swimming-small

Voorbereiding eerste ‘Trio’ Triatlon.

by Eliaszwemmen

Het is zomer, de zon schijnt. Dit is het perfecte weer voor de voorbereiding van mijn volgende uitdaging…

Twee jaar geleden ben ik is uitgenodigd om naar een Triatlon te gaan kijken ergens in de buurt waar ik woon. Vrienden van mij gingen meedoen maar ze deden niet klassiek alle drie de onderdelen, maar elk een onderdeel van de triatlon.

Dit is nog wel iets anders dan mijn triatlons op de Special Olympics. Zowel qua aantal deelnemers maar ook als afstanden. Ook anders is het doordat alles normaal achter elkaar is. Al vond ik het splitsen wel een leuk idee…

Twee jaar later…

Wij moet ons zwemgroepje hebben leuke jongens met elk nog een paar talenten. Daarmee bedoel ik, dat er een jongen in ons groepje zit dat heel goed kan lopen. Hij loopt buiten het zwemmen een paar keer per week in een club. Een loper hebben we dus nu al. Een paar maanden geleden heb ik het voorstel in de groep besproken. En ze vonden het echt een leuk idee. We hebben nu nog een fietser nodig, en daar stond bij ons groepje al snel iemand voor te springen. Het groepje is gevormd…

Ik heb ons dan ingeschreven voor de Triatlon van De Knoet (van Aarschot), voor een ‘Trio-Triatlon’. De afstanden zijn wel al de moeite:

  • 750m zwemmen
  • 27km fietsen
  • 5km lopen

Het is een uitdaging, maar met een beetje voorbereiding gaat het zeker lukken om samen met ons (en onze ouders), de eindmeet te halen.

De voorbereiding:

Laten we beginnen met mezelf. Ik moet dus 750m zwemmen in open water. Dit in het meer van Rotselaar. Helemaal anders dan in een zwembad. Want je hebt geen lijn, constant deelnemers rondom jou, en vele vele spetters in je gezicht. Maar goed. Hoe bereid je je daarop voor? Gewoon zoals alle sporten: Gewoon doen!!! Ik ben wel een keertje gaan zwemmen in het meer, al was dat nog zonder druk, en zonder zwaar tempo. Want op de triatlon zullen die zaken ook heel hard aanwezig zijn.

Dan het fietsen. De jongen die dat gaat doen is Hans. Hans had voor ons team het minste ervaring in zijn onderdeel. Al gaat het hem goed af. Hij was gemotiveerd en heeft het parcours al eens verkent. Hij zal dus na mij, moeten fietsen in onze tri triatlon.

Het laatste onderdeel van de dag is natuurlijk lopen. En daar moet ik zeggen dat Axel het zeer goed zal doen. Hij is het gewoon van te lopen op die afstanden. Axel zal het voor ons afwerken, en dan zit onze eerste trio triatlon erop.

Deze gaat volgende week zondag (14 juli 2019) door in Rotselaar en Aarschot.

Dit was wat info, maar natuurlijk zal ik nog een verslag maken van die dag zelf. Dus jullie horen of lezen het nog wel.

Groetjes Elias

swimming-small

Eerste keer ‘open water’ zwemmen.

by Eliaszwemmen

Dag volgers,

Er komt een tijd dat ik mezelf nog is moet uitdagen om een keer iets anders te doen, dan gewoon zwemmen in zwembad water. Met mijn voorziening zijn we voor het warme weer naar het meer van Rotselaar gegaan, voor wat afkoeling.

Normaal gezien gingen we gewoon genieten in het water maar ik wou iets anders doen (al vond ik het plonsen natuurlijk ook super leuk). Ik heb namelijk binnen een paar weken een triatlon die ik samen met een paar vrienden ga doen (wel splitsen, elke jongen een discipline).
Het enige verschil met de Special Olympics is, dat het nu in open water is. En dan kom ik tot de intentie van dit bericht.

Ik wist niet goed wat ik moest verwachten van zwemmen in open water. Gelukkig is er daar aan het meer een zwemstrook voor triatleten. Dus kon ik rustig zwemmen en dat in blokken van 250M. Maar goed het zwemmen zelf dan.

Met mijn Polar horloge, kan ik ook een ‘profiel’ gebruiken dat ‘open water zwemmen’ is. Dus dit was de kans om dat eens te proberen. Ik deed mijn rekoefeningen en dan met toch een bang hartje het water in gegaan. En wat was dat toch helemaal anders zeg.
Je hebt geen herkenning punten meer. Ik bedoel daarmee, je ziet geen lijnen onder water. Je ziet trouwens helemaal niks onderwater. Wat toch wat wennen is. En wat mij ook heel hard opviel was dat ik nogal snel scheef zwom, dat is iets wat ik in het zwembad niet voorheb.

Goede zwemoefening eigenlijk, want die 720M in het meer van Rotselaar zwemmen in dat meer, gaat er niet zo gemakkelijk vanzelf komen.
Ik geef toe, ik was wat zenuwachtig, maar toch was het leuk. Ik ben blij dat ik het gedaan heb.

Groetjes,
Elias

swimming-small

Zwemwedstrijd Leuven voor het eerst….

by EliasVideozwemmen

Hallo,

Hier ben ik weer voor een nieuw bericht (en waarschijnlijk het laatste) over mijn zwemseizoen. Ik zeg waarschijnlijk het laatste, want dit was de laatste wedstrijd van het seizoen. En wat voor één…

Dit was anders dan anders, want het was in onze eigen Leuven Sportoase (de site waar ons zwembad in Leuven ligt). De coördinatoren zijn er lang mee bezig geweest, om het er toch door te krijgen. Maar na een uitstel, en wat kleine dingen, konden we ons zwembad openstellen voor een zwemcriterium.

We kwamen vroeger aan dan andere clubs, voor wat te helpen. Dat was toch het plan… Want als ik aankwam waren er al clubs op het terras aan het genieten van de zon. Mooi beeld was dat… Maar goed, we zijn ons dan maar gaan omkleden, om dan wat te helpen met de zwemmers en hun coaches te begeleiden naar de juiste kleedkamer, om dan ze het zwembad te tonen…

Vanaf dan leek het op een gewoon zwemcriterium. Dus inzwemmen, plaats nemen op stoeltjes of bankjes aan de rand van het zwembad.

Wat waren we zo trots…

Iedereen heeft goed gezwommen en zijn tijden verbeterd. Wat mogen we fier zijn. Mijn tijden waren:

100M vrije slag: 1″09’48

200M vrije slag: 2″40’93

50M vrije slag: 30’03

Hierbij nog het filmpje van de wedstrijd gemaakt door een ouder van iemand van ons G-Team:

logo-special-olympics-belgium

Special Olympics: Het einde + alle video’s

by EliasSpecial OlympicsVideo

Hallo volgers,

Het zit erop… De Special Olympics 2019 te Beveren en Sint-Niklaas.
Maar hoe was mijn voorbereiding, en hoe gingen mijn dagen daar?
In dit bericht blik ik terug op mijn deelname dit jaar…

De voorbereiding was lang (zoals jullie aan mijn vorige berichten wel konden lezen), maar wel met het grote doel, om te ‘shinen’ op het BK maar vooral voor de Triatlon van de Special Olympics.

Ik was begonnen aan de voorbereiding met in september een start-to-run te doen. Dat betekende om de twee dagen te gaan lopen, en dat in de vroege ochtend. De zes weken erna merkte ik al een groot verschil in lopen, door dat ik na die weken (meer dan) drie kilometer kon lopen. Wat genoeg was in principe voor de triatlon op de Specials.
Toch bleef ik ook looptrainingen doen met de hele groep op dinsdag avond, wat niet alleen voor te sporten was, maar vooral om met het hele team samen te werken richting Beveren en Sint-Niklaas.
In die trainingsflow, deden we elke dinsdag afwisselend een andere discipline voor onze triatlon. Door de ene week te gaan lopen en de andere dinsdag te gaan zwemmen. Het zwemmen deden we dan in de wintermaanden, zodat we in (warmere) lucht konden lopen en fietsen. Ook was onze groep onderverdeeld in twee grote groepen. We hadden de atletiek-atleten, en wij als triatleten. De zwem- en fietsavonden waren dan natuurlijk enkel voor die tweede groep.
Dat was dus het lopen…. Op naar de volgende discipline fietsen…

Wij als triatlon-deelnemers hebben vorig jaar met de voorziening fietsen aangeboden gekregen voor vriendenprijsje… Wat natuurlijk heel welkom was.
Maar goed we hebben de fietsen nu, wat nu met de trainingen. Eigenlijk gingen die voor de andere heel goed. Voor mij was het niet direct mijn ding, en wist ik daarmee al dat dit mijn moeilijkste onderdeel zou worden op de Specials zelf…

Gelukkig was er nog zwemmen. Iets wat mij natuurlijk heel goed ligt. Daar zou ik zelf echt kunnen mee uitdagen, maar ik weet zelf ook dat ik daar weinig mee kan winnen op de totaal tijd van de hele triatlon. Dus ik zal mij heel hard moeten inzetten voor het fietsen en het lopen…

29 Mei 2019:
De Specials beginnen voor ons met de Torch Run, dat was een loop van 16km van Beveren tot Sint-Niklaas. Ik had vooraf al beslist voor mezelf, ik ga voor voor toch zeker 5km. Iets wat mij toch redelijk kon lukken. Want de eerste stop was op 4km, en die voelde toch nog goed.
Uiteindelijk heb ik 10km gelopen, en dus geslaagde Torch Run…

30 Mei 2019:
Vandaag mijn favoriete onderdeel, en dus moest de tijd goed zijn. Voor de rest van ons triatlon-team was dit wel het lastigste onderdeel.
Dit jaar heb ik het zwemmen van de andere teammaatjes goed mee opgevolgd, en dus veel gecoacht. Bijvoorbeeld door ze te leren duiken, en te keren elke lengte. Dus ik was zeker al trots op hun.
De uitslagen waren echt wel goed van hun, ik was achteraf zeker heel trots en blij voor hun.
Ik stond met bijna een minuut voor op de tweede. Maar morgen was het fiets-onderdeel, en dat is mijn minste onderdeel…

31 Mei 2019:
De dag waar ik het minst naar uit keek, maar toch even belangrijk, de fiets-dag…
Ik voelde mij goed die dag, wel voelde ik spanning, maar toch moest ik er heel hard voor gaan. Vandaag kon ik ook zien hoe dicht ik bij de achtervolgers zou blijven.
Het parcours lag er goed bij, het was eigenlijk in een woonwijk, waar niet te scherpen bochten in waren, en dus ook wat lange stukken. Gelukkig was onze begeleider dé specialist van het fietsen. 
De wedstrijd zelf viel mee, ik heb goed mee gereden met de rest om dan als vierde over te streep te komen. Mijn tijd nog? Wel nog maar een totaal van 12sec voor op de tweede. Alles zal dus als verwacht aankomen op het laatste onderdeel…

1 juni 2019:
… het lopen.
Het was een vroege ochtend, omdat we alles moesten inpakken en ons verblijf poetsen voordat we om half negen al aan de atletiek piste moesten zijn.
Goed vroeg dus, maar wel met gezonde spanning zijn we afgereisd naar die piste. Eenmaal aangekomen, zijn we vrijwel direct het parcours gegaan, om het te verkennen.
Het was die dag nogal warm, en dus hoopte we op een beetje schaduw. En gelukkig, liepen wij op een finse-piste, waarvan twee derde achter de bomen was.
Ik moest wel tactisch denken tijdens het lopen, want ik had de tijden bekeken samen met de coach, en dus wist ik perfect voor wie ik moest oppassen.
Uiteindelijk werd kwam ik als tweede over de streep, en dus was het goud voor mij…

Zo, dat waren mijn Special Olympics 2019 Beveren en Sint-Niklaas.
Tot volgend jaar,
Elias

swimming-small

BK G-zwemmen 2019

by Eliaszwemmen

Hallo,
Na een heel jaar zwemmen, was het uitkijken naar het Belgische Kampioenschap 2019 in Antwerpen. Dit jaar is mijn zwemmen echt heel hard vooruit gegaan, komt allemaal door extra trainingen maar vooral ook motivatie en de mensen rond mij heen (Leuven Aquatics en daar alle mensen van).

Een paar weken geleden zag ik de lijst met deelnemers en het programma. Niet veel verrassingen, maar toch ging het lastig worden, want er deed in mijn 50M vrije slag een Paralympicer mee. Dus was brons of zelfs zilver nog mogelijk.
Maar goed ik had het over het programma, en ik zag ook dat ik vier dingen kon zwemmen plus dan nog is de aflossing (dat is een estafette met elk vier zwemmers van hetzelfde team die elk een lengte zwemmen), waar we trouwens één zwemmer te veel voor hadden (straks meer daarover).

Zondag 8u:
Elias staat klaar om te vertrekken naar Antwerpen, hij is nog redelijk goed, maar er waren wel nog wat zenuwen. Iedereen deed zo hard zijn best ten huize Hendrickx om mee te gaan, of om te blijven supporteren tot het einde daar…

Zondag 9u10:
We komen aan in Antwerpen, en nu kwam het allemaal toch redelijk dichtbij. Mijn rugzak vol met spullen, mijn hoofdje met wat stress. We konden inzwemmen en zagen dat iedereen er klaar voor was. Er waren buiten veel vlaggen van Paralympics, want het viel heel hard op dat er veel Paralympicers waren. Deze mensen waren in volle voorbereiding om eventueel naar de Spelen in Tokyo te gaan, iets waar ik ook hard naar uit kijk, om in mijn dromen ooit is mee te gaan.

Zondag 10u20:
Zoals ik al zei, had ik een paar weken op voorrand gezien wat mijn tegenstanders en hun tijden waren. Al had ik met mijn minder goed engels iets mis begrepen. Er stond “Backtroke”, en ik dacht dat dat schoolslag was (Breathstroke), maar dus kon ik beginnen met het leukste en het belangrijkste voor mij, namelijk de 50m vrije slag.
We waren aan het wachten bij de oproepkamers en ik zag meteen dat de Paralympicer er niet bij was, hij was wel aanwezig op de wedstrijd maar blijkbaar deed hij niet mee in mijn reeks. Toen besefte ik dat ik wel eens iets moois kon halen. De droom naar zilver lag binnen handbereik.
Ik had er echt wel zin in, want hiervoor had ik veel getraind, en dus hard voor gewerkt.
We stonden klaar op de blokken, en ik was er klaar voor. En 30sec later, stond het op het bord dat heel hoog ophing. Ik kon het nauwelijks geloven, maar ik mag mij nu Belgische Kampioen 2019 in de 50m vrije slag noemen.

Zondag 11u45:
Nu was het tijd voor het volgende, maar ook weer iets speciaals, namelijk de aflossing. We hadden wel een klein probleempje. Als groep hadden we vijf zwemmers mee, dus één iemand kon niet meedoen. Gelukkig had Melissa net daarvoor een redelijk pittige wedstrijd, dus bestond ons aflossings-team uit: Hans, Paulien, Dennis en ik. Dit vond ik ook wel één van de leukere dingen in het zwemmen.
Eenmaal iedereen gezwommen had, kregen we onze medaille, want we waren derde, dit was mijn tweede van de dag.

Zondag 12u30:
Lunch time… even een me-time. Ik was wel even blij, om even te rusten, en even alleen te zijn. Ze (de organisatie) was wel redelijk wat achter op hun schema, waardoor er weinig tijd was om te eten. Gelukkig had mijn mama lekkere pasta gemaakt. Daarna had ik dus nieuwe krachten om er terug tegenaan te gaan…

Zondag 14u:
Al mijn andere zwemnummers waren na de pauze. Er stond nog de 100m schoolslag, de 100m vrije slag en de 50m schoolslag. En ondertussen werden de wachtrijen ook drukker. Zelfs zo erg dat we op een moment dat we tien minuten moesten wachten om maar in de oproepkamers te komen…
De dag was nog lang, want het was nog maar 14u, toch voelde ik al de vermoeidheid en dus kon ik niet alles meer geven voor de laatste afstanden. Tactisch zwemmen was de boodschap.

Zondag 15u20:
De laatste nummers voordat we onze laatste mogelijke medailles konden binnenhalen. Zoals ik al eerder zei, het moest wel redelijk tactisch gebeuren, want de energie was niet meer hetzelfde als in de voormiddag.
Maar goed, na een gesprek met de coach hadden we beslist om nog alles op alles te zetten op de 100m vrije slag. Ik moest meegaan met de rest de eerste 50 meter, om dan te kijken of ik nog kon volgen. Zo gezegd zo gedaan… Eerste 50 meter liep ik nogal achter, maar dan zag ik dat de rest moe werd, en kon ik er nog volop voor gaan. Sprinten tot het einde, en dat heeft mij de vierde plaats opgeleverd.
Wat ik wel moet zeggen, op dit BK is er bepaald medaille systeem. Het was per reeks en dan nog is per leeftijd, zodat ik bij die 100m vrije slag zilver haalde…

Zondag 17u:
Medaille uitreiking van de laatste reeksen… We hadden dus al goud in de 50m vrije slag, brons met het team, en zoals ik al zei zilver bij die laatste 100m vrije slag. Voor de andere had ik een verdiende vierde plaats. Super content, en wat voor een dag.

Zondag 17u45:
Einde wedstrijd. Het was een mooie dag met mooie momenten.
De rit naar huis was lang, maar was toch blij hoe het allemaal verlopen is.
Ik wil graag nog iedereen bedanken voor de tips, de steun maar vooral de begeleiding.

Groetjes Elias.

Medaille op het podium.
swimming-small

Zwemwedstrijd Sint-Niklaas

by Eliaszwemmen

Beste volgers,

Het Belgische Kampioenschap komt dichter bij. De voorbereidingen voor de Special Olympics loopt ook prima.
Dit weekend stond de laatste wedstrijd gepland voor het BK, en het was ook meteen (weer) iets nieuws voor mij. Nu zwommen we met mensen met een fysieke beperking. Vorige week zwom ik nog een wedstrijd tegen mensen zonder beperking. Dat is steeds wel een leuke ervaring, want zo zie ik dat ik blij mag zijn met mijn beperking. Hoe lastig moeten die het wel niet hebben, met één been zwemmen. Tonnen respect heb ik voor die mensen.

Nu over het zwemmen zelf…
Ons hele team was present (op Melissa na), en dus konden we ook als team scoren op de aflossing. We hadden er allemaal echt wel zin in. Dit zwembad was ook gemaakt zodat al onze ouders mee in het zwembad konden, en zo bij ons konden blijven, steun genoeg dus.
Mijn nummers waren 50m vrije slag, 100m vrije slag en 200m vrije slag. Over die  eerste hebben jullie al veel gelezen. Vooral omdat ik heel graag onder de 30sec te gaan, al was dit dit jaar al gelukt, en dus wou ik dat graag nog een beetje sneller doen. De andere twee afstanden, (wou ik natuurlijk ook sneller doen), ging ik een beetje kijken wat daarin de mogelijkheden nog waren.

Toen kregen we de planning, en zag ik dat mijn 200m vrije slag snel na mijn 50m was. Zo dus dat ik wat vermoeider aan mijn langste nummer begon. Ik had het zwaar, maar het is goed gedaan. Straks zet ik de tijden hieronder…
Er was ook weer een aflossing, dus een 4X50m vrije slag. Omdat Melissa er niet was, en omdat Hans nog 50m vlinderslag net daarna moest zwemmen, hadden we beslist dat wij twee niet zouden meedoen aan die aflossing. En erg was het niet, want de andere hebben het super goed gedaan.

Sinds een paar maanden heb ik een oplossing gevonden voor mijn start-probleem. Want vroeger kon ik pas vertrekken als de rest sprong van de blok, dat was iets in mij dat eerst een klik moest maken, was heel vreemd. Maar nu heb ik eens een uurtje bezig geweest met alleen van de blok te spring, daarna terug uit het zwembad enzovoort… Nu merkte ik pas, dat dat ook een invloed had op mijn tijd.
De wedstrijden zelf daar, waren redelijk spannend, en ook vooral vermoeiend. Veel meer kan ik daar niet over zeggen. Het voelde gewoon goed aan.

Daarna was het tijd voor de medaille-uitreikingen. Je werd wel alleen afgeroepen als je eerste, tweede of derde werd. Deze keer was het voor Dennis ook. Want het was op basis van leeftijd, je had 12 jaar en jonger, dan 12-13 jaar, en zo door tot 19 en ouder. Dennis zat bij de 15-16 jarige, en ik bij de 19 en ouder.
En trots mogen we zijn, want we waren beidde eerst in onze categorie…
Daarbij komt nog dat we met ons team 4de werden in club-rankschikking.

Hierbij nog eens de tijden van deze wedstrijd:

50m vrije slag: 29″29
100m vrije slag:  1’09″35 
200m vrije slag:  2’44″60

Groetjes,
Elias

swimming-small

Tyr-Cup Leuven 2019

by Eliaszwemmen

Beste volgers,

De voorbereiding van de Special Olympics zijn bijna afgerond, en nemen bijna plaats.
Maar het zwemmen gaat ook gewoon door (de competitie bedoel ik dan).
Nu was er vorig weekend een wedstrijd, die toch een speciale attentie verdiend. Het was niet alleen de eerste keer dat de Tyr-Cup plaats vond in Leuven (waar ik dus in het weekend zwem), maar het was vooral speciaal dat het voor het eerst tegen ‘niet-gzwemmers’. Ik geef toe, ik had wat spanning, we zullen wel zien dachten we…

Mijn planning dat weekend was nogal druk, dus ik wou zeker op tijd in het zwembad zijn. Dus ik ging vroeger naar het zwembad, om daar dan wat beelden te maken voor een video (die je hieronder kan terugvinden of op ons Youtube-kanaal).
Lang heb ik niet moeten wachten, want al snel zag ik een trainster en een andere zwemmer van ons team. Ze vroegen ons om al te gaan inzwemmen. Wij dachten “Euh, we moeten pas zwemmen binnen twee uur, maar ja, dan kunnen we nu toch al iets doen”, dus we gingen al het zwembad binnen.

De sfeer in SportOase Leuven was geweldig, veel volk en veel lawaai, maar dat heb ik toch graag op een wedstrijd.
We gingen dus inzwemmen. Het was voor mij toch even geleden dat ik nog gezwommen had, want ik had twee weken vakantie genomen, want elke sporter moet ook eens rusten. Al had ik wel vertrouwen in mijn tijden. Over tijden gesproken… Jullie weten dat ik nu al één keer onder de dertig seconden heb gezwommen voor 50M vrije slag, maar nu was dat niet één van de mogelijkheden. Nu moesten we (minstens) 100M zwemmen, en dat had ik nog niet vaak gedaan. De inschrijvingstijd van mijn 100M vrije slag was  1:13.98, dit zwom ik een jaar geleden ergens op een wedstrijd. Volgens onze coaches, kon ik onder de 1:10:00 gaan, en dat zag ik ook graag gebeuren.

Twee uurtjes later, was het dan zo ver, onze wedstrijd. Ik zwom met geen andere G-zwemmer in mijn reeks, wat maakte dat ik zwom tegen jongens van tien of twaalf jaar. Maar goed, ik voelde mij goed, ik had vertrouwen in mijn wedstrijd en ik keek er echt al paar weken naar uit.
De wedstrijd begon, en ik sprong er in om dan zo snel mogelijk mijn vier lengtes te zwemmen. Met als resultaat  1:07.59, ik hoorde de supporters super hard roepen “goed Elias, proficiat man”… En toen had ik het zelf pas door, dat ik eronder zat.

In het begin beetje stress gehad, maar uiteindelijk heeft het team super goed gezwommen. Deze mooie ervaring gaan ze ons niet meer afpakken…

Hieronder nog een video van deze wedstrijd:

Groetjes Elias

swimming-small

Enkele weken voor BK G-Zwemmen

by Eliaszwemmen

Dag bloglezers,

Het gaat goed met de voorbereidingen van de Special Olympics, maar we mogen niet vergeten dat er ook nog steeds een zwemcompetitie is. Vergeten, ja vergeten, omdat ik de voorbije weken weinig heb gedaan voor het zwemmen zelf. Maar het lijkt op “stilte voor de storm”…

Deze maandag kreeg ik een mail in mijn mailbox met de selecties voor het Belgische kampioenschap G-Zwemmen. Ik voelde al aankomen dat ik er wel een paar ging hebben, maar dit had ik wel niet echt verwacht, verschoten dus.
Er worden zes nummers gezwommen, waar ik (officieel) er vijf van geselecteerd. Ik zeg wel officieel, want je mag er maar maximum vijf doen, al ga ik er maar drie doen. Zodat ik mij kan focussen op die drie, en daar hopelijk een medaille op kan halen.
We zullen wel zien…

Tot binnen paar weken in Sint-Niklaas voor het BK