8422d874-60b0-4425-b6ee-1e85ed83d949-1.png

Enkel Sport in mijn leven? Nee hoor, blijf jezelf uitdagen

Hallo, vandaag een misschien raar bericht, maar ik wil het bij G-SportSE niet enkel over sporten hebben. Meer bedoeld over wat ik zelf meemaak dus niet enkel sport.
Ik kreeg de vraag vaker, en dat was eigenlijk ook meer de bedoeling van de blog. En zo krijgen jullie meer inzicht over Elias en wat hij bezighoud, dus niet enkel over Elias de G-Sporter.

Maar goed, er wordt nog wel getraind hoor. Al is het druk door kleine dingen rondom mij. Het heeft nog wel ergens te maken met sport, want ik had de voorbije week veel contact met vrienden en familie, en die waren zo trots op alles wat er allemaal rond Special Olympics gebeurde. Dus dat gaf mij wel een goed gevoel, al blijf ik natuurlijk ook Elias, en dat wil ik nu vaker uitbeelden. Het is niet omdat je veel meemaakt in de Sport dat je geen (persoonlijk) leven hebt. Maar goed, nu draai ik misschien veel rond de pot. Wat is er dan veranderd Elias? Hoor ik jullie al zeggen.
Om maar meteen te zeggen, ik ben een studie begonnen; Social Media Marketing. Dat is voor mij echt wel een grote stap, want de schooltijd is al een tijd die lang door is. Ik had nood aan een nieuwe uitdaging.

Voor nu dus een beetje een inkijk in mijn leven, ook een beetje buiten de G-Sporter. De sport is nooit ver weg, maar het leven is meer dan alleen sporten, en daar ben ik ook wel achter gekomen afgelopen maanden.

Ik heb ook al nagedacht over mijn verdere stappen in de sport. Bij het zwemmen raak ik een beetje uitverteld. Er komt echt wel goede jeugd bij, en ik wordt volgend jaar ook al bijna dertig, dus het is normaal dat ik nu al een beetje nadenk over de stap na het zwemmen. MAAR volgend jaar heb ik nog de grootste uitdaging van mijn ‘sportcarrière’ meer daarover na de zomer. Het idee om iets nieuws te zoeken voor na het zwemmen, speelt al een tijdje in mijn hoofd, en na de specials was het nog duidelijker geworden.
Over wat heb ik het dan eigenlijk? Wel ik ben van plan om triatlons te doen. Een exact plan heb ik nog niet, maar als het concreet word, dan lees je dat wel hier op G-SportSE.

Laat gerust hier een reactie achter 🙂

Tot het volgende bericht,
Elias

61ebe3d2-ce67-4659-97bd-f0241c633e59.png

De Special Olympics 2022: De dagen van de spelen (deel 2)

(Voor deel 1 van het verslag van de Special Olympics, klik hier)

Hallo, we zijn nu al een week na het einde van de Special Olympics, en ik had jullie nog het verslag van de laatste dagen beloofd. Nu lees je dus de rest van Specials…

Na de lekkere bbq van de tweede dag, gingen we goed op tijd slapen, want de specials zijn nog niet gedaan…
Eindelijk gingen mijn Special Olympics beginnen. Nu kon ik mezelf bewijzen in het zwembad. Vandaag stond de 50 meter vrije slag en 50 meter rugslag op het programma. De vrije slag zag ik goed komen, maar die rugslag is of blijft toch een probleem. Bij rugslag was vooral het probleem dat ik dat echt bijna nooit deed in competitie, dus het ging spannend worden… Maar goed, we doen het gewoon, en we zien wel…

Samen met mijn ouders ging ik dus naar het zwembad op een aparte site, in Eigenbrakel. Super mooie site, veel parking, al was het zwembad zelf niet zo heel groot. Normaal zijn wij gewoon dat we op grote toernooien in een 50 meter zwembad zwemmen, maar dat blijkt enkel op het BK zo te zijn. Maar goed 25 meter is natuurlijk ook goed.
Het begon direct met de topper de 50 meter vrije slag. Iets waar ik normaal gezien wel goed in ben. Al hadden we Jeff en co ook in de reeks. De prijzen worden pas uitgedeeld aan het eind van de meet, dus ik ging er volledig voor. Ik had meteen het groepsgevoel al in de kleedkamer. Precies allemaal vrienden, en dat was zo leuk. Eenmaal op de blok natuurlijk volledige focus.
De wedstrijd zelf voelde eigenlijk zoals een BK bij de 50 meter vrije slag. Gewoon duiken en alles geven. Jammer wel dat Jeff weer aan het kortste eind greep, hij pakte de gouden medaille en ik de zilveren. Best mogelijke resultaat dacht ik al.
Daarna was het tijd voor de 50 meter rugslag, zoals ik al zei, niet zo simpel, maar wel met een verrassend einde. Veel herinner ik mij er niet meer van, alleen dat ik het moeilijk had, en dat Hans (van Leuven Aquatics) knap voor mij was. Mijn verdict: 4de plaats, ben ik best tevreden mee.

Voor de rest van de dag, heb ik mij weer bezig gehouden met alles rondom de Special Olympics, zoals de voorbije dagen (interviews, kijken naar andere sporten, met mensen praten). Heel vermoeiend, maar wel allemaal super leuk. Als ik van het zwembad terug was bij de groep, was het ook leuk om de verhalen van de andere sporters van Team Apojo te horen. Wat een toppers allemaal!!!

Na een hele drukke dag bij de pistes, gingen we terug naar ons verblijf in Boutersem om weer lekker te eten en te genieten van een leuke avond met muziek, dans, optredes van sommige en dat natuurlijk in gezelschap met een drankje en een chipsje. Gewoon ontspannen na alweer een drukke Special Olympics dag…

Dag 4 (zaterdag) begon nogal hectisch, want we moesten onszelf niet alleen klaarmaken voor de dag, maar alles moest ook opgeruimd worden. Alle valiezen en rugzakken in de bus zetten, en natuurlijk ook ontbijten. De ochtenden waren meestal best wel rustig. Iedereen moest altijd voor 9u opstaan, maar de meesten waren al vroeger wakker. Tja, iedereen heeft gewoontes, en dat is zeker okee. Na alles ingepakt was, gingen we weer elk naar onze sites. De atletiek en de triatleten naar Louvain-La-Neuve, en ik naar de zwembad voor mijn laatste onderdeel de 50 meter schoolslag. Over dat laatste onderdeel dat was natuurlijk ook voor de triatleten. Nu wisten ze hoe goed ze het al deden, en konden ze nadenken over een plan voor de posities. Gelukkig hebben we daar onze coach Toon voor. Ik had er het volste vertrouwen in. En ja hoor wat dede ze het goed bij het lopen. Zelf was ik er niet, maar ik hoorde achteraf al genoeg verhalen.
Om het nog eens over het zwemmen te hebben, de 50 meter schoolslag moest nog gezwommen worden. Ik hoopte voor de wedstrijd op nog een podium plaats, en dat leek wel haalbaar. Weer zat de sfeer goed in de kleedkamer en weer goede focus bij de startblok. Ik dook erin, en de schoolslag begon. Het was echt lastig, maar dan toch uiteindelijk vierde geëindigd.

Tijd om de Specials af te sluiten met een bezoek aan de kebabzaak in Aarschot, voor een vettig avondeten.
Ze zitten erop… Ik hoop snel weer veel te posten over de Special Olympics. Maar voor nu, is alles gezegd, voor foto’s en video’s kan je terecht op de socials van G-SportSE.

Tot snel,
Elias Hendrickx

61ebe3d2-ce67-4659-97bd-f0241c633e59.png

De Special Olympics 2022: De dagen van de spelen (deel 1)

Hier zijn we dan, op de Special Olympics van 2022 in Louvain-La-Neuve. Eindelijk konden we beginnen aan onze sporten. Jullie hebben zeker al het vorige bericht gelezen van de torch run? Vandaag gaan we verder met het tweede deel van dit grote evenement. Om het makkelijker te zeggen zal ik in het vervolg vaker ‘de Specials’ zeggen in plaats van Special Olympics. Gewoon dat jullie meezijn… haha…

Wat een grote tent zag ik daar staan in het Special Olympics Village. En dat is nog maar een klein onderdeel van de specials. Op voorrand wou ik zoveel mogelijk zien. En ja hoor dat deed ik volop. Ook de vele eet- en drankstandjes waren prachtig vormgegeven. Je zag alleen maar lachende gezichten. Fun en pret verzekerd. Zeker als je weet dat er genoeg randanimatie was voor iedereen, en voor iedereen wat wils.

Toch maar eens beginnen voor wat de meeste gekomen waren… Sporten.
Mijn eerste missie: het begeleiden van de zwemmers voor de triatlon van team Apojo. Enkele mannen en vrouwen van ons team hadden de eerste dag zwemmen. Ik had zelf geluk dat ik erbij kon zijn, want mijn eigen zwemwedstrijden begonnen pas vrijdag. Klaar dus voor team apojo om er mee voor te zorgen dat ze kei hard gaan scoren en er volop voor kunnen gaan.
We hadden wel echt al een klein probleem, ze vonden het zwembad niet. Om eerlijk te zijn, het was niet echt zo goed aangeduid. Gelukkig waren we net op tijd voor onze eerste zwemmers.
In het zwembad was het eerst tijd voor de meisjes. Na een peptalk en meehelpen de zwembril klaar te maken, was het tijd voor hun 250 meter te zwemmen. Het ging van een luie dakje, die focus, die zelfdiscipline. Alleen daarvoor zouden ze al een dikke proficiat verdiend.
De jongens hadden mij meer nodig. Niet perse omdat ze het niet alleen konden, maar mijn tips van bijvoorbeeld vooruit kijken en focussen kwamen meer van pas bij hun.
Bij een jongen ging ik zelfs nog verder. Ik zag dat hij nog meer kon, dan hij op dat moment aan het geven was, dus zei ik “komaan man, de laatste crawl”, en zo gezegd zo gedaan. Hij finisht dus sneller dan verwacht. Wat een team!!! Zo trots!

Na de triatlon ben ik op pad geweest voor vanalles te gaan doen buiten het sporten. Want ik had best nog wel een drukke planning, interviews enzo. Ook ben ik vaak naar Celine geweest. Dat is mijn collega bij de Special Influencers. Zij doet gymnastiek, en best goed ook. Op dag twee haalden zij twee gouden medailles. Ben zo apentrots op haar, wat doet ze dat toch super.
Ook ben ik tussendoor naar het press center geweest. Wat zoveel wilt zeggen als een ruimte waar je alles goed kan zien en waar alles geregeld wordt over publicaties enzo. Zeer interessant om dat eens te zien. Wat doen die dat daar toch zo goed. De grootste redenen om daar eens te gaan kijken voor mij was voor Inge te zien. Zij heeft de Special Influencers opgestart, en we hebben heel aan haar gehad in het begin, en het blijft echt wel een toppertje. Zij doet zoveel voor ons, en dat geeft terug in twee richtingen.

De dag liep daarna wat op zijn einde. We gingen terug naar onze verblijfplaats, om daar onze voetjes onder te tafel te schuiven voor een lekkere bbq die de triatleten en de coaches hadden voorbereid voor ons. Ik moet jullie niet vertellen hoe het voelde om zo lekker te kunnen eten na een zware drukke dag.
Na het eten hebben we het gezellig gemaakt aan een vuurtje voordat we ons bedje in gekropen waren.

Dag twee zat erop.
Voor meer nieuws en foto’s wijs ik jullie graag door naar mijn socials. Binnen enkele dagen meer nieuws over de Special Olympics,

Elias

swimming-small

Triatlon wordt duatlon

Hallo,

Wat een weekend… Jullie zagen paar dagen geleden schreef ik een blogbericht over de triatlon maar het is toch allemaal anders gelopen dan verwacht. Daarom dit bericht.

Vorig weekend zijn we door extreem noodweer getroffen. Ik zag de beelden tijdens mijn vakantie, en ik was verbaasd door wat er gaande was. Via deze weg wil ik alle getroffen personen mijn steun geven.

Dit alles zorgde ervoor dat de triatlon letterlijk in het water was gevallen. Gelukkig was er een alternatief. De organisatie kwam met het idee om er een duatlon van te maken. Ik was er niet op voorbereid maar het idee vond ik wel leuk klinken. Al waren er wel wat aanpassingen nodig. Ik leg alles volledig uit in het volgende tekstblokje.

Triatlon wordt dus duatlon. Het belangrijkste dat je moet weten is dat het zwemmen wegvalt. Geen zwemonderdeel voor mij. Nu denken jullie dat het enkel lopen fietsen is, en eigenlijk klopt dat ook, maar het is wel anders georganiseerd. Ook de afstanden waren anders. Waar de fietser 27km moest fietsen over vlak terrein, werd dit 33km met heuvels. Hans (de fietser van ons groepje), heeft echt ‘zijn peren gezien’, en achteraf alle respect voor hem, want simpel was het niet.

Dat was het fietsen, er was natuurlijk ook lopen. Omdat het een duatlon was moest er twee keer gelopen worden. Ik heb de eerste run voor mijn rekening genomen omwille van mijn zwemmen dat wegviel. Voor mij betekende dat ik net iets meer dan twee kilometer moest lopen 2,1km om precies te zijn.

Achter dat was als zo gezegd het fietsen (dus de 33km). Daarna werd aansluitend het laatste nummer afgewerkt, dit was net zoals altijd gepland 5km. Axel heeft dat super gedaan.

Toen Axel binnenliep zat het erop. Dubbel gevoel wel. Want het was toch allemaal anders dan verwacht. We hadden ons geamuseerd en genoten, en daar gaat het toch om.

Achter het sportieve uitdagingen, genoten we van een drankje en lekker bijpraten, want het was toch even geleden dat we elkaar zagen.

Ook nog eens een dikke merci aan onze trainster Tessa om er bij te zijn. Het was super, en hopelijk volgend jaar.

Voila, dat was het. Bedankt en tot het volge de bericht.

Elias

swimming-small

Voorbereiding Triatlon zomer 2021

Weer een triatlon?

Hier ben ik weer. Ik heb iets te melden. Wil je weten wat? Tuurlijk wel, anders zouden jullie dit niet aangeklikt hebben. Zoals de titel zegt, er staat (weer) een triatlon op de planning. “Elias, wat bedoel je met WEER”? Wel die vraag is terecht, want bij mijn vorige triatlon had ik (denk ik) niet veel over gecommuniceerd. Maar dus… dit gaat over de triatlon van deze zomer in Aarschot en Rotselaar.

Samen met Leuven Aquatics

Dit is echt wel een toffe uitdaging. Én een belangrijk detail is, dat ik dit niet alleen doe. Ik en twee andere jongens van mijn zwemclub hebben ons ingeschreven voor deze triatlon, die plaats vind in regio Aarschot Rotselaar. Zoals ik al zei het is met twee andere jongens van Leuven Aquatics. Elk hebben we ons eigen talent om deze triatlon te overwinnen.

Hoe werkt dat nu?

En als ik het heb over elk ons eigen talent meen ik dat ook. Maar nu de grote hamvraag, hoe gaan we dit doen? Wel dat is eigenlijk heel simpel. Deze triatlon bestaat uit drie onderdelen: Zwemmen, fietsen en dan als laatste lopen. Het zwemonderdeel is weggelegd voor mij, en de andere jongens nemen de twee andere onderdelen voor hun rekening. Je moet wel weten dat alles aansluitend is, dus geen pauze, en ons GPS-bandje moet zo snel mogelijk overhandigd worden.

Nu is waarschijnlijk de vraag op jullie lippen “welke afstanden moeten jullie elk afleggen?” Wel ja. Dat is altijd een groot punt, want dat verschilt soms. Wij hebben gekozen voor de minste afstanden. Wat wilt zeggen dat ik 750 meter ga zwemmen, de fietser 27 kilometer en dan afsluitend de loper 5 kilometer voor zijn onderdeel.

Wat heb ik al gedaan van voorbereiding?

Omdat het in het midden van de zomervakantie valt, heb ik mij voorgenomen om tijdens mijn vakantie wel wat te trainen. Eerst zwom ik een paar keer per week in het zwembad van het domein een redelijke afstand (wat dus rond de 750 meter was), en toen wou ik eens proberen om in een meer te zwemmen.

