09827e43-20ec-4c94-bfa6-788bffb57048

Zwemweekend!?! Hoe voel ik mij daarbij?

Hallo, jaja het staat in mijn agenda. Er is nog eens een zwemweekend. Wat ik daarmee bedoel leg ik even uit, want het alles bijeen wat kan bijeen vallen in een weekend.

Zwemweekend betekend zaterdag een training en dan zondag een wedstrijd. Even geleden was dit toch, eind vorig jaar vielen er veel weg, maar ook kon ik niet altijd aanwezig zijn door zelf ziek te zijn of ik niet kon ofzo. Al moet ik wel zeggen dat ik nu met oog op Berlijn wel elke wedstrijd moet meedoen, wat natuurlijk redelijk normaal is. Maar goed dat is dus de wedstrijd, maar ik heb zelf nog een eigen training zaterdag voormiddag in Leuven op mij zelf, dus zonder begeleiding van Leuven Aquatics. Later die dag heb ik dan nog club training, wat maakt dat ik dus dit weekend twee trainingen heb en een wedstrijd. Dat betekend dus een zwemweekend voor mij.

Zoals ik al zei, het is even geleden. Eerlijk gezegd heb ik wel wat stress, want doordat het zwembad dicht is in Aarschot heb ik wel veel minder getraind dan de andere zwemmers in de competitie. Gelukkig kan ik nog vaak naar de fitness en ga ik (zoals zaterdag voormiddag) wel nog op mezelf zwemmen. Ook over de structuur die wegvalt door die ochtend trainingen heb ik last, zo moeilijk om terug in het ritme te komen. Dit gaat vooral terug aanpassen zijn als de wekker terug afgaat om half zes s’ochtends. Tegen eind november (of begin december) kan ik terug alles hervatten en heb ik mijn structuur terug.

Nu ben ik weer aan het afwijken, laten we het terug hebben over het weekend want hoe voel ik mij erbij. Ik zei al dat ik nu minder structuur heb, en dat mijn trainingen niet echt optimaal zijn, maar toch heb ik gemerkt dat ik ook last begin te hebben van ‘faalangst’, en niet echt hard, maar ik had het deze weekend moeilijk rond “hoe gaan de wedstrijden zijn”, en vooral “ik ga minder presteren omdat ik veel minder getraind heb”. Ja ik weet het, het klinkt allemaal negatief, maar uiteindelijk zal ik er wel staan met al het vertrouwen en focus.

Jullie lazen waarschijnlijk ook wel wat berichten op deze blog rond mentale gezondheid, wel ik schrijf er vaak over, omdat het zo belangrijk is. Die faalangst is best wel vaak voorkomend in de sportwereld (tuurlijk ook daarbuiten). Blijven praten, dat merk ik bij mezelf ook heel hard. Het lijkt dat ik veel weglach maar ik ben ook maar een mens.

Tot zover het bericht,
Elias Hendrickx

41765b50-955a-43aa-a14a-e78212abbbdd

Zwembad dicht? Er zijn niet alleen maar nadelen…

Enkele maanden geleden kreeg ik het nieuws dat het zwembad in Aarschot voor twee maanden dicht ging. Dat is natuurlijk niet zo handig, zeker nu ik in juni naar de SO World Games ga. Nu is het begin oktober, en is het zwembad nu al dicht. Eerst dacht ik alleen maar negatief over het idee, maar na even nadenken en ondervindingen ben ik er toch achter gekomen dat het ook voordelen heeft, en die wil ik graag delen in dit blogbericht.

Wel wil ik eerst beginnen met wat ik allemaal niet kon als kan gaan zwemmen in Aarschot:

  • Avondactiviteiten: voetbal (champions Leaque,…), maar ook dingen in leefgroep of nog s’ avonds (nog even) buiten zitten.
  • Alleen s’morgens zijn in de leefgroep, wat maakte dat ik voor de training alleen was in de groep, en als ik terug was dan was het heel druk in de groep.
  • Het belangrijkste nog: Zo vroeg opstaan… (al went dat wel na een tijd hoor)

Als je alles hier ziet, dan heeft de sluiting veel goede dingen ook, want je kan alles gewoon omdraaien… Bedoel dat je al die puntjes gewoon kan doen. Maar er is meer dan dat.
Ik kan wel uitslapen nu, maar ik moet wel mijn sport beter plannen, wat ook wel beetje druk en stress geeft. Als ik s’ochtends naar het zwembad ging was ik misschien alleen, maar om negen uur had ik mijn sport al gedaan, en kon ik de rest van de dag mijn planning verder doen, maar ook rusten. Iets wat ik nu niet meer kan.

Zo goed als alles is dus beter lijkt het doordat ik kan uitslapen, maar ik moet meer plannen en heb daardoor nieuwe structuur, “even wennen Elias, maar het komt goed” klonk het bij mijn begeleiding.
Al kijk ik ook nu graag eens een avond champions Leaque als ontspanning, om maar een voorbeeld te geven.

En hoelang dat allemaal gaat duren? Wel dat gaat tot eind november. Er is toch geen andere oplossing. Al moet je denken aan een goed werkend en georganiseerd zwembad achteraf. Ook de hokjes en kastjes worden vernieuwd (of heb ik toch gehoord). Kijk er eigenlijk wel al naar uit.

Voorlopig ga ik zwemmen in Sportoase Phillipssite Leuven, en dat twee maal alleen en dan één keer met de club. Dan heb ik toch al wel een goed alternatief. Het is anders, maar ja, zoals ik al zei, er moet dit jaar nog veel gezwommen worden. Daar in Leuven ken ik het ook redelijk goed, en voel ik mij vertrouwd. Al ga ik dan wel de redders en medezwemmers in Aarschot beetje missen. Maar goed, het is niet anders.

Tot snel Zwembad Aarschot,
Elias H.

Het Stedelijk zwembad van Aarschot
41765b50-955a-43aa-a14a-e78212abbbdd

Dagje Efteling tussen de drukke (trainings-)dagen

“Niet iedereen wilt alleen maar sport gerelateerde berichten zien Elias” Dit hoorde ik soms, dus bij deze even een ander blogbericht.

Zoals de titel al zegt, ik was nog eens naar de Efteling gegaan met familie. Eigenlijk keek ik hier echt wel naar uit. Even ontspanning in toch wel drukke sportweken. Het was wel vroeg opstaan, want de efteling ligt niet dicht bij de deur.

Mensen met een beperking worden ook wel goed ontvangen in het park. Zo zijn er ingangen speciaal voor ons. Ik kende dat systeem al wel langer in pretparken maar in de Efteling is het echt wel goed georganiseerd. Dus voor mensen met autisme is dit echt wel een aanrader. Je hebt meer rust en je kan vaker rustiger wachten.

Ik had daar ook wel dubbele gedachte bij, want ik zag veel mensen met een rolstoel, en voelde mij dan wel een beetje dubbel. Want ik wil wel wachten, maar dan niet altijd in de drukte. Wat voor mij deze formule heel interessant is. Én bijkomend het kost je niets meer, enkel goed de websites van de parken doorlezen.

Tot snel,

Elias

De vlam niet van Special Olympics maar van de Efteling.
41765b50-955a-43aa-a14a-e78212abbbdd

Terug kunnen sporten, na gevolg van Apojo-cup! – Nieuw project

Hallo Elias hier, weer eens tijd voor nieuwe blogpost….

Voordat ik iets zeg over een ‘nieuw project’, wil ik zeggen dat er wel kleine dingen zijn gebeurd. Ik kan eindelijk terug sporten, na de ondertussen al bekende ‘Apojo Cup’. Want daar was het na het evenement wel wat gebeurd. Even de balans daarvan opmaken: Twee begeleiders ‘out’ met blessures, en ikzelf had last van mijn hamstrings, maar nog veel pijnlijker was dat er iemand met toppen voetbalschoen op mijn enkel was gaan staan. Daarom dus zelf even stilgezeten. Op het eerste zicht was dat even een dipje, maar na een paar dagen genoot ik ook wel van de rust momenten die ik daardoor kreeg…

Dan heb ik vooral gefocust op TandemDoublePower. Want dat is echt belangrijk voor Sander en zijn nieuwe piloot Niels. Zelf deed ik daar al een tijdje de socials voor, maar nu dus volledige website gemaakt. Ga daar zeker eens heen voor alles over TandemTeamDoublePower.

Ook heb ik gewerkt aan een plan voor een nieuw project dat ik ga starten met Celine (ja, mijn collega van bij TheSpecialInfluencers!). Ondertussen daar al vaker over vergaderd, en plannen concreter gemaakt. Meer kan ik daar nog niet over zeggen. Ik kan alleen deze foto onderaan delen…

Tot snel, Elias

Start van iets… groots? … Nieuws?
8422d874-60b0-4425-b6ee-1e85ed83d949-1.png

Afscheid van een vriend | De “Apojo Cup”

De zomer loopt op zijn einde, er was nog niet zoveel gebeurd rondom mij maar de voorbije weken is er wel het een en ander gebeurd waar ik nu openlijk kan over praten. Al moet ik wel zeggen dat het niet altijd leuk was. In dit bericht vertel ik wat er allemaal gaande was.

Om maar te beginnen met de pijnlijkste. Enkele weken geleden kregen we in de zwemclub whatzapp een bericht dat nooit leuk is. Er stond: “Onze zoon zijn hart is gestopt met kloppen”. Eerst wist ik niet zo goed hoe te reageren. Wat? Is hij overleden? Zo plots? Een jongen van 19 jaar? Ik moest het even verwerken. Dit komt als bom, niemand had dit verwacht. Dit was echt verschieten, en ik wou (samen met ons zwemteam) hem een waardig afscheid geven. Omdat ik vaker teksten schrijf, heb ik een tekst geschreven voor hem, al moet ik wel zeggen dat deze manier van schrijven toch helemaal anders is. Heel emotioneel, de woorden waren moeilijk te vinden, terwijl ik met tranen in mijn ogen de tekst afwerkte. Toen ik het bericht kreeg dat ik mocht voorlezen op her afscheid, heb ik toch nog even gedacht of dat ik niet nog iets extra kon doen, om hem te eren. Want hij was een topper, een echte kampioen in en rond tet zwembad. Zo gezegd zo gedaan. Tegen het einde van mijn tekst die ik las, ben ik naar de kist gestapt en heb een medaille daarop gelegd met de woorden “jij bent en blijft onze kampioen”. Echt recht uit het hart, en over hart gesproken, hij blijft in mijn (en natuurlijk bij vele) hart. Het gaat je goed…

Na dit nieuws had ik echt geen gemakkelijke periode. Ik had minder zin in vanalles, en vond weinig rust. Mijn hoofd werd soms wel echt zot. Gelukkig heb ik de juiste mensen rondom mij, en met een combinatie van rust en werk kon ik mijn gedachten wel verzetten. Jullie kunnen wel begrijpen dat dit niet gemakkelijk was.

Gelukkig was er iets waar ik echt wel naar uit keek. Een evenement op 5 augustus met Apojo, waar ik al maanden naar uit keek. Jullie hebben op mijn socials ongetwijfeld dit zien voorbij komen:

Affiche “Apojo Cup”

Deze affiche heb ik zelf gemaakt in opdracht van een begeleider van Apojo. Maar her ging mij vooral over hoe leuk dat dit ging worden. Nu ben ik misschien nogal rond de pot aan het draaien. Wat was dat nu eigenlijk?

