All posts by : Elias Hendrickx

Dag beste sportievelingen,

Het netbal-seizoen, is op volle kracht. Voor mij nog steeds even wennen aan een spel, dat ik nog niet veel had gedaan (lees de andere berichten over Netbal). Toch ligt het mij wel goed. Het team heeft mij ook al snel in de groep aanvaard, en ik speel ook graag samen met hun. Weer; het maakt niet uit hoe sterk, snel of slim je ook bent, iedereen verdiend zijn kans in het team. Iets wat ze voor mij ook gedaan hebben.

Ik wijk af, het gaat natuurlijk over de wedstrijden….
Het begon bij een thuis-wedstrijd tegen Lummen. Nog een belangrijk detail, onze thuis matchen worden niet in onze voorziening maar ergens dicht in de buurt. Maar goed de wedstrijd ging goed. We stonden er met een leuke sfeer, maar ook met een sterk team.
De eerste set was nog wat zoeken, en we hadden wat last met redelijk wat sterkte tegenstand. Toch wonnen we de eerste set.
Bij set twee, hadden we veel goede gedachtes, en vooral vertrouwen in al onze teamleden, het pakken van de ballen ging goed, en dan de smashers die het konden afmaken.

Dat was de wedstrijd van 26 november…

Deze week hadden we weer een wedstrijd, en niet een van de minste. Want we moesten tegen Wijchmaal, dat is volgens vele mensen de moeilijkste ploeg van de hele competitie…
Toch gingen we met een goed gevoel in het busje richting  de sportzaal van Eksel (ergens dicht in de buurt van Wijchmaal). Voor mij was het de eerste keer dat we daar naartoe gingen. Het is ook meteen de verste verplaatsing die me moeten maken dit jaar. Alle andere ploegen (of beter gezegd, andere voorzieningen), zijn dichter bij huis.
Eenmaal binnen, zag ik meteen een oude bekende terug. Het was Tom van de Special Olympics, hij zit bij mij in de categorie bij Triatlon. En natuurlijk weer helemaal Tom, door de harde en nogal uitbundige omgang… Hij  is ook weer goed aan het trainen voor de Special Olympics in Sint-Niklaas. 

Maar goed de wedstrijd zelf…
We wisten dat het moeilijk ging worden, maar onze moraal was toch redelijk goed. De coach stelde ons gerust, en dat we moeten gaan voor elk punt.
Zo gezegd zo gedaan. De eerste set was heel goed opgaand, van beide kanten. Alleen merkten we op, dat bij elk punt dat zij verloren, dat ze meer en meer gefrustreerd waren. Goed voor ons, al was het best wel spannende set.
Na de eerste set zei onze coach,  dat we meer de bal moesten rondspelen. Dat de andere ook hun kans moesten hebben om punten te kunnen scoren…

De 2de set was in het begin ook nog redelijk spannend, maar we hadden al snel door, dat Wijchmaal toch meer stress had. We bleven gaan voor elke punt. Als team stonden we redelijk goed, al hadden zij meer krachtigere en grotere jongens.
Na een dik half uurtje spelen in de 2de set, kwam het laatste punt nog voor ons.
Wedstrijd gewonnen…

Zo dit was het verslag van beide wedstrijden netbal van mij van het jaar. In januari gaan we er terug tegen aan. Al blijven we natuurlijk trainen.

Tot de volgende netbal-post..
Elias

Het is weer al even geleden dat jullie nog iets hoorde van ons, maar dat wilt niet zeggen, dat we dit project zijn vergeten. In tegendeel zelfs, het is allemaal goed zijn gangetje aan het gaan.
Het weer begint te veranderen, maar dit houd ons niet tegen om veel te sporten en onze doelen te halen (of er toch naar streven). Zoals echte sporters, weer of wind.
Met dit bericht, laten we onze stand van sportieve zaken weten. En ja, dat is al redelijk wat…

Netbal:

Nogmaals, dit gaat niet boven mijn zwemmen. Ik doe netbal voor het plezier, zwemmen blijft mijn hoofddoel.

In eerdere berichten heb ik al eens soms een bericht geschreven rond mijn netbal-avontuur. Jullie weten nu al hoe het begonnen is, maar het was er een tijdje stil rond. Ik heb elke week training, en dat liep redelijk goed. Eigenlijk begon ik het eigenlijk wel leuker te vinden. Jullie weten dat team spirit ook belangrijk is voor mij, en hier ook dus bij netbal. De jongens en meisjes vallen heel goed mee. Je staat daar echt als team.

Je wilt natuurlijk buiten alleen trainen ook wedstrijden doen. Maar voordat je wedstrijden kan doen, moet je natuurlijk ook wel je plaats hebben in het team, en ik had daar eerst wat bang van, want je wilt natuurlijk niet zomaar iemand zijn plaats in het team afpakken.
Het idee was voor mij om er bij te komen als het nodig was. En dat was het geval bij de eerste wedstrijd van het seizoen. Onze eerste wedstrijd stond gepland tegen Heusden (al werd deze gespeeld in Lummen).
Voor mij was dit mijn eerste wedstrijd met die groep. Ik had al eerder een wedstrijd gespeeld met een andere groep, maar deze nieuwe groep speelt competitie.

Ze hebben bij hun netballen twee soorten competitie. In het begin van het seizoen spelen ze volgens de competitie regels en dan na het seizoen spelen ze volgens Special Olympics regels. Er zijn wat verschillen in regels, omdat die van competitie zelf gemaakt zijn onder de ploegen, die van de Special Olympics zijn globaal geschreven.

De eerste wedstrijd was dus voor competitie, en wat kwamen we daar fier aan. We hadden niet enkel onze fysiek mee, maar ook het mentale. We wonnen ook de wedstrijd, en gingen met een goed gevoel naar huis.

Wat ik ook super vind is dat we de training erna ook meteen onze opmerkingen en eventuele minpuntjes konden bespreken. En die waren er, maar ook kregen we de complimenten van de coach.
Ik was zo trots op mijn team.
De volgende wedstrijd staat gepland ergens binnen twee weken.

Tot zo ver het netbal verhaal tot nu toe.