09827e43-20ec-4c94-bfa6-788bffb57048

Zwemweekend!?! Hoe voel ik mij daarbij?

by with No Comment Elias

Hallo, jaja het staat in mijn agenda. Er is nog eens een zwemweekend. Wat ik daarmee bedoel leg ik even uit, want het alles bijeen wat kan bijeen vallen in een weekend.

Zwemweekend betekend zaterdag een training en dan zondag een wedstrijd. Even geleden was dit toch, eind vorig jaar vielen er veel weg, maar ook kon ik niet altijd aanwezig zijn door zelf ziek te zijn of ik niet kon ofzo. Al moet ik wel zeggen dat ik nu met oog op Berlijn wel elke wedstrijd moet meedoen, wat natuurlijk redelijk normaal is. Maar goed dat is dus de wedstrijd, maar ik heb zelf nog een eigen training zaterdag voormiddag in Leuven op mij zelf, dus zonder begeleiding van Leuven Aquatics. Later die dag heb ik dan nog club training, wat maakt dat ik dus dit weekend twee trainingen heb en een wedstrijd. Dat betekend dus een zwemweekend voor mij.

Zoals ik al zei, het is even geleden. Eerlijk gezegd heb ik wel wat stress, want doordat het zwembad dicht is in Aarschot heb ik wel veel minder getraind dan de andere zwemmers in de competitie. Gelukkig kan ik nog vaak naar de fitness en ga ik (zoals zaterdag voormiddag) wel nog op mezelf zwemmen. Ook over de structuur die wegvalt door die ochtend trainingen heb ik last, zo moeilijk om terug in het ritme te komen. Dit gaat vooral terug aanpassen zijn als de wekker terug afgaat om half zes s’ochtends. Tegen eind november (of begin december) kan ik terug alles hervatten en heb ik mijn structuur terug.

Nu ben ik weer aan het afwijken, laten we het terug hebben over het weekend want hoe voel ik mij erbij. Ik zei al dat ik nu minder structuur heb, en dat mijn trainingen niet echt optimaal zijn, maar toch heb ik gemerkt dat ik ook last begin te hebben van ‘faalangst’, en niet echt hard, maar ik had het deze weekend moeilijk rond “hoe gaan de wedstrijden zijn”, en vooral “ik ga minder presteren omdat ik veel minder getraind heb”. Ja ik weet het, het klinkt allemaal negatief, maar uiteindelijk zal ik er wel staan met al het vertrouwen en focus.

Jullie lazen waarschijnlijk ook wel wat berichten op deze blog rond mentale gezondheid, wel ik schrijf er vaak over, omdat het zo belangrijk is. Die faalangst is best wel vaak voorkomend in de sportwereld (tuurlijk ook daarbuiten). Blijven praten, dat merk ik bij mezelf ook heel hard. Het lijkt dat ik veel weglach maar ik ben ook maar een mens.

Tot zover het bericht,
Elias Hendrickx

41765b50-955a-43aa-a14a-e78212abbbdd

Zwembad dicht? Er zijn niet alleen maar nadelen…

by with No Comment Eliaszwemmen

Enkele maanden geleden kreeg ik het nieuws dat het zwembad in Aarschot voor twee maanden dicht ging. Dat is natuurlijk niet zo handig, zeker nu ik in juni naar de SO World Games ga. Nu is het begin oktober, en is het zwembad nu al dicht. Eerst dacht ik alleen maar negatief over het idee, maar na even nadenken en ondervindingen ben ik er toch achter gekomen dat het ook voordelen heeft, en die wil ik graag delen in dit blogbericht.

Wel wil ik eerst beginnen met wat ik allemaal niet kon als kan gaan zwemmen in Aarschot:

  • Avondactiviteiten: voetbal (champions Leaque,…), maar ook dingen in leefgroep of nog s’ avonds (nog even) buiten zitten.
  • Alleen s’morgens zijn in de leefgroep, wat maakte dat ik voor de training alleen was in de groep, en als ik terug was dan was het heel druk in de groep.
  • Het belangrijkste nog: Zo vroeg opstaan… (al went dat wel na een tijd hoor)

Als je alles hier ziet, dan heeft de sluiting veel goede dingen ook, want je kan alles gewoon omdraaien… Bedoel dat je al die puntjes gewoon kan doen. Maar er is meer dan dat.
Ik kan wel uitslapen nu, maar ik moet wel mijn sport beter plannen, wat ook wel beetje druk en stress geeft. Als ik s’ochtends naar het zwembad ging was ik misschien alleen, maar om negen uur had ik mijn sport al gedaan, en kon ik de rest van de dag mijn planning verder doen, maar ook rusten. Iets wat ik nu niet meer kan.

Zo goed als alles is dus beter lijkt het doordat ik kan uitslapen, maar ik moet meer plannen en heb daardoor nieuwe structuur, “even wennen Elias, maar het komt goed” klonk het bij mijn begeleiding.
Al kijk ik ook nu graag eens een avond champions Leaque als ontspanning, om maar een voorbeeld te geven.

En hoelang dat allemaal gaat duren? Wel dat gaat tot eind november. Er is toch geen andere oplossing. Al moet je denken aan een goed werkend en georganiseerd zwembad achteraf. Ook de hokjes en kastjes worden vernieuwd (of heb ik toch gehoord). Kijk er eigenlijk wel al naar uit.

Voorlopig ga ik zwemmen in Sportoase Phillipssite Leuven, en dat twee maal alleen en dan één keer met de club. Dan heb ik toch al wel een goed alternatief. Het is anders, maar ja, zoals ik al zei, er moet dit jaar nog veel gezwommen worden. Daar in Leuven ken ik het ook redelijk goed, en voel ik mij vertrouwd. Al ga ik dan wel de redders en medezwemmers in Aarschot beetje missen. Maar goed, het is niet anders.

Tot snel Zwembad Aarschot,
Elias H.

Het Stedelijk zwembad van Aarschot
98a7aa27-a863-4545-a67d-a34d4f6096cc

Footbal Girls Leuven met een verhaal

by with No Comment Eliasiets andersVideo

Jullie zagen het alvast op de socials van G-SportSE, maar ik vond wel dat ik wat meer uitleg kon geven, want het is meer dan enkel die mooie voetbalclub. Een deel van het verhaal las je al op de socials.
Lees hier het verhaal van GIRLS Footbal club Leuven…

We zijn nog maar net verhuist, en ik zag de buren al op de sociale media verschijnen. Ik was zo blij om te zien dat de buurman zo in het nieuws kwam, hij mag er terecht trots op zijn.
Soms zit het leven wat raar in elkaar. En moeten we ineens afscheid nemen van iemand die we graag hebben. Maar dan merk je pas wat je kan doen voor die persoon.
De wens van het buurmeisje was om een echte topper te worden in het vrouwen voetbal. Ik moet jullie niet vertellen dat het niet zo simpel is om een voetbal club te vinden voor meisjes en vrouwen. Hmm, nee misschien druk ik mij verkeerd uit. Het vinden is geen probleem, maar eentje die nog dicht is bij je woning, dat is ook nog een punt.

Voor mij was het vooral mooi om te zien, dat ze ervoor in de media kwamen. Die prijs van het stad Leuven is meer dan verdiend. Veel succes nog dames!

img_0949.png

Grote toernooien: BK – deel 2: De Afloop

by with No Comment Elias

Inleiding

Dag sportievelingen,
Het was een drukke dag, maar ik heb genoten. Want jullie zagen zeker al het bericht over de voorafgang van het BK. Nee? Bekijk ze dan hier. Dus nu enkel over de afloop…