De Apojo Cup! Een voetbal wedstrijd waarbij iedereen welkom was van Apojo om samen te spelen of iets te komen drinken in en rond het kunstgrasveld in Aarschot. De teams waren een mix van bewoners en begeleiders (mannen en vrouwen), wat het natuurlijk echt wel leuk maakte. Zoals gezegd had ik hier echt naar uit gekeken. Zeker na dat pijnlijke nieuws wat ik hier vanboven al neerschreef. Ook mijn beste maat Sander was erbij bij de Apojo Cup. Hij kwam een dagje op bezoek in Apojo, en ik was heel blij dat hij tijd had gemaakt voor mij die dag. Want hij begint ook echt druk te hebben met zijn sport. Maar daarover meer in een eventueel komend blogbericht. Terug naar de Apojo Cup. Zoals gezegd bestonden de teams uit combinatie van begeleiders en bewoners, al is begeleiders niet echt het juiste woord, ik kan beter zeggen personeel. Want in mijn team zat een kinesist. En in het andere team zat een technische medewerker. Dus ja, echt een mix van deelnemers. Dit kon toch niet anders dan goed lopen?

Actiefoto – Apojo Cup

Het was echt een top dag. Iedereen heeft zich heel hard geamuseerd en alle delen van dat evenement waren goed voor Apojo. Je had de jeugd die hun energie kwijt kon, je had mensen die konden komen kijken en iets drinken, maar ook de oudere generatie van bewoners deden een wandelingetje voor te komen, dus ja voor ieder wat wils. Uiteindelijk werd het 4-1. En mooie uitslag, maar vooral een mooie dag.

Jullie lezen het, ik hen wat meegemaakt. Met deze gebeurtenissen weet je pas echt hoe het leven gaat. Geniet van elk moment lijkt het, want het kan ineens keren. Momenteel gaat het beter met mij, maar ik kan echt oprecht zeggen, dat dit niet zo gemakkelijk was.

Elias Hendrickx

9537b2c4-2797-4975-aad1-c4d615d96080

Trampoline Park met collega Special Influencer

De zomer is al bijna half, bedoel dan specifiek de zomervakantie. Zelf heb ik ook heel hard genoten van een paar weekjes vakantie, en even alles los gelaten van (g-)sport maar nu is het eind juli, en kan ik weer volop focussen op sportieve doelen (meer daarover later meer in een ander blogbericht).

Nu heb ik toch een leuke activiteit gehad waarbij vriendschap, genieten en sport gecombineerd werd. Ja hoor, het kan! Trampoline park is het geworden. Super leuk om te doen, en toch redelijk sportief. Ook sluit het aan bij wat ik vroeger als kind nog heb gedaan —> toestelturnen. En ik was in goed gezelschap, want wie anders kan je veel leren en heb je fun mee als met Celine. Je kent haar vast van de Special Influencers, maar natuurlijk een echte top-sporter in de gymnastiek (volg haar op sociale media “Special_Gymnast_Celine”). Dit kon toch niet anders dan fun betekenen…

Wat ooit begonnen was als stoere taal, waarbij Celine eens vroeg aan mij of ik een salto kon maken. Ik zei direct “ja, van vroeger bij de turnclub (ProPatria Wijgmaal), dus moet lukken”. “Wil ik wel is zien dan” klonk het dan. Laten we eens naar een trampoline park gaan. Dan kunnen we van elkaar leren. Want Celine kan het technisch wel beter kan ik al verklappen…

Wij dus met ons twee naar Mega Bounce in Hoboken, voor een namiddagje springen. Allebei hadden we er veel zin in. Gewoon gaan dachten we. Op zich dus heel leuk, maar we hadden wat tegenslag dat er nogal warm was in de hal (waarschijnlijk) door de hittegolf van vorige week. Dus na een dik uurtje springen was het al bijna genoeg geweest.
Ik heb wel veel geleerd van Celine. Vooral bij de achterwaartse salto, dat ik mijn knieën moest vastnemen in de lucht. Op zich durf ik wel wat, maar ik doe steeds hetzelfde en kon ook niet echt zuiver op mijn voeten terecht. Ieder zijn sport zeker… 🙂

Daarna hebben we nog wat nagedacht over komende video’s en projecten die we samen hebben.
Dat maakte de dag wel lang voor mij… Maar wel super leuk.

Hieronder vind je nog wat videootjes van de ‘backflips’. Geef maar gerust een reactie hieronder achter van welke salto het mooiste is, of wat jij al kan op zo een trampoline..

Elias

‘Backflip’ Celine in Mega Bounce (Hoboken – Antwerpen)
‘Backflip’ Elias in Mega Bounce (Hoboken – Antwerpen)
98a7aa27-a863-4545-a67d-a34d4f6096cc

Footbal Girls Leuven met een verhaal

Jullie zagen het alvast op de socials van G-SportSE, maar ik vond wel dat ik wat meer uitleg kon geven, want het is meer dan enkel die mooie voetbalclub. Een deel van het verhaal las je al op de socials.
Lees hier het verhaal van GIRLS Footbal club Leuven…

We zijn nog maar net verhuist, en ik zag de buren al op de sociale media verschijnen. Ik was zo blij om te zien dat de buurman zo in het nieuws kwam, hij mag er terecht trots op zijn.
Soms zit het leven wat raar in elkaar. En moeten we ineens afscheid nemen van iemand die we graag hebben. Maar dan merk je pas wat je kan doen voor die persoon.
De wens van het buurmeisje was om een echte topper te worden in het vrouwen voetbal. Ik moet jullie niet vertellen dat het niet zo simpel is om een voetbal club te vinden voor meisjes en vrouwen. Hmm, nee misschien druk ik mij verkeerd uit. Het vinden is geen probleem, maar eentje die nog dicht is bij je woning, dat is ook nog een punt.

Voor mij was het vooral mooi om te zien, dat ze ervoor in de media kwamen. Die prijs van het stad Leuven is meer dan verdiend. Veel succes nog dames!

8422d874-60b0-4425-b6ee-1e85ed83d949-1.png

Enkel Sport in mijn leven? Nee hoor, blijf jezelf uitdagen

Hallo, vandaag een misschien raar bericht, maar ik wil het bij G-SportSE niet enkel over sporten hebben. Meer bedoeld over wat ik zelf meemaak dus niet enkel sport.
Ik kreeg de vraag vaker, en dat was eigenlijk ook meer de bedoeling van de blog. En zo krijgen jullie meer inzicht over Elias en wat hij bezighoud, dus niet enkel over Elias de G-Sporter.

Maar goed, er wordt nog wel getraind hoor. Al is het druk door kleine dingen rondom mij. Het heeft nog wel ergens te maken met sport, want ik had de voorbije week veel contact met vrienden en familie, en die waren zo trots op alles wat er allemaal rond Special Olympics gebeurde. Dus dat gaf mij wel een goed gevoel, al blijf ik natuurlijk ook Elias, en dat wil ik nu vaker uitbeelden. Het is niet omdat je veel meemaakt in de Sport dat je geen (persoonlijk) leven hebt. Maar goed, nu draai ik misschien veel rond de pot. Wat is er dan veranderd Elias? Hoor ik jullie al zeggen.
Om maar meteen te zeggen, ik ben een studie begonnen; Social Media Marketing. Dat is voor mij echt wel een grote stap, want de schooltijd is al een tijd die lang door is. Ik had nood aan een nieuwe uitdaging.

Voor nu dus een beetje een inkijk in mijn leven, ook een beetje buiten de G-Sporter. De sport is nooit ver weg, maar het leven is meer dan alleen sporten, en daar ben ik ook wel achter gekomen afgelopen maanden.

Ik heb ook al nagedacht over mijn verdere stappen in de sport. Bij het zwemmen raak ik een beetje uitverteld. Er komt echt wel goede jeugd bij, en ik wordt volgend jaar ook al bijna dertig, dus het is normaal dat ik nu al een beetje nadenk over de stap na het zwemmen. MAAR volgend jaar heb ik nog de grootste uitdaging van mijn ‘sportcarrière’ meer daarover na de zomer. Het idee om iets nieuws te zoeken voor na het zwemmen, speelt al een tijdje in mijn hoofd, en na de specials was het nog duidelijker geworden.
Over wat heb ik het dan eigenlijk? Wel ik ben van plan om triatlons te doen. Een exact plan heb ik nog niet, maar als het concreet word, dan lees je dat wel hier op G-SportSE.

Laat gerust hier een reactie achter 🙂

Tot het volgende bericht,
Elias