. In het begin ging het wat stroef, maar uiteindelijk was het super leuk. Vooral de ‘Dome’ was indrukwekkend. Daarna hebben we nog een boottocht gedaan op de Rune, was ook echt op een chique boot, daar konden wel echt coole feestjes doorgaan..
Afsluiten van het bezoek aan Keulen was een diner bij het ‘Olympic Museum van Duitsland‘. Heel gezellig met verschillende optredes en vooral leuke sfeer. Wat een avond…
Berlin 2023: Op naar Toyota
Het was een goede nacht… Zalig geslapen, en was het makkelijk wakker worden na een toch wel dagje vol nieuwsgierigheid. Ontbijt om half acht, we konden weer zelf kiezen waar we gingen zitten in het restaurant van ons hotel (Leonardo Royal Hotel). Eigenlijk was het ook best lekker, veel variatie maar wat die chicken nuggets deden bij het buffet dat vond ik ook maar raar voor atleten die moeten presteren deze maar vooral komende dagen…
We zijn nu nog in Keulen waar we nog blijven tot donderdag. Ook in Keulen trainen we nog, wat dus op de planing stond deze voormiddag. Daar gingen we naartoe met een bus, samen met vele andere sporten. En dan aangekomen op de site, zijn we samen met de judo naar de juiste gebouwen gegaan, wij natuurlijk naar het zwembad en zij naar de judo matten… Je begint de andere atleten goed te kennen, dus je kan echt wel een babbeltje doen met vele andere atleten. Zoals al gezegd ben ik heel blij met ons zwemteam.
De zwemtraining was niet zo heel zwaar, maar het was voor mij toch al wel beetje pittig, lang geleden dat ik een 50 meter zwembad had moeten zwemmen, want bij de Nationale Spelen wordt dat niet altijd gedaan. Daarbij komt bij dat we het hele zwembad zo goed als helemaal voor ons was, er waren amper andere zwemmers, dit had te maken dat de studenten examens hadden, was ons later verteld…
Na de zwemtraining was de rest van de dag gevuld met Toyota. Ook bij het eerste diner in het hotel was de CEO van Toyota Keulen (of Germany, geen idee…) erbij. Toen kwam hij naar ons hotel, de dag erna gingen wij naar hun. Eerst een lunch in hun cafetaria, en dan mochten we naar de Toyota Collections gaan kijken, eigenlijk was dat meer een museum leek het wel, maar als je het verhaal hoorde was het van een overblijfsel van een collectie die nu eigendom is van Toyota. Prachtig moment voor ons, maar vooral voor mij als auto-freak… Heel hard mee geamuseerd, super blij.
Tegen de avond gingen we terug naar het hotel voor het eten.
Het was al avond, dat ging snel. Zoals ik al zei, het was een druk dagje, maar Toyota is echt wel mijn ding en heel veel nieuws geleerd, om dan nog maar te zwijgen over de foto’s.
Terug naar het avond programma… Deze avond stond er een fakkel estafette op de planning, maar eigenlijk was het een torch run maar dan wandelend, denk niet dat iedereen het fijn had gevonden dat we moesten lopen, het is al warm en vermoeiend genoeg…
Ook dit was met de bus om daar te komen.
Deze avond activiteit was ook de enige waarbij we later in ons bedje konden kruipen. Eigenlijk was het nog wel leuk om dat te doen, een aantal van ons zwemteam hebben kunnen wandelen met de vlam in de hand. Dus voor ieder wat wils daar…
Eenmaal terug in het hotel, was het echt al half 10 ofzo s’avonds, dus tijd om te douchen en dan in ons bedje te kruipen, en te genieten van de nacht, want de ochtend erna was het weer opstaan om 7u30…
Zo dat was onze leuke eerste volledige dag in Keulen. Tot snel