Het is druk voor mij. Trainingen en wedstrijden volgen zich snel op. Over dat laatste wil ik het wel hebben…
Vorige jaren waren er ook drukke maanden, bijvoorbeeld maart, mei. Maar dat het nu dit jaar nog een drukke laatste maanden zijn, dat had ik nooit gedacht. Begrijp mij niet verkeerd, ik vind het super, maar het is soms nogal druk.
Gelukkig is er een heel team achter mij, voor de drukte gezellig en leuk te houden. Bijvoorbeeld de sfeer tijdens de wedstrijden, die is zo leuk en gezellig. Daarom doe je het. Je wilt steeds van een wedstrijd het beste maken qua prestaties. Maar toch als er een leuke sfeer hangt, dan geeft dat extra motivatie om nóg beter te zwemmen.
De voorbije wedstrijden gingen de tijden niet slecht voor mij, maar niet alleen van mij maar ook van ons team “Laqua”. Ik mag echt mijn ‘pollekes’ kussen met dat team. Want we zien elkaar dus meer in het weekend door de wedstrijden op zondag. Al hebben we natuurlijk ook elke week training op zaterdag.
Dat team is echt belangrijk voor mij. We proberen ook wat extra activiteiten te doen. Samen naar de film, of samen naar pretpark. Daar genieten we met volle teug van, én is goed voor de ‘team-building’.
Komend weekend, is er de laatste wedstrijd van 2019. En die zal doorgaan in Gent! We gaan met heel het team, en ik weet dat iedereen het goed gaat doen…
Vandaag is dé dag dat het zwemseizoen terug begint. Na een leuke warme (maar soms ook sportieve) zomer, staan we weer klaar voor een jaar vol plezier en mooie zwemmomenten.
Zoals de titel al voorstelt is het te doen in Koksijde. Niet echt bij de deur, maar dat is voor mij toch een deel van het avontuur of gewoon deel van de wedstrijd. Wij zijn er al van gisteren, anders moesten we nogal vroeg opstaan.
Waar ik vooral naar uit keek, is om iedereen terug te zien. Want het worden vrienden eigenlijk na een paar jaar zwemmen. Dus niet alleen onze zwemmers van Leuven Aquatics (of afgekort LAQUA), maar ook van andere clubs.
De wedstrijd zelf…
Het voelt zo goed om terug te zwemmen als een team. We zijn met vier zwemmers (Dennis, Axel, Hans en ik), dus de aflossing was geen probleem.
Het begon met 50meter schoolslag. Voor mij direct een uitdaging. Want op training doe ik niet zo veel schoolslag meer. De slag was goed, en de tijd mocht er ook zijn. 42″25
Even daarna was het tijd voor de 100meter vrije slag. Op zich een afstand die me wel ligt, en ging ook wel goed. Na 1’10″31 was ik terug waar ik begon.
Het voelt echt goed om terug te kunnen zwemmen op wedstrijden. Na dat ondertussen de andere ook zeer goed zwommen, was het pauze. Lekker chillen buiten in het zonnetje op het terras.
Na de pauze kon ik uitkijken naar mijn koningsnummer. De 50meter vrije slag. Steeds uitkijken naar de tijd. Die was 30″04 (denken we, dus niet zeker).
Dan was er nog één onderdeel te gaan en dat was de aflossing. Een estafette wedstrijd met in dit geval 4X50meter vrije slag zwemmen. Ons team lig vast:
Hans
Dennis
Axel
Elias
In het begin ging het vlotjes, maar tegen het einde maakte ik zelf een inschattingsfout. Ik was te vroeg vertrokken. Jammer wel, maar het gevolg was twee seconde straftijd. Al hadden we ondanks die fout van mij toch nog de eerste plaats.
Om maar te zeggen. We hebben het top gedaan. Iedereen van het team. We gingen als een team en kwamen als het super goed team terug.
Proficiat aan iedereen, en ook een dikke dank u wel voor het aanmoedigings- en supportersteam.
Het is zomer, de zon schijnt. Dit is het perfecte weer voor de voorbereiding van mijn volgende uitdaging…
Twee jaar geleden ben ik is uitgenodigd om naar een Triatlon te gaan kijken ergens in de buurt waar ik woon. Vrienden van mij gingen meedoen maar ze deden niet klassiek alle drie de onderdelen, maar elk een onderdeel van de triatlon.
Dit is nog wel iets anders dan mijn triatlons op de Special Olympics. Zowel qua aantal deelnemers maar ook als afstanden. Ook anders is het doordat alles normaal achter elkaar is. Al vond ik het splitsen wel een leuk idee…
Twee jaar later…
Wij moet ons zwemgroepje hebben leuke jongens met elk nog een paar talenten. Daarmee bedoel ik, dat er een jongen in ons groepje zit dat heel goed kan lopen. Hij loopt buiten het zwemmen een paar keer per week in een club. Een loper hebben we dus nu al. Een paar maanden geleden heb ik het voorstel in de groep besproken. En ze vonden het echt een leuk idee. We hebben nu nog een fietser nodig, en daar stond bij ons groepje al snel iemand voor te springen. Het groepje is gevormd…
Ik heb ons dan ingeschreven voor de Triatlon van De Knoet (van Aarschot), voor een ‘Trio-Triatlon’. De afstanden zijn wel al de moeite:
750m zwemmen
27km fietsen
5km lopen
Het is een uitdaging, maar met een beetje voorbereiding gaat het zeker lukken om samen met ons (en onze ouders), de eindmeet te halen.
De voorbereiding:
Laten we beginnen met mezelf. Ik moet dus 750m zwemmen in open water. Dit in het meer van Rotselaar. Helemaal anders dan in een zwembad. Want je hebt geen lijn, constant deelnemers rondom jou, en vele vele spetters in je gezicht. Maar goed. Hoe bereid je je daarop voor? Gewoon zoals alle sporten: Gewoon doen!!! Ik ben wel een keertje gaan zwemmen in het meer, al was dat nog zonder druk, en zonder zwaar tempo. Want op de triatlon zullen die zaken ook heel hard aanwezig zijn.
Dan het fietsen. De jongen die dat gaat doen is Hans. Hans had voor ons team het minste ervaring in zijn onderdeel. Al gaat het hem goed af. Hij was gemotiveerd en heeft het parcours al eens verkent. Hij zal dus na mij, moeten fietsen in onze tri triatlon.
Het laatste onderdeel van de dag is natuurlijk lopen. En daar moet ik zeggen dat Axel het zeer goed zal doen. Hij is het gewoon van te lopen op die afstanden. Axel zal het voor ons afwerken, en dan zit onze eerste trio triatlon erop.
Deze gaat volgende week zondag (14 juli 2019) door in Rotselaar en Aarschot.
Dit was wat info, maar natuurlijk zal ik nog een verslag maken van die dag zelf. Dus jullie horen of lezen het nog wel.
Het zit erop… De Special Olympics 2019 te Beveren en Sint-Niklaas. Maar hoe was mijn voorbereiding, en hoe gingen mijn dagen daar? In dit bericht blik ik terug op mijn deelname dit jaar…
De voorbereiding was lang (zoals jullie aan mijn vorige berichten wel konden lezen), maar wel met het grote doel, om te ‘shinen’ op het BK maar vooral voor de Triatlon van de Special Olympics.
Ik was begonnen aan de voorbereiding met in september een start-to-run te doen. Dat betekende om de twee dagen te gaan lopen, en dat in de vroege ochtend. De zes weken erna merkte ik al een groot verschil in lopen, door dat ik na die weken (meer dan) drie kilometer kon lopen. Wat genoeg was in principe voor de triatlon op de Specials. Toch bleef ik ook looptrainingen doen met de hele groep op dinsdag avond, wat niet alleen voor te sporten was, maar vooral om met het hele team samen te werken richting Beveren en Sint-Niklaas. In die trainingsflow, deden we elke dinsdag afwisselend een andere discipline voor onze triatlon. Door de ene week te gaan lopen en de andere dinsdag te gaan zwemmen. Het zwemmen deden we dan in de wintermaanden, zodat we in (warmere) lucht konden lopen en fietsen. Ook was onze groep onderverdeeld in twee grote groepen. We hadden de atletiek-atleten, en wij als triatleten. De zwem- en fietsavonden waren dan natuurlijk enkel voor die tweede groep. Dat was dus het lopen…. Op naar de volgende discipline fietsen…
Wij als triatlon-deelnemers hebben vorig jaar met de voorziening fietsen aangeboden gekregen voor vriendenprijsje… Wat natuurlijk heel welkom was. Maar goed we hebben de fietsen nu, wat nu met de trainingen. Eigenlijk gingen die voor de andere heel goed. Voor mij was het niet direct mijn ding, en wist ik daarmee al dat dit mijn moeilijkste onderdeel zou worden op de Specials zelf…
Gelukkig was er nog zwemmen. Iets wat mij natuurlijk heel goed ligt. Daar zou ik zelf echt kunnen mee uitdagen, maar ik weet zelf ook dat ik daar weinig mee kan winnen op de totaal tijd van de hele triatlon. Dus ik zal mij heel hard moeten inzetten voor het fietsen en het lopen…
29 Mei 2019: De Specials beginnen voor ons met de Torch Run, dat was een loop van 16km van Beveren tot Sint-Niklaas. Ik had vooraf al beslist voor mezelf, ik ga voor voor toch zeker 5km. Iets wat mij toch redelijk kon lukken. Want de eerste stop was op 4km, en die voelde toch nog goed. Uiteindelijk heb ik 10km gelopen, en dus geslaagde Torch Run…
30 Mei 2019: Vandaag mijn favoriete onderdeel, en dus moest de tijd goed zijn. Voor de rest van ons triatlon-team was dit wel het lastigste onderdeel. Dit jaar heb ik het zwemmen van de andere teammaatjes goed mee opgevolgd, en dus veel gecoacht. Bijvoorbeeld door ze te leren duiken, en te keren elke lengte. Dus ik was zeker al trots op hun. De uitslagen waren echt wel goed van hun, ik was achteraf zeker heel trots en blij voor hun. Ik stond met bijna een minuut voor op de tweede. Maar morgen was het fiets-onderdeel, en dat is mijn minste onderdeel…
31 Mei 2019: De dag waar ik het minst naar uit keek, maar toch even belangrijk, de fiets-dag… Ik voelde mij goed die dag, wel voelde ik spanning, maar toch moest ik er heel hard voor gaan. Vandaag kon ik ook zien hoe dicht ik bij de achtervolgers zou blijven. Het parcours lag er goed bij, het was eigenlijk in een woonwijk, waar niet te scherpen bochten in waren, en dus ook wat lange stukken. Gelukkig was onze begeleider dé specialist van het fietsen. De wedstrijd zelf viel mee, ik heb goed mee gereden met de rest om dan als vierde over te streep te komen. Mijn tijd nog? Wel nog maar een totaal van 12sec voor op de tweede. Alles zal dus als verwacht aankomen op het laatste onderdeel…
1 juni 2019: … het lopen. Het was een vroege ochtend, omdat we alles moesten inpakken en ons verblijf poetsen voordat we om half negen al aan de atletiek piste moesten zijn. Goed vroeg dus, maar wel met gezonde spanning zijn we afgereisd naar die piste. Eenmaal aangekomen, zijn we vrijwel direct het parcours gegaan, om het te verkennen. Het was die dag nogal warm, en dus hoopte we op een beetje schaduw. En gelukkig, liepen wij op een finse-piste, waarvan twee derde achter de bomen was. Ik moest wel tactisch denken tijdens het lopen, want ik had de tijden bekeken samen met de coach, en dus wist ik perfect voor wie ik moest oppassen. Uiteindelijk werd kwam ik als tweede over de streep, en dus was het goud voor mij…
Zo, dat waren mijn Special Olympics 2019 Beveren en Sint-Niklaas. Tot volgend jaar, Elias
Het is weer een tijdje geleden dat ik een bericht schreef in de reeks “Road to Specials”. En dat komt omdat ik moest wachten op meer info. Ik kan al zeggen dat de inschrijvingen en tijden doorgestuurd zijn naar de organisatie. We kunnen niet meer terug nu…
De Special Omympics gaan door in Sint-Niklaas en Beveren. We kijken er echt naar uit, en het trainen (vanaf september) is in volle gang. Op de Special Olympics doen wij als Apojo alleen mee aan Atletiek of Triatlon, en ik zal deelnemen aan triatlon. Nu hoor ik jullie al denken “Elias is toch een zwemmer? Waarom zwemt hij daar niet?” Awel, dat heeft vooral te maken met organisatie, en triatlon is een mooie (extra, sportieve) uitdaging.
Toch is altijd leuk om dat hele mooie evenement mee te mogen maken. Het gaat verder dan alleen sporten. We leven vier dagen samen, we koken samen, we eten samen, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Nu gewoon veel trainen, en dan komt alles goed… Tot zover dit bericht.