Vorig keer zwom ik in een zwemt-shirt van de zwemclub. En dat was natuurlijk niet echt ideaal. Het zat niet lekker, het werd rap zwaar, en het spetterde tegen. Nu wou ik het anders aanpakken. In Frankrijk ging ik dan maar opzoek naar een pak. En als ik bedoel een pak, dan bedoel ik een wetsuites. En wat een verschil is dat. Toen in de winkel vond ik het al goed zitten, maar eenmaal in het zwembad vond ik het nóg beter. Vooral verschoot ik van hoe hard je drijft met dat pak aan. Zo een vreemd gevoel, maar dus wel veel veiliger. De dag erna ging in ik in een meer zwemmen, en dat was een verademing. Zo gaat het makkelijker worden. MAAR… je moet het nog altijd zwemmen. De uitrusting is een hulpmiddel om het sporten gemakkelijker te maken, maar je moet nog steeds sporten of in mijn geval, ik moet nog steeds 750 meter zwemmen…

Meer info?

Voila dat was mijn voorbereiding voor de triatlon in Aarschot. Ik hoop ooit wel is alles alleen te kunnen, maar met een team is het ook wel altijd leuk.

Als jullie meer info willen over deze triatlon, dan verwijs ik jullie graag door naar de website van Triatlon Aarschot: http://www.aatt.be/index.php

logo-special-olympics-belgium

Special Olympics 2020: Blog #2

Hallo Elias hier,

Vandaag wat meer nieuws over de Special Olympics van 2020 te Antwerpen. Na een inleiding van een paar maanden geleden, volgt hier blog nummer twee…

Inleiding:

Jullie weten ondertussen wat er komt te gebeuren tijdens dat ene weekend in mei, namelijk de Special Olympics in Antwerpen. Hoe het daar in zijn werk gaat, kan je weer een vlog volgen op YouTube tijdens dat weekend (je kan jezelf al abonneren op ons YouTube kanaal), zoals vorig jaar.
Terug over de spelen van 2020…
Het was al wel duidelijk dat ik nu ga zwemmen en geen triatlon meer ga doen. Een aanpassing maar ik heb er evenveel zin in.

Voorbereiding neemt stappen:

In het vorige blog bericht, schreef ik over hoe de voorbereidingen zullen gaan. Dus om de week zwemmen op lopen (moest dat nog niet gelezen hebben verwijs ik je graag door naar blog #1).
Zo gaat het dus al een paar maanden, en eigenlijk valt het beter mee dan ik dacht. De jongens en meisjes van ons team (Team Apojo), zijn super gemotiveerd en hebben er duidelijk zin in.

De looptrainingen is wel een beetje veranderd tegenover wat ik schreef in de vorige blog. Ikzelf zal niet vaak meer meelopen met de groep, omdat het voor mij beter op een ander moment past volgens mijn trainingsschema. Al probeer ik er wel bij te zijn, om zo mee het groepsgevoel te krijgen. Want dat mis ik soms wel een beetje, dat is nu eenmaal het spijtige als je alleen traint. Maar vooral ze zien evolueren geeft mij ook extra motivatie om het vaker samen te doen…

Het zwemmen gaat voor mij persoonlijk goed, al zal ik nog wel wat seconden moeten trainen om een mooie prestatie af te leveren in mei. Maar daar wil ik het niet over hebben, want er komen nog zwemwedstrijden aan in de competitie om daaraan te werken…
Ik focus mij nu op het begeleiden van de triatleten in het zwem-onderdeel. Vorig jaar na hun zwemnummer voor de triatlon kwam Sara naar mij (iemand van ons team) en die zei tegen haar ouders “Ja, het ging goed mama, Elias heeft mij leren duiken, en dat was zo handig voor sneller te beginnen”, daarvoor doe je het toch, niet?
Zoals ik al zei, de motivatie is er echt wel. Iedereen doet wat hij kan, en binnen een paar maanden zullen ze er staan. Vooral door hun inzet, en doorzettings- vermogen. En als ik daarbij kan helpen doe ik dat graag…

Zo, dat was het, tot de volgende blog;
Groetjes Elias

ps: als je nog eens de video’s van vorig jaar wilt zien op de Special Olympics, verwijs ik je graag naar ons YouTube-kanaal, en geniet er nog maar eens van 🙂

swimming-small

Open water of zwembad. Wat vind ik leuker?

Dag volgers,

De voorbije maanden heb ik verschillende uitdagingen aangegaan. Ik bedoel dan Triatlon, zwemmen in een meer of zwemmen in de zee. Het was heel leuk, maar toch kreeg ik de vraag, “wat vind jij daar eigenlijk van Elias, wat vind je leuker?”.

Wel om die vraag te beantwoordde, dacht ik eens een blog bericht te schrijven. Om mijn ervaring te delen met jullie…

Zwembad:

Hiermee ben ik nog het meeste mee vertrouwd. Daar begon het ook allemaal mee. Zwembad zwemmen, is eigenlijk makkelijker maar kan soms saaier zijn. Je doet lengte per lengte. Het kan wel helpen om verschillende oefeningen te doen zodat het minder eentonig wordt.

Ook leuk en handig aan een zwembad is, dat je kan keren en starten. Dit is natuurlijk niet mogelijk in een meer of de zee. Ik vind persoonlijk het starten en keren in sommige zwemstijlen wel nog wat lastig. En dus het oefenen op de startblokken is zeker de moeite.

Nog een mooi voordeel van het zwembad is dat je ergens wel kan staan. Leuk om even te rusten en eens van de drinkbus te drinken. Dit is natuurlijk niet mogelijk in de zee of in ander open water.

Open water:

Waarbij zwembad zwemmen ik al veel meer ervaring heb, is dit voor mij nieuw sinds vorige zomer. Dit is helemaal anders, zowel in training als in wedstrijd.
Laten we eerst beginnen met de punten tijdens een training.

Training in open water

Het trainen in open water is meestal vermoeiender dan in een zwembad. Je hebt geen punten om te rusten, en ook niet echt een lijn onderwater. Daardoor kan je niet goed zien waar je bent tijdens het trainen. Ook zwem je over het algemeen meer afstanden zonder te stoppen (klinkt normaal, want een meer of zee, is meestal minstens 100m ofzo). Hiervoor moet je toch al een basis conditie hebben.
Een ander groot aspect van open water is, dat je jou zwemslag anders is. Het meeste van de tijd zwem ik crawl in open water, al is de ademhaling wel soms lastig. Vooral in de zee waar je redelijk wat zout water binnen krijgt. Voor dat probleem, kun je in sommige situaties schoolslag zwemmen (in een meer, in de zee zou ik het niet echt aanraden, want je moet vooruit kunnen).

Wedstrijden in open water

Zoals ik al vermeld had, heb ik nog niet zo veel ervaring met in open water zwemmen op wedstrijd. Maar de wedstrijden die ik al deed waren wel echt een mooie ervaring. Ik had natuurlijk de triatlon in Aarschot, maar voor rest nog niet. Maar goed het gaat om de verschillen. En voor mij het grootste verschil en ook meteen de verrassing was de drukte om je heen in het meer. Je start allemaal tegelijk op dezelfde locatie. Bijvoorbeeld in een zwembad, heeft iedereen zijn eigen baan, en dus zwemt nooit in elkaars weg. Wat eigenlijk wel een veiliger gevoel geeft. Want in een wedstrijd in open water (een triatlon bv), heb je direct alle mensen om je heen, en wordt het een geduw en getrek, en moet je je vechten voor je plek. Dat was voor mij echt wel wennen…

Hier nog een videootje van de start van een triatlon:

Besluit

Om echt een favoriet te kiezen, moet je echt nagaan wat je zelf het leukste vind. Ik persoonlijk heb momenteel meer aan een zwembad, omdat ik nog veel moet trainen. Want eenmaal goede zwem-conditie, dan wordt het leuker om vele kilometers te maken in open water.
Voor nu dus liever een gewoon zwembad.

Zo, dat was het een beetje. Heb je vragen over dit bericht, laat het weten hieronder in de comments, of op de sociale media, en dan hoor ik het wel.

Groetjes,
Elias

swimming-small

Voorbereiding eerste ‘Trio’ Triatlon.

Het is zomer, de zon schijnt. Dit is het perfecte weer voor de voorbereiding van mijn volgende uitdaging…

Twee jaar geleden ben ik is uitgenodigd om naar een Triatlon te gaan kijken ergens in de buurt waar ik woon. Vrienden van mij gingen meedoen maar ze deden niet klassiek alle drie de onderdelen, maar elk een onderdeel van de triatlon.

Dit is nog wel iets anders dan mijn triatlons op de Special Olympics. Zowel qua aantal deelnemers maar ook als afstanden. Ook anders is het doordat alles normaal achter elkaar is. Al vond ik het splitsen wel een leuk idee…

Twee jaar later…

Wij moet ons zwemgroepje hebben leuke jongens met elk nog een paar talenten. Daarmee bedoel ik, dat er een jongen in ons groepje zit dat heel goed kan lopen. Hij loopt buiten het zwemmen een paar keer per week in een club. Een loper hebben we dus nu al. Een paar maanden geleden heb ik het voorstel in de groep besproken. En ze vonden het echt een leuk idee. We hebben nu nog een fietser nodig, en daar stond bij ons groepje al snel iemand voor te springen. Het groepje is gevormd…

Ik heb ons dan ingeschreven voor de Triatlon van De Knoet (van Aarschot), voor een ‘Trio-Triatlon’. De afstanden zijn wel al de moeite:

  • 750m zwemmen
  • 27km fietsen
  • 5km lopen

Het is een uitdaging, maar met een beetje voorbereiding gaat het zeker lukken om samen met ons (en onze ouders), de eindmeet te halen.

De voorbereiding:

Laten we beginnen met mezelf. Ik moet dus 750m zwemmen in open water. Dit in het meer van Rotselaar. Helemaal anders dan in een zwembad. Want je hebt geen lijn, constant deelnemers rondom jou, en vele vele spetters in je gezicht. Maar goed. Hoe bereid je je daarop voor? Gewoon zoals alle sporten: Gewoon doen!!! Ik ben wel een keertje gaan zwemmen in het meer, al was dat nog zonder druk, en zonder zwaar tempo. Want op de triatlon zullen die zaken ook heel hard aanwezig zijn.

Dan het fietsen. De jongen die dat gaat doen is Hans. Hans had voor ons team het minste ervaring in zijn onderdeel. Al gaat het hem goed af. Hij was gemotiveerd en heeft het parcours al eens verkent. Hij zal dus na mij, moeten fietsen in onze tri triatlon.

Het laatste onderdeel van de dag is natuurlijk lopen. En daar moet ik zeggen dat Axel het zeer goed zal doen. Hij is het gewoon van te lopen op die afstanden. Axel zal het voor ons afwerken, en dan zit onze eerste trio triatlon erop.

Deze gaat volgende week zondag (14 juli 2019) door in Rotselaar en Aarschot.

Dit was wat info, maar natuurlijk zal ik nog een verslag maken van die dag zelf. Dus jullie horen of lezen het nog wel.

Groetjes Elias

swimming-small

Eerste keer ‘open water’ zwemmen.

Dag volgers,

Er komt een tijd dat ik mezelf nog is moet uitdagen om een keer iets anders te doen, dan gewoon zwemmen in zwembad water. Met mijn voorziening zijn we voor het warme weer naar het meer van Rotselaar gegaan, voor wat afkoeling.

Normaal gezien gingen we gewoon genieten in het water maar ik wou iets anders doen (al vond ik het plonsen natuurlijk ook super leuk). Ik heb namelijk binnen een paar weken een triatlon die ik samen met een paar vrienden ga doen (wel splitsen, elke jongen een discipline).
Het enige verschil met de Special Olympics is, dat het nu in open water is. En dan kom ik tot de intentie van dit bericht.

Ik wist niet goed wat ik moest verwachten van zwemmen in open water. Gelukkig is er daar aan het meer een zwemstrook voor triatleten. Dus kon ik rustig zwemmen en dat in blokken van 250M. Maar goed het zwemmen zelf dan.

Met mijn Polar horloge, kan ik ook een ‘profiel’ gebruiken dat ‘open water zwemmen’ is. Dus dit was de kans om dat eens te proberen. Ik deed mijn rekoefeningen en dan met toch een bang hartje het water in gegaan. En wat was dat toch helemaal anders zeg.
Je hebt geen herkenning punten meer. Ik bedoel daarmee, je ziet geen lijnen onder water. Je ziet trouwens helemaal niks onderwater. Wat toch wat wennen is. En wat mij ook heel hard opviel was dat ik nogal snel scheef zwom, dat is iets wat ik in het zwembad niet voorheb.

Goede zwemoefening eigenlijk, want die 720M in het meer van Rotselaar zwemmen in dat meer, gaat er niet zo gemakkelijk vanzelf komen.
Ik geef toe, ik was wat zenuwachtig, maar toch was het leuk. Ik ben blij dat ik het gedaan heb.

Groetjes,
Elias