net-netbal

De draad oppikken in die sport van vroeger…

Dag allemaal,
Terwijl we kunnen genieten van de kerst- en feestdagen heb ik nog best wel verassend nieuws. Mijn werkschema wordt aangepast vanaf januari en dat brengt een nieuwigheid met zich mee. Ik ga terug netbal spelen. Dat kwam eigenlijk wel echt uit het niets. En het is zowel als training als als competitie. In dit bericht wil ik vooral even kaderen wat ik al in het verleden heb gedaan met netbal.
Even een overzicht dus…

Het begon allemaal ergens vier jaar geleden. Ik had een voormiddag vrij op maandag en ging even mee netballen met het dagcentrum. Eigenlijk vooral om eens kennis te maken met die sport. Ik had dat nog nooit gedaan. Als G-Sporter sta ik open voor verschillende sporten te leren kennen.
In het dagcentrum doen ze aan competitie en gaan ook met hun netbal-team naar de Special Olympics. Ook zit er veel talent in Apojo voor de sport. Zelf was ik eerst niet van plan om mee in de competitie te gaan. Want ik had het ook druk met mijn eigen sport, wat in die tijd zowel zwemmen als triatlon was.

Toch had ik na een aantal trainingen door dat ik het echt heel leuk vond. “Waarom geen competitie meedoen Elias?” vroeg de coach. Eerlijk gezegd heb ik niet moeten twijfelen, en heb ik meteen “JA” gezegd. Super spannend wel zo een eerste wedstrijd, maar die ging best wel goed. Ik kan mij nog goed herinneren dat ik vooral verschoot van het niveau van die andere ploeg(en). Voor mij was het echt nog maar het begin, ik kende de regels nog niet helemaal.

Een paar jaar van trainingen en wedstrijden later, was het in 2018 een top jaar voor ons netbal team. Zoals gezegd ging ik geen netbal doen op de Special Olympics, maar toch was 2018 een top jaar. Tegen het einde van de competitie stonden we gelijk met Wijchmaal. En als laatste wedstrijd moesten we tegen hun spelen. Alles of niks dus.
Het team had er zoveel zin in. Er waren wat spanningen in ons eigen team, maar de coach geloofde in ons, en dat was echt goed te zien op die wedstrijd. Wat uitdraaide op een overwinning, niet alleen van die wedstrijd maar ook kampioen van 2018.

Of we ooit nog eens kampioen worden, kan ik (nog) niet zeggen, maar ik kijk er wel naar uit om mij volledig te kunnen smijten in de competitie en trainingen. Mooie kans en ik ga ze grijpen…

Voila,
Maak er nog mooie dagen van, en tot snel,
Elias

09827e43-20ec-4c94-bfa6-788bffb57048

Zwemweekend!?! Hoe voel ik mij daarbij?

Hallo, jaja het staat in mijn agenda. Er is nog eens een zwemweekend. Wat ik daarmee bedoel leg ik even uit, want het alles bijeen wat kan bijeen vallen in een weekend.

Zwemweekend betekend zaterdag een training en dan zondag een wedstrijd. Even geleden was dit toch, eind vorig jaar vielen er veel weg, maar ook kon ik niet altijd aanwezig zijn door zelf ziek te zijn of ik niet kon ofzo. Al moet ik wel zeggen dat ik nu met oog op Berlijn wel elke wedstrijd moet meedoen, wat natuurlijk redelijk normaal is. Maar goed dat is dus de wedstrijd, maar ik heb zelf nog een eigen training zaterdag voormiddag in Leuven op mij zelf, dus zonder begeleiding van Leuven Aquatics. Later die dag heb ik dan nog club training, wat maakt dat ik dus dit weekend twee trainingen heb en een wedstrijd. Dat betekend dus een zwemweekend voor mij.

Zoals ik al zei, het is even geleden. Eerlijk gezegd heb ik wel wat stress, want doordat het zwembad dicht is in Aarschot heb ik wel veel minder getraind dan de andere zwemmers in de competitie. Gelukkig kan ik nog vaak naar de fitness en ga ik (zoals zaterdag voormiddag) wel nog op mezelf zwemmen. Ook over de structuur die wegvalt door die ochtend trainingen heb ik last, zo moeilijk om terug in het ritme te komen. Dit gaat vooral terug aanpassen zijn als de wekker terug afgaat om half zes s’ochtends. Tegen eind november (of begin december) kan ik terug alles hervatten en heb ik mijn structuur terug.

Nu ben ik weer aan het afwijken, laten we het terug hebben over het weekend want hoe voel ik mij erbij. Ik zei al dat ik nu minder structuur heb, en dat mijn trainingen niet echt optimaal zijn, maar toch heb ik gemerkt dat ik ook last begin te hebben van ‘faalangst’, en niet echt hard, maar ik had het deze weekend moeilijk rond “hoe gaan de wedstrijden zijn”, en vooral “ik ga minder presteren omdat ik veel minder getraind heb”. Ja ik weet het, het klinkt allemaal negatief, maar uiteindelijk zal ik er wel staan met al het vertrouwen en focus.

Jullie lazen waarschijnlijk ook wel wat berichten op deze blog rond mentale gezondheid, wel ik schrijf er vaak over, omdat het zo belangrijk is. Die faalangst is best wel vaak voorkomend in de sportwereld (tuurlijk ook daarbuiten). Blijven praten, dat merk ik bij mezelf ook heel hard. Het lijkt dat ik veel weglach maar ik ben ook maar een mens.

Tot zover het bericht,
Elias Hendrickx

cropped-cropped-icon-G-SportSE.png

UitSTAP naar Runners’ Lab

Het is vakantie, de zon schijnt het is zomer, laten we genieten van de vakantie. En dat doe ik wel hoor, maar toch al beetje nadenken en voorbereiden op komend sport jaar. Al moet ik wel zeggen dat mijn trainingen even stil liggen…

Ik heb eigenlijk wel een probleem aan mijn rechter voet. Vooral bij het lopen merkte ik dat ik scheef liep. We dachten dat het eerste vooral lag aan steunzolen. Die draag ik al jaren niet meer, en dat past ook niet in elke schoen. En we nu toch over schoenen bezig zijn, wel daar ligt het probleem. Bij de ene schoen loop ik beetje schever als bij andere.
Om dat vast te stellen ben ik op uitstap gegaan met mijn broer daar de vriendin van en nog een broer. Wij dus met vier naar Runners’ Lab in Zaventem.

Even rijden maar goed, we weten waarom we daar naartoe gaan. Ik wou nu echt de juiste sportschoen kopen voor het lopen. Zelf had ik eigenlijk geen resource gedaan over die winkel. Een winkel? Wel ja eigenlijk is het winkel maar met extra service voor het opmeten en het testen van schoenen. Meteen als we daar binnenkwamen zag ik meteen hoe professioneel het allemaal is, duidelijk mensen met veel ervaring en verstand. Mijn vraag naar Hanna was meteen “zijn dat dan kinesisten?” Ze wist het niet goed, maar wel mensen uit de sportwereld bleek al snel.

Allemaal goed en wel, maar hoe werkt het dan daar?
Je maakt een afspraak online, en dan ga je daar naartoe. Het eerste wat ze je vragen, is of je veel loopt, en een beetje verteld over je sport verhaal. Ik natuurlijk direct verteld dat ik een G-atleet ben, en dat ik meedoe aan de Special Olympics.
Daarna beginnen de testen. Eerst moet je lopen op je blote voeten om te kijken hoe je je voet neerzet tijdens het lopen. Er was dus een korte rechte lijn in pist voor te lopen, en in het midden van die lijn, is er een ‘druk plaat’, waar ze dus die data uithaalden.
Snel na het lopen, krijg je te zien op de computer hoe je voet op die plaat kwam. Bij mij bleek het dus inderdaad dat mijn rechter voet echt beetje afwijkend is.
Op blote voeten loop je niet, dus je hebt nog schoenen nodig, waarvoor je echt wel naar daar gaat. Dus lopen met schoenen dan. Ze gaan schoenen dan halen die het beste aansluit bij de data van daarvoor. Ik was echt verschoten hoeveel verschillende types sportschoenen.
Na een paar keer lopen met verschillende schoenen, hebben we de ideale sportschoenen gevonden.

Super leuke ervaring en nu zeker goede schoenen maken het lopen aangenamer.

tandem

Sander gaat (terug) voor

Beste lezers sportvrienden en sympathisanten.

Hier nog eens een berichtje van Sander na een afwezigheid van 6 maanden door een knieblessure ben ik eindelijk terug rustig beginnen opbouwen met het doel komend seizoen er terug te staan.

Want vorig seizoen heeft niet gebracht wat ik ervan had verwacht. Deels door de blessure en deels door de corona waar we nu jammer nog steeds mee te maken hebben.

Sinds 2 maand ben ik terug aan het opbouwen. Samen met mijn Piloot Lieve ligt onze focus op het nieuwe wegritseizoen. Ik persoonlijk hoop zo veel mogelijk wedstrijden te kunnen en mogen rijden. En dit seizoen blessure vrij te blijven.

Graag zou ik nog even iedereen willen bedanken die ervoor zorgt dat ik samen met Lieven mijn hobby kan uitoefenen en de weg naar het internationale circuit mogelijk maakt.

Met sportieve groeten, Sander