c56d1154-411b-416b-b6e2-d4fbf61cd7aa-1.png

Mental strength: Hoe vind ik mijn rust tijdens Special Olympics?

Dag volgers, Vandaag heb ik bericht dat te maken heeft met mentale gezondheid. Ikzelf ervaar het ook, meermaals per maand, bedenk ik mij wel iets over dat thema, of zit ik ergens mee door de sport die ik allemaal doe. Maar die momenten hebben niet altijd met de sport te maken. Bijvoorbeeld als ik moe ben, of stress heb, dan ben ik sneller geïrriteerd, en kan ik minder aan op dat moment. Gelukkig heb ik dan mijn FeelGood momentjes om dit aan te pakken. Dat is niet altijd gemakkelijk, maar in dit bericht lees je daar meer over. Let’s talk about mental strength.

Eigenlijk moet ik bij het begin beginnen. Sinds wanneer heb dit vaker gevoeld? En hoe ging ik daar toen mee om? Ook even meegeven, dat ik nog steeds de grappige en zorgzame jongen ben hoor. Ik wil jullie niet het gevoel geven, dat ik hier treurig over ga doen, want alles is oke hoor…

Voor 2015

De eerste jaren van de sport weten jullie misschien al wel dat ik G-Voetbal deed. Dat was eigenlijk meer voor de conditie en het plezier, toen had ik niet echt ambitie om er echt veel verder mee te komen. Waarmee ik dus wil zeggen, dat ik toen niet echt last had van mentale stress of druk. Het begon wel wanneer ik voor de eerste keer meedeed aan de Special Olympics en eigenlijk net de maanden daarvoor. Mijn eerste specials (zo noem ik de Special Olympics in het kort), was ik ook niet de aangenaamste persoon (zeiden ze me achteraf), vooral door dat ik niet wist wat er ging komen, of hoe het gewoon al in elkaar zat. Tuurlijk heb ik genoten van de specials toen in 2015. Veel geleerd over mezelf, en hoe om te gaan met druk, maar helaas vond ik daar geen ‘vluchtwegen’. Waardoor ik wat gestresseerd werd. “Volgend jaar, zal het wel beter gaan zeker” dacht ik toen.

2016

Het tweede jaar dat ik meedeed aan de Special Olympics toen had ik mij beter voorbereid op die mentale druk en stress. Ik had iets gevonden om mij mee af te leiden. Toen was dat een nieuwe telefoon. Lekker wat tokkelen en muziek te luisteren. Al werkte dat soms voor de groep verkeerd uit. In principe ging dat goed, maar ik schermde mij te veel af van de groep om mezelf te ‘beschermen’. Goede resultaten gehaald, maar toch de groep wat links laten liggen, iets waar ik later ook veel spijt van had. Dus allemaal goed en wel, dat je jezelf goed voelt, maar de groep wil je toch ook nog zien en beleven? Goede tweede poging, maar nog niet ideaal. Volgend jaar, derde keer goede keer?

Van 2017 tot 2019

En ja hoor, de specials gingen beter. Niet alleen vond ik meer ruimte voor mezelf, maar kon ik ook meer genieten van de specials zelf. Helemaal in mijn element zonder dat ik te ver kon gaan. Het waren ook deze nationale spelen (samen met die van 2019) die mij het meeste zijn bijgebleven. Allemaal goed en wel, maar waar vind ik dan die rust? Gewoon even apart gaan zitten, en dan muziek luisteren ofzo. Wel wetende dat je terug naar de groep kan. De Nationale spelen zijn zo een groot evenement, en daar moet je van kunnen genieten. Ook al is het soms druk. Gewoon jezelf blijven, en genieten van elk moment daar. Al is het ook wel even zoeken naar een rustig plekje. Wat ook wel belangrijk is, dat je elke jaar wel beetje andere groep van atleten rond je hebt. Gelukkig loopt dat altijd wel goed af, en zijn de special zo gedaan.

Maar terug over het rust zoeken… Een belangrijk iets wat ik nog wil meedelen, is dat jaar na jaar ze je beter en beter kennen. Waardoor je ook beter omringt wordt, en meer kunt genieten ook als je het moeilijk hebt.

Tot zo ver dit blogbericht.
Elias.

zwem-logo-trans.png

Yes, eindelijk terug een wedstrijd in ons eigen bad

Dit weekend konden we met trots ons eigen zwembad in Leuven (Sport Oase) openstellen voor een zwemcriterium in onze competitie. Iets waar we allemaal al heel lang naar uitgekeken hebben. Zeker in tijden van Covid, al vallen de maatregelen toch wel mee. Het moet een mooie wedstrijd worden. Wij (G-Team Leuven Aquatics), hebben er alvast zin in.

Zondag 12u… Het is de dag van de wedstrijd. Allemaal redelijk vroeg op de afspraak om alles klaar te zetten. Terwijl de ouders wat administratieve taken deden, gingen Hans, Axel en ik naar het bad zelf om alles daar klaar te zetten. Eenmaal dat dat gedaan was, waren we klaar om alle zwemmers en hun trainers te verwelkomen bij de SportOase. “Wat een opkomst, van zwemmers, hun trainers maar ook daar allemaal vrienden en ouders van”. Helemaal top dus.

Hans en ik gingen daarna naar het zwembad zelf, om alle atleten een plaats te geven aan de rand van het bad. Zodat iedereen beetje zekerheid heeft en zich vertrouwd voelt op een bepaalde plek. Nadat iedereen zat, was het tijd om in te zwemmen. Wat zoveel betekend als opwarmen.

De wedstrijd zelf:
Bang afwachten tot je moet beginnen zwemmen. Ik voelde mij wel echt goed, mentaal zat goed, en fysiek ging het ook goed. Maar ja, we moesten nog zwemmen. De eerste opgave was de 100 meter vrije slag (crawl dus). Ik weet nog dat de focus wel goed zat, maar dit is toch wel het moeilijkste onderdeel van de dag, ik bedoel daarmee, dat ik daar het meeste bang voor had. De uiteindelijke tijd was niet zo slecht, maar het kon beter. Jeff had gewonnen, en daar kon ik mij wel bij neer leggen.

Als volgende was het de 25 meter vlinderslag. Super hard naar uit gekeken, want dat had ik nog nooit gedaan op een wedstrijd. Op training doe ik dat ook echt niet zo veel. De tegenstanders waren ook niet te min. Hans (mijn ploegmakker) deed mee, maar ook de huidige Belgische Kampioene Michael. Spannend kon het zeker worden. We stonden klaar op de blok, en als het fluitje ging, gingen we er allemaal helemaal voor. Wat een wedstrijd was dat, gewoon pompen en gaan. Gelukkig was het na 25 meter al gedaan. De uitslag dan: Michael eerst (zoals wel verwacht), en dan ik daarna, gevolgd door Hans. Zwaar maar eigenlijk wel goed gegaan. Dit smaakt naar meer, voor komend zwemjaar. Want ik wil nog eerst de techniek verder verbeteren.

Toen was het tijd voor hét koningsnummer voor vele daar, de 50 meter vrije slag. Dat is een nummer, waarbij ik een heel emotionele band heb, want ik heb daar toch al veel mee bereikt, met als kers op de taart als belgische kampioen. Maar goed, we moesten het ook nog zwemmen. Er was een grote stress en druk, waardoor de adrenaline door mijn lichaam heenging. Gewoon duiken en kei hard zwemmen. Na iets meer dan 30 seconde was het over, het zat erop. Goed gezwommen, en Jeff won (weer). Ook weten we nu onze werkpuntjes. Volgende maand is het BK, dus tegen dan moet het in orde zijn.

Je hebt natuurlijk ook nog de aflossing. Dit is voor mij echt wel het toppunt van de zwemwedstrijd, want je doet dat als team. Het heeft voor- en nadelen. Iedereen heeft zijn individuele kunnen, en dus heb je een team. Iedereen is dan belangrijk, en ja, maar voor mij gaat het vooral om samen te zijn met het team, en samen een mooie tijd neer te zetten.
Achteraf gezien, ging het goed. Ik ben trots op het team. Go Leuven Aquatics.

De wedstrijd was gedaan na de aflossing. Toen was het tijd om alles op te ruimen, en iedereen een medaille te geven. Het was een top dag, bedankt aan heel het team voor de organisatie. Ook alle zwemmers waren top.

De exacte tijden, komen later op de site, maar voor de beelden, kan je nu al terecht op Youtube:

Tot de volgende,
Elias

656372f9-3a43-4386-8738-e5ce89250a72.png

Discipline inplannen op verschillende manieren: Voeding

Dag volgers Elias hier.

Het wordt steeds drukker, en ik ben met vele dingen tegelijk bezig. Met wat kan ik nog niet helemaal in detail uitleggen, maar het wordt groots. Met daarover richting de zomer. Die bericht gaat over de voorbereiding ervan. Want topsport draait niet alleen om presteren en trainen.

Laten we beginnen bij deel één: voeding.

Voeding

Nu alles er redelijk goed uitziet van training en wedstrijden, moet ik mij op iets nieuws focussen in de topsport. De voeding. Ik het begin dacht ik dat ik gewoon moest oppassen met wat ik eet, maar al snel kwam ik erachter dat het bij mij vooral ging over ‘wat en wanneer’. We zijn daar beginnen over nadenken als ik een paar keer bijna wegviel tijdens een training. Wat heel gevaarlijk is tijdens het zwemmen. We hadden hulp nodig….

Mijn broer heeft al contact met een sport voedingscoach, en hij vroeg aan mij of ik ook is wilden gaan, omdat het wel is interessant kan zijn. Zo gezegd zo gedaan. Mijn broer en ik dus samen naar een praktijk in Leuven. Het eerste gesprek ging vooral over wie ik was, en wat ik allemaal van trainingen doe. Toen al wist ik dat dit heel handig zou kunnen zijn voor het verdere verloop van geoptimaliseerd trainen. Voor het tweede gesprek moest ik een hele week opschrijven wat ik allemaal at en dronk.

Paar weken later kreeg ik dan mijn eetschema. Het is een groot verschil ik voel het. Maar wat zijn mijn tips dan voor andere. Awel, het hangt af van wie dat je bent, waar voor trainingen die je doet, maar vooral over hoeveel discipline jij beschikt. Bij mij ging het vooral over meer eiwitten en proteïne na de training, en met fruit, want dat at ik niet zoveel. Dat laatste kan ik natuurlijk iedereen aanraden.

Voila, de eerste van de discipline reeks zit erop. Hopelijk tot snel, en je kan mijn volgen via de hashtag #eliasberlin2023. Als dat geen hint is 🙂

zwem-logo-trans.png

Eerste wedstrijd van 2022

Hier gaan we weer. En zo blij dat we zijn. We kunnen terug naar zwemwedstrijden. De eerste is in Geel, bij de bekende ZGeel zwemclub. Zij zijn één van de grootste G-clubs van Belgie, én hebben veel ervaring met nationale en internationale Special Olympics. Dat kan alleen maar een mooie wedstrijd worden.

Vooral ook een mooie dag om te zwemmen. We kwamen aan bij het zwembad, en natuurlijk kregen we (na het tonen van ons coronacertificaat) een bandje voor de rest van de dag. Zoals gezegd, iedereen was blij om elkaar terug te zien.

Er was wat drukte maar voor mij ook gewone druk. Greg was daar, maar ook trainers van de Belgische delegatie voor Special Olympics World Games in Berlijn. Komt goed, dat zat er in mijn hoofd. Keep going’s…

De wedstrijd zelf was redelijk back into competition. Mijn eerste twee nummers, waren niet heel goed, er waren gewoon mensen beter. Voor mij was het vooral terug even wennen. Met het team hebben we vooral gepraat over vanalles en nog wat. Gaf heel goed gevoel. De andere nummers gingen beter, zo heb ik toch wat tijden verbeterd. Vooral bij de aflossing was het goed. Samen werken ging soepel en hard.

Allemaal dikke proficiat voor heel Leuven Aquactics. Foto’s en video deel ik later, want ik heb zelf niet veel beelden en foto’s gemaakt. Voor mijn tijden, kan je volgende week terecht op mijn zwempagina op deze site.

Top dag gehad, en tot de volgende.

Update: Hier zijn de tijden van mij:

100m vs: 1:08.90
50m ss: 43.46
50 vs: 31.23
Aflossing: 2:46.87

zwem-logo-trans.png

De zweep erop… doorbijten Elias

Het weer wordt precies beter, zeker als je zo een dag bekijkt als vandaag. Al weet ik dat de winter nog wel even in het land is. Waarom ik over het weer begin is omdat ik het echt begin te merken aan vanalles. Het wordt terug sneller licht en ook beetje warmer. Dat geeft toch wel een beetje extra power voor nog beter te doen, of alleszins om er goed tegenaan te gaan. En ja dat er tegenaan gaan daar wil ik het nu over hebben. We (coach en ik) hebben een plan…

Komende weken starten de zwemwedstrijden terug. Binnen twee weken worden wij (van Leuven Aquatics) verwacht bij Z-Geel (in Geel dus) voor de eerste wedstrijd van 2022. Iets waar ik al een ruime tijd naar uitkijk. Niet alleen om terug te kunnen zwemmen in wedstrijd vorm, maar ook vooral om iedereen terug te zien. Om nog maar te zwijgen over de wedstrijd in Leuven (midden april). Daar gaan we als team niet alleen zwemmen maar ook helpen met vanalles daarrond…

Maar goed, dat is nog steeds niet het punt van dit bericht. We hadden een plan…

Het BK is ergens midden mei, en daar heeft de coach zijn zinnen opgezet. Hij wilt dat ik perfect voorbereid ben voor die specifieke wedstrijd. Wat natuurlijk maakt dat de trainingen zwaarder worden. En dat heeft mij doen nadenken.

Om de trainingen aan te kunnen zal ik ook meer moeten rusten na het zwemmen. Dus ik heb gevraagd of ik mijn weekschema kon aanpassen om zo goed mogelijk te kunnen rusten tussen mijn werk en dus de trainingen. Gelukkig viel dat mee en heb ik het kunnen regelen.

Allemaal goed en wel, maar ik zal het ook moeten doen. Dus ja, komende maanden wat harder werken en trainen, maar voorlopig gaat het goed, en kan ik nog lachen voor maar vooral ook na de training. Helemaal Elias dus. Blijven lachen, wat er ook gebeurd.

Je kan mij volgen via sociale kanalen voor beelden of foto’s van de wedstrijden, en ook mijn gezwommen tijden vind je terug op mijn zwempagina op deze site.

Voor nu, dus even doorbijten, en hou het veilig.

Tot snel, Elias

zwem-logo-trans.png

Weer last dezelfde knie…

Here we go again… Het begint bijna een ergernis te worden. Het begon met te gaan lopen aan de zee, waar ik mijn linker enkel geblesseerd had. Waarbij ik ook schaafwonden kreeg op mijn knieën. En juist daarover wil ik het hebben. Ben weer gevallen….

Zoals de titel al zegt, het is weer die knie. Ik wil niet zielig doen, maar het heeft wel een impact op mijn sportschema… Neem nu in de eerste plaats mijn zwemmen. Dat gaat nu niet met die open schaafwond, voor infecties tegen te gaan, dat zegt de verpleging toch van Apojo. Gelukkig kan ik voor de rest nog alles.

Normaal gezien volgens het (sport-)schema had ik volgende week een R&R-week. Wat zoveel wilt zeggen als even op adem komen, MAAR ik moest dan wel bewegen. Dus geen zware trainingen maar wel eens vaker wandelen of eventueel is gaan lopen.

Nu deze week geen zwemmen, maar ik ga toch wat proberen te bewegen. Kortom, even rust maar toch bewegen. Er is wel wat ergernis, maar ik blijf doorgaan, zwemmen of niet, ik ga voor mijn doelen.

zwem-logo-trans.png

Weer een testweek (gehad)?

Feestdagen over….

De feestdagen liggen nu al achter ons. Wij van G-SportSE hebben vooral genoten van momenten met familie. Samen tafelen en iets drinken deed ons beidde deugd. Mogen wij jullie trouwens nog een spetterend 2022 wensen. En hopelijk een sportief jaar voor vele van jullie. Het zal allemaal wel beteren, maar we moeten blijven hopen op beterschap. Eenmaal de pandemie wat gaat liggen, kunnen we samen er een top jaar van maken. Niet opgeven, en blijven geloven in elkaar maar vooral in jezelf.

Sander is momenteel op zoek naar een piloot, maar daarover meer deze maand. Ik zelf heb ook wat te melden. Want zoals de titel al aangeeft, heb ik weer een testweek gehad. Al hoewel, het niet duidelijk was of het nu echt wel zo iets was. Ergens vorig jaar schreef ik al over een test week.

Wat bedoel ik met ‘Test-week’?

Wat het betekend moet ik natuurlijk niet uitleggen, het is gewoon een term voor even te kijken waar je staat. Bij mij is dat toch de betekenis. Meer bepaald, een week van tests gedaan door trainer om te kijken wat ik kan. Deze keer ging het vooral over zwemmen. Wat moest ik nu doen? Wel op een tijdspannen van een week, drie zwemtrainingen afwerken van minstens 3800 meter (zelfs twee keer 4000m).

Hoe ging het?

Wat de echte redenen was van de testweek was dat ga ik niet zo gemakkelijk te weten komen, maar deze keer ging het beter dan ik verwacht had. Al moet ik er wel iets bijzeggen. Het was namelijk nog kerstvakantie. Daardoor was het veel rustiger in het zwembad, waardoor ik later kon gaan s’ ochtends. 9u in plaats van 7u, wat voor mij een langere nachtrust gaf, win-win dus. Toch blijft zelf dicipline toch echt belangrijk voor sporters. De eerste training was vooral op voorand even slikken als ik de afstanden zag. Beetje raar wel om een vier te zien staan vanvoor. Gelukkig ging de training heel goed, het was precies een opluchting. Dit wilt wel echt zeggen, dat het vooral psychologisch is, dat het eerst stressen was voor niks, want het ging goed uiteindelijk. Al moet ik nog wel meegeven dat het de eerste training was na het kerstverlof. Nu wil ik niet gewoon er snel vanaf zijn, maar de tweede training was eigenlijk hetzelfde verhaal. Nu beetje stress op voorand, maar toch goed gelukt. Daarstraks sprak ik over drie trainingen, wel die derde was eignelijk helemaal anders, want dat was vooral sprinten. Na 2000 meter was die al afgewerkt in een klein uurtje.

What’s next?

De planning staat weer goed vol, maar denk dat de trainer nu wel weet wat er lukt op zwemtechnisch vak. Dit merkte ik vooral, als ik de planning zag van de week erna (screenshot hier beneden). Gelukkig heb ik niet altijd zo een weken. Ik heb het misschien al vaker gezegd, maar het moet vooral leuk blijven. Als het niet meer goed aanvoelt, moet je even nadenken of het nog gaat voor jou. Mentale gezondheid is nu eenmaal ook heel belangrijk in de sport.

Tot een volgend blogbericht,
Elias

ps: volg ons ook op sociale media op instagram en facebook, en laat gerust een reactie achter hieronder

Testweek en de week erna. Dit is het trainingsschema
zwem-logo-trans.png

Back in Puyenbroeck

Jaaaaa!!! Eindelijk. Nog eens een open training met de coach van Paralympics. Lang geleden maar toch was het spannend. Ik had Greg al een tijdje niet meer gezien. Hij maakt mijn zwemschema’s wel, maar fysiek is hij nooit bij mijn trainingen door de week aanwezig.

De titel zegt het al, de training ging door in domein Puyenbroeck ik Wachtebeke. Een immens groot domein. Het leuke daaraan is dat mama en papa kunnen wandelen daar tijdens dat ik in het zwembad zit. Alleen is het wel echt uit de richting, uurtje rijden en het ligt erg afgelegen. Maar zoals ik al zei, dan kunnen mijn ouders ondertussen wandelen.

De training zelf was redelijk prettig, vooral op uitnodiging. zelf denk ik dat ze ons wilden testen hoe ver we konden gaan. We waren met vier en dat was leuk voor individuele feedback vanuit de coaching. Wat maakt dat ik goed gesprek heb gehad met de coach.

Toffe training en toch wel gerust naar huis gereden.

Elias

zwem-logo-trans.png

Elias heeft Corona gehad? En wat deed dat op Sportief vlak?

Het was weer een tijdje geleden dat we (dus Sander of ik) iets lieten horen van ons. Gelukkig is er nog sociale media. Over sociale media gesproken, je kan ons daar ook volgen. Op instagram en Facebook vind je ons laatste berichten. Volg ons daar dus ook.

Maar goed de titel is niet “volg ons op sociale media”, maar “wat deed Corona met mij sportief”. Je hoort veel over Covid en wat het met mensen doet. Zelf heb ik tijdens mijn Corona periode niet veel last gehad, al hoor ik ook minder mooie verhalen. Via deze weg wil ik zeker iedereen sterkte wensen voor elke (G-)Sporters. Natuurlijk voor iedereen, maar ik weet hoe moeilijk het is en ik heb het nu ook zelf meegemaakt…

Ik heb ik mooie momenten gehad. Vooral het besef van vrienden en familie. Daar verschoot ik heel hard van. Echt mooi om te zien dat de hulp en steun uit die hoek komt. Zo 10 dagen met mijn ouders letterlijk bijna enkel in de living gezeten. De brand is wel sterker geworden.

Sporten… ja het was dus tien dagen niks. Gelukkig kon ik nog wat spieroefeningen doen, en als het even kon even gaan wandelen in de tuin.

Op donderdag mocht ik terug ‘buiten’, en de vrijdagochtend ben ik meteen gaan zwemmen. Wel in Wilsele en niet in Aarschot. In had wel wat bang en stress voor hoe het zou gaan. Maar alles voor niks, het ging heel goed. Ben zo blij.

Dus… een lang bericht om te zeggen “Corona heeft niks achtergelaten voor het niveau in het water”. Ik ben zo blij, al heeft mijn mentale gezondheid ook een boost gekregen.

Tot snel, Elias

swimming-small

Na blessure is Elias klaar voor het najaar.

Hallo, het was nogal stil rond Elias hier op G-SportSE maar ja, het was vooral Sander die veel te vertellen had. Ik had zelf ook wel beetje pech gehad, qua blessure en rust enzo. Maar nu ben ik hier terug voor nog eens iets over mezelf. Want ik heb mijn planning gehad voor het najaar.

Eerst terug nog eens onder mijn blessure. Het was echt een stom voorval wanneer ik gevallen was. Stomme drempel gemist, en eigenlijk wel wat miserie gehad. De dag na de val niet meer kunnen staan op mijn voet, en dus bijna niet meer mobiel. Na paar weken rust en natuurlijk goede verzorging én opvolging is het na twee weken wel goed gekomen.

Ik moet wel zeggen dat ik na die tweede week niet kunnen sporten wel nood had aan sport. Vooral bij het zwemmen erna vond ik het vooral lastig, want dat lukte niet meteen, en dat gaf wel echt een mentale dip…

Nu nog paar weken kine, en dan kan ik mezelf klaarmaken voor het najaar. Terug zwemmen en sporten, doet echt goed. Het lukt nog niet 100% maar tegen begin november ben ik klaar. Wat ik allemaal nog moet doen, lees je hierover.

Tussen nu en het einde van het jaar zijn er voor mij enkele wedstrijden, en dan twee open trainingen van Parantee. Dus wordt nog druk, maar wel super leuk.

Ik kan eraan beginnen aan het najaar…

Tot snel, Elias