We waren er redelijk snel daar. Wel voor mij nogal wat werk gehad om alles te regelen van vervoer. Maar goed, we waren er rond 10u. Ongetwijfeld werd het een lange dag, als je zag dat mijn laatste wedstrijd om 18u was. 18u? Ja van 10u tot 18u, ja kijk het was nu zo…

Op ons Belgische kampioenschap waren we met vier zwemmers van Leuven Aquatics. Dat was best veel, toch misten we een paar competitiezwemmers maar goed, zij waren er ook bij in ons hart. Dit jaar was het voor veel zwemmers anders. Normaal heb je bij de inschrijvingen enkel de tijden van het voorbije jaar, maar ja zou niet eerlijk zijn, want sommige hadden nog geen wedstrijden gehad door wille van Corona. Ook in het zwembad merkte je dat heel erg. Het was over het algemeen redelijk rustig. Minder deelnemers dus. Bij de onderdelen hebben we maar enkele keren met acht tegelijk gezwommen, dat was echt heel opmerkelijk.

De wedstrijden zelf dan…

50 meter vrije slag

Het begon voor mij ook redelijk vroeg zoals ik al zei, maar meteen met de 50 meter vrije slag beginnen was toch dubbel. Dat is namelijk de afstand waar ik vorige keer goud op haalde. Dus ik had best wel wat zenuwen. Jeff heeft zich al vaker laten zien op andere wedstrijden, en nu bij die eerste wedstrijd moest ik tegen hem. Jeff is een jongen van ZGEEl, die zwemclub heeft één van de grootste G-Sport werkingen van België. Maar dus tegen Jeff… De focus was enorm groot, ik wou echt graag winnen, en daarvoor moest ik veel focus hebben, vooral aan de startblok kwam de stress. Als ik de beelden achteraf zag, dan zag ik dat ik te snel gestart was. Tegen de eerste 25 meter lag ik voor. Maar jammer maar helaas haalde Jeff mij dan in. Zilver was de uitslag. Ik heb mijn best gedaan.

Na de 50m, was het tijd voor de aflossing. Dat is een race die je doet met een team van vier zwemmers. Elke zwemmer moet dan 50m afleggen. Gelukkig hadden we vier zwemmers van Leuven die ook elk geselecteerd waren voor individuele nummers. Dat is de regel. Dus als je als team met drie zwemmers mag gaan naar het BK, dan mag je dus niet met een vierde van je team gaan als die niet geselecteerd is.
Wij waren dus met vier, dus konden we starten bij de aflossing.
Mijn positie was als eerste, dan Paulien, dan Hans en als laatste Dennis. Eigenlijk deden we dat best goed, we haalden een goed resultaat. Zilver was het. Ja, voor mij weer zilver. Maar ik ben zo trots op ons LAQUA (Leuven Aquatics)- team, top prestatie voor een top team.

Rugslag…


Even daarna was het tijd voor de rugslag. Eigenlijk best verassend dat ik dat mocht doen op dit toernooi. Want ik heb dat het afgelopen jaar niet gedaan. Wel paar jaar geleden. Hoe dat kon las je al in de inleiding. Maar nu dus rugslag op het BK. Wat ook wel spannend was, was dat ik dat samen moest doen met Hans van ons team. Hans zwemt al heel lang, en heeft zich vooral gespecialiseerd in rugslag en vlinderslag. Dus een waardige tegenstander. Net ervoor lachte we er nog mee. Hans was al helemaal opgepept, hij had er duidelijk zin in, dat bleek ook achteraf. Want de uitslag was heel goed… voor hem… Hij pakte zilver, en ik viel buiten het podium. Gefeliciteerd Hans, en ik had er vrede mee. Hij verdiende het ook echt wel. Weer een medaille erbij voor LAQUA.

De laatste 100 meter…


De dag liep bijna op zijn einde. Normaal stond dit nummer gepland voor 18u, maar gelukkig had de organisatie goed werk geleverd zodat ik al om 16u15 kon zwemmen. Ik wou echt wel graag nog een medaille halen. Afgaan op de inschrijvingslijst, zag het er op papier niet zo goed uit. Maar zeggen toch altijd “de prijzen worden pas uitgedeeld aan het einde van de meet”. Dus ja, we gaan ervoor!
Vooraf had ik een gesprek met de coach. “Elias, je moet uw derde kwart van de wedstrijd extra snel doen, dan komt het goed”. Duidelijke taal van onze coach Kev (Kevin), maar het ging dus lukken voor een medaille.
Toen ik op de blok stond, had ik terug die volledige focus, en ons plan moest lukken. Zo gezegd zo gedaan. De eerste meters heb ik afgewacht, en een rustig tempo. Want ik moest volhouden, ik wou niet meer de fout van de 50m maken. De laatste lengte was iedereen verrast dat ik ineens precies mijn tweede adem vond, en zo drukte ik als derde af bij de officiële drukplaten. Brons was binnen…

De balans en gevoel op het einde…

Na de bronze medaille was het duidelijk wat het voor mij was. Twee zilveren en één bronze medaille. Wat een prestatie, ik had het zelf niet beter kunnen hebben. Het was een super leuke, maar vooral vermoeiende dag. Ik heb ook genoten van alles wat nog bij komt kijken, neem nu het contact met je eigen team maar ook met andere clubs. Eerlijk gezegd heb ik wel dingen geleerd. Bijvoorbeeld wat Jeff zei achteraf, over dat ik te snel gestart was. Opmerkelijk is dat wel, maar echt wel nuttig. Volgend jaar hebben we een groot evenement gepland voor Jeff en mij, dus dan zijn wij samen één team.

Hoe deed de rest van het team van LAQUA? Wel heel goed, we waren met vier zwemmers wat ik dus al zei, en we hadden elf medailles, wat een zeer goede oogst was. Nooit op een bk haalden we dat. Super trots op het team. Top prestatie, en hopelijk volgend jaar terug zoveel of liefst toch meer gouden plakken.
En nu volop voorbereiding voor de Special Olympics in Louvain-La-Neuve tijdens hemelvaart weekend.

Tot dan,
Elias

Ps: hieronder vind je nog veel foto’s en een mooie video die een papa van ons team maakte. Zeker de moeite

zwem-logo-trans.png

Yes, eindelijk terug een wedstrijd in ons eigen bad

by with No Comment EliasresultatenVideozwemmen

Dit weekend konden we met trots ons eigen zwembad in Leuven (Sport Oase) openstellen voor een zwemcriterium in onze competitie. Iets waar we allemaal al heel lang naar uitgekeken hebben. Zeker in tijden van Covid, al vallen de maatregelen toch wel mee. Het moet een mooie wedstrijd worden. Wij (G-Team Leuven Aquatics), hebben er alvast zin in.

Zondag 12u… Het is de dag van de wedstrijd. Allemaal redelijk vroeg op de afspraak om alles klaar te zetten. Terwijl de ouders wat administratieve taken deden, gingen Hans, Axel en ik naar het bad zelf om alles daar klaar te zetten. Eenmaal dat dat gedaan was, waren we klaar om alle zwemmers en hun trainers te verwelkomen bij de SportOase. “Wat een opkomst, van zwemmers, hun trainers maar ook daar allemaal vrienden en ouders van”. Helemaal top dus.

Hans en ik gingen daarna naar het zwembad zelf, om alle atleten een plaats te geven aan de rand van het bad. Zodat iedereen beetje zekerheid heeft en zich vertrouwd voelt op een bepaalde plek. Nadat iedereen zat, was het tijd om in te zwemmen. Wat zoveel betekend als opwarmen.

De wedstrijd zelf:
Bang afwachten tot je moet beginnen zwemmen. Ik voelde mij wel echt goed, mentaal zat goed, en fysiek ging het ook goed. Maar ja, we moesten nog zwemmen. De eerste opgave was de 100 meter vrije slag (crawl dus). Ik weet nog dat de focus wel goed zat, maar dit is toch wel het moeilijkste onderdeel van de dag, ik bedoel daarmee, dat ik daar het meeste bang voor had. De uiteindelijke tijd was niet zo slecht, maar het kon beter. Jeff had gewonnen, en daar kon ik mij wel bij neer leggen.

Als volgende was het de 25 meter vlinderslag. Super hard naar uit gekeken, want dat had ik nog nooit gedaan op een wedstrijd. Op training doe ik dat ook echt niet zo veel. De tegenstanders waren ook niet te min. Hans (mijn ploegmakker) deed mee, maar ook de huidige Belgische Kampioene Michael. Spannend kon het zeker worden. We stonden klaar op de blok, en als het fluitje ging, gingen we er allemaal helemaal voor. Wat een wedstrijd was dat, gewoon pompen en gaan. Gelukkig was het na 25 meter al gedaan. De uitslag dan: Michael eerst (zoals wel verwacht), en dan ik daarna, gevolgd door Hans. Zwaar maar eigenlijk wel goed gegaan. Dit smaakt naar meer, voor komend zwemjaar. Want ik wil nog eerst de techniek verder verbeteren.

Toen was het tijd voor hét koningsnummer voor vele daar, de 50 meter vrije slag. Dat is een nummer, waarbij ik een heel emotionele band heb, want ik heb daar toch al veel mee bereikt, met als kers op de taart als belgische kampioen. Maar goed, we moesten het ook nog zwemmen. Er was een grote stress en druk, waardoor de adrenaline door mijn lichaam heenging. Gewoon duiken en kei hard zwemmen. Na iets meer dan 30 seconde was het over, het zat erop. Goed gezwommen, en Jeff won (weer). Ook weten we nu onze werkpuntjes. Volgende maand is het BK, dus tegen dan moet het in orde zijn.

Je hebt natuurlijk ook nog de aflossing. Dit is voor mij echt wel het toppunt van de zwemwedstrijd, want je doet dat als team. Het heeft voor- en nadelen. Iedereen heeft zijn individuele kunnen, en dus heb je een team. Iedereen is dan belangrijk, en ja, maar voor mij gaat het vooral om samen te zijn met het team, en samen een mooie tijd neer te zetten.
Achteraf gezien, ging het goed. Ik ben trots op het team. Go Leuven Aquatics.

De wedstrijd was gedaan na de aflossing. Toen was het tijd om alles op te ruimen, en iedereen een medaille te geven. Het was een top dag, bedankt aan heel het team voor de organisatie. Ook alle zwemmers waren top.

De exacte tijden, komen later op de site, maar voor de beelden, kan je nu al terecht op Youtube:

Tot de volgende,
Elias

swimming-small

Trainingen in Corona – Welkom terug in West-Vlaanderen

by with No Comment Eliaszwemmen

Back!

Hallo, het is weer een tijdje geleden dat ik nog eens iets gepost had op deze website. De voorbije maanden hebben we (Sander en ik) vooral op de sociale media vaak van ons laten horen. Covid heeft nog altijd de controle, en dus wordt het sporten nog steeds anders georganiseerd. Gelukkig zijn er ook momenten dat we gewoon ons ding kunnen doen. We (zowel Sander als ik), hebben wat moeten spartelen om er toch iets van te kunnen maken, gelukkig hebben we de ‘drive’ nog, zeg maar de discipline.

Wat gedaan voorbije maanden?

Sander heeft wat tegenslag met een blessure, en dat gevoel ken ik wel. Alle steun voor Sander, en hij zal sterker terugkomen. Je zult nog wel van hem horen komende maanden.
Maar nu even terug naar mijn verhaal. Het zwemmen voor mij is niet echt vaak onderbroken. Ik zwom drie keer per week in het zwembad van Aarschot, met zwemschema’s die ik ontving van de coach. Dat is wel niet leuk omdat je geen feedback krijgt van iemand die aan de baan staat, wat resulteert in mindere techniek. Een pluspuntje is wel, dat de conditie wel goed zit.
Buiten het zwemmen, heb ik ook andere sportieve trainingen gedaan.

Lopen en hometrainer

Het was mij wat die lockdowns voorbije maanden. Ik had het geluk wel, dat ik kon beschikken over een hometrainer. Dit maakte het mogelijk om heel diep te gaan in sport, terwijl je je eigenlijk niet verplaatst. Voor mij hielp dat om conditioneel scherp te blijven, als ik (jawel) in quarantaine zat. Wel een goede tip: Zet je hometrainer voor een tv ofzo, en geniet van een serie op bijvoorbeeld Netflix. Dat maakt het allemaal véél leuker. Zoals jullie al lazen in de sub-titel dat ik niet enkel heb gefietst op de hometrainer. Ook waagde ik mij (terug) aan het lopen. In het begin was het nog rond de twee kilometer, maar na een paar maanden haalde ik de kaap van vijf kilometer, en vorig weekend tikte ik de zes kilometer aan.
Ik merkte heel hard, dat als je ergens voor wilt gaan, dan moet je alles geven…

Zwemmen, maar anders…

Je las al, dat ik bijna tot geen feedback kreeg tijdens mijn zwemtrainingen in Aarschot. Nu was dat wel redelijk lastig. Gelukkig zijn er nog trainingen in Leuven. Ik weet nog mijn eerste zwemtraining terug in Leuven, na mijn tweede vaccine hoe het voelde zo goed aan. Toen merkte ik hoe hard ik dat gemist had. Ik kwam aan in Leuven, en ik kreeg direct het teamgevoel terug.

Welkom terug Elias, we hebben je gemist... Echt fijn dat je terug bent

We deden in de vakantie ook meer met het team buiten zwemmen. Bijvoorbeeld, we waren gaan lopen in de regen. Want we mochten niet gaan zwemmen in Leuven, omdat het paasvakantie was. Dus het idee om te gaan lopen met de club, is echt wel een plus punt en goede comments voor coaching. Ik lachte er wel vaak mee. Lopen in de regen, dat is discipline. Daar onderscheiden we ons van de andere G-Zwemclubs.

Zwemmen in West-Vlaanderen

Nu ik vaker buiten kan en ook terug naar huis kan, kan ik ook terug naar de zee. Dat is normaal de plaats om tot rust te komen. Ik stuurde naar Greg (de coach) een mailtje dat ik in dat weekend aan de zee was vanaf woensdag. Wat doe je dan als coach? Jawel, een dik sportschema voor die dagen. Dat maakte dat ik moest lopen, maar ook een paar zwemtrainingen. Ik kreeg het voorstel om op donderdag te gaan zwemmen met hem in Brugge, vrijdag lopen om dan zondag terug te zwemmen maar wel in Oostende.

Brugge:

Aanpassen was het wel. Ik had op voorrand wel wat twijfels, over dat ik de andere niet kon volgen, maar het viel wel mee. Bij de eerste training (in Brugge), zwom ik helemaal achteraan in de lijn, en had ik echt wel moeite om de andere bij te benen. Technisch was het wat minder bij mij, maar ik wou gewoon niet onderdoen bij die andere. Dat is gewoon de mentaliteit die ik nu wel heb gekregen de voorbije jaren. Na die technische oefeningen, moesten we zwemmen met zwemvliezen. Met al het respect, maar de andere voor mij hadden wel een nadeel tegenover mij. Zij hadden één zwemvlies aan, en ik twee. Het waren dus paralympiërs, en hadden beidde (niet tijdens het zwemmen) een protease aan hun rechter been. Voordeel voor mij dus, en het ging voor de rest goed daar in Brugge…

Oostende:
Het was een vroege ochtend om 6 uur ging de wekker al af. Na een half uurtje rijden kwamen we aan bij het zwembad van Oostende. Met het mondmasker op, en de zwemvliezen in de hand, richting de ingang. De eerste indruk die ik had was “het is hier zo kalm?” precies verlaten. De inkomhal was raar ingedeeld, wat je wel kan verwachten in een zwembad in Corona tijden. Toen zag ik Mia (de assistent van Greg), maar ze had mij niet meteen herkend, gelukkig ik haar wel. De kleedkamers waren wel afgesloten voor iedereen. Dus voor omkleden was het in het toilet te doen.
Veel gedoe, maar dan kon de training wel beginnen. Ik kreeg een baan voor mij alleen, en zo kon ik zelf mijn tempo houden zonder dat er iemand bij mij zwom, dat is vooral handig omdat je dan niet moet inhalen (want dat heb ik vaak voor in Aarschot).

Fotootjes die bij dit artikel horen.

swimming-small

Tyr-Cup Leuven 2019

by Eliaszwemmen

Beste volgers,

De voorbereiding van de Special Olympics zijn bijna afgerond, en nemen bijna plaats.
Maar het zwemmen gaat ook gewoon door (de competitie bedoel ik dan).
Nu was er vorig weekend een wedstrijd, die toch een speciale attentie verdiend. Het was niet alleen de eerste keer dat de Tyr-Cup plaats vond in Leuven (waar ik dus in het weekend zwem), maar het was vooral speciaal dat het voor het eerst tegen ‘niet-gzwemmers’. Ik geef toe, ik had wat spanning, we zullen wel zien dachten we…

Mijn planning dat weekend was nogal druk, dus ik wou zeker op tijd in het zwembad zijn. Dus ik ging vroeger naar het zwembad, om daar dan wat beelden te maken voor een video (die je hieronder kan terugvinden of op ons Youtube-kanaal).
Lang heb ik niet moeten wachten, want al snel zag ik een trainster en een andere zwemmer van ons team. Ze vroegen ons om al te gaan inzwemmen. Wij dachten “Euh, we moeten pas zwemmen binnen twee uur, maar ja, dan kunnen we nu toch al iets doen”, dus we gingen al het zwembad binnen.

De sfeer in SportOase Leuven was geweldig, veel volk en veel lawaai, maar dat heb ik toch graag op een wedstrijd.
We gingen dus inzwemmen. Het was voor mij toch even geleden dat ik nog gezwommen had, want ik had twee weken vakantie genomen, want elke sporter moet ook eens rusten. Al had ik wel vertrouwen in mijn tijden. Over tijden gesproken… Jullie weten dat ik nu al één keer onder de dertig seconden heb gezwommen voor 50M vrije slag, maar nu was dat niet één van de mogelijkheden. Nu moesten we (minstens) 100M zwemmen, en dat had ik nog niet vaak gedaan. De inschrijvingstijd van mijn 100M vrije slag was  1:13.98, dit zwom ik een jaar geleden ergens op een wedstrijd. Volgens onze coaches, kon ik onder de 1:10:00 gaan, en dat zag ik ook graag gebeuren.

Twee uurtjes later, was het dan zo ver, onze wedstrijd. Ik zwom met geen andere G-zwemmer in mijn reeks, wat maakte dat ik zwom tegen jongens van tien of twaalf jaar. Maar goed, ik voelde mij goed, ik had vertrouwen in mijn wedstrijd en ik keek er echt al paar weken naar uit.
De wedstrijd begon, en ik sprong er in om dan zo snel mogelijk mijn vier lengtes te zwemmen. Met als resultaat  1:07.59, ik hoorde de supporters super hard roepen “goed Elias, proficiat man”… En toen had ik het zelf pas door, dat ik eronder zat.

In het begin beetje stress gehad, maar uiteindelijk heeft het team super goed gezwommen. Deze mooie ervaring gaan ze ons niet meer afpakken…

Hieronder nog een video van deze wedstrijd:

Groetjes Elias