img_3854.jpg

Elias doet eens een dorpsloop.

Het kan dan toch eens… Ja en gelukkig is het er nog van gekomen. Ik heb het over evenementen. Tuurlijk kan er veel, maar je moet wel naar de laatste regelgeving kijken. Voor ik mijn verhaal begin wil ik toch even meegeven, dat dit evenement op moment van datum voldeed aan alle richtlijnen en regelgeving rond evenementen in Covid-19-tijden.

Zoals ik al zei, ik was blij dat het er nog was. En over wat gaat dit dan? Wel je kan al wel aan de titel zien over wat het gaat. Jaja, Elias deed nog is een wedstrijd. En géén zwemmen of triatlon ofzo, maar een dorpsloop. Ik hoor jullie al zeggen “was het een evenement of een wedstrijd Elias?”. Ja, het was de beide.

Maar goed, we gingen het hier hebben over de dorpsloop. Wat dus ook een onderdeel is van de festiviteiten. Ik werd verwacht, om 10u30 bij de tent waar ik moest inschrijven. Het was nog geen 100 meter van ons huis, dus we waren er snel. Toen we aankwamen was er nog bijna niemand. Wij (mijn broer en zijn vriendin en ik), zijn dan maar op parcours-verkenning gegaan. En om eerlijk te zijn, ik vond dat wel interessant, want ik had dit nog nooit gedaan. Hmmm, daar lieg ik wel in. Want ik weet nog dat ik ooit meedeed aan de kinderloop zo een dikke 15 jaar geleden. Was een van de eerste edities van de Wijgmaalse Feesten. Ik werd toen tweede en mijn broer was net achter mij. Dus ja, het was niet mijn eerste keer, maar toch was het nu serieuzer…

We konden samen starten, en dat was eigenlijk heel leuk. Het doel van de voormiddag was gewoon aankomen. Er waren verschillende afstanden. Je kon kiezen uit 4, 8 of 12 kilometer. Ik koos 4km omdat ik op training nog nooit meer gelopen heb dan 7km. En dan kon ik makkelijker mijn doel halen…

Eenmaal de race begonnen, ging ik op mijn eigen tempo lopen. Niet te snel, want ik zag die andere al snel vooruit lopen. Toch was het mijn verstandige beslissing om niet echt mee te lopen met de andere.
Mijn Garmin was eigenlijk ook wel een handige tool, om jezelf rustig te houden. Je kan dan de tijden beter monitoren, en vooral de hartslag in het oog houden. We deden twee rondes, die waren uitgestippeld doorheen ons dorp. De eerste ronde ging eigenlijk heel goed, en de tijd was ook niet slecht. Maar je voelt het al komen he… En ja, de tweede ronde was wat anders. Ik moest veel meer moeite doen, en ook de andere deelnemers liepen steeds meer voor. Nogmaals, ik deed mee om zeker de eindmeet te halen. Toen ik het pleintje uitliep, zag ik in de verte de eindstreep. Vooral de klop viel op, en ik kwam steeds dichterbij. Eenmaal ik dichter kwam, zag ik op de klok staan 18’57”. En ik wou de 20 minuten echt wel achter mij laten.

Uiteindelijk kwam ik over de meet net onder de 20minuten, voor dus de 4km. Wat was dat weer een uitdaging meer voor mij. Een dorpsloop, iets wat ik eigenlijk nog bijna nooit gedaan had. Ben wel super fier op mezelf, en ik wil graag in het bijzonder mijn broer en zijn vriendin bedanken, om dit voor mij mogelijk te maken. Alsook de organisatie.

Ik moet wel eerlijk zeggen, dat dit wel smaakt naar meer. Dus hopelijk volgend jaar weer. En dan zonder dat we alles met covid moeten afwachten.

Tot de volgende volgers,
Elias H.

Ps: Laat ook gerust een reactie achter. Dat kan onder elk blogbericht op G-SportSE.be of op sociale media. Wij (Sander en ik), weten graag wat er speelt, en ook wat jullie ervan vinden.

swimming-small

Triatlon wordt duatlon

Hallo,

Wat een weekend… Jullie zagen paar dagen geleden schreef ik een blogbericht over de triatlon maar het is toch allemaal anders gelopen dan verwacht. Daarom dit bericht.

Vorig weekend zijn we door extreem noodweer getroffen. Ik zag de beelden tijdens mijn vakantie, en ik was verbaasd door wat er gaande was. Via deze weg wil ik alle getroffen personen mijn steun geven.

Dit alles zorgde ervoor dat de triatlon letterlijk in het water was gevallen. Gelukkig was er een alternatief. De organisatie kwam met het idee om er een duatlon van te maken. Ik was er niet op voorbereid maar het idee vond ik wel leuk klinken. Al waren er wel wat aanpassingen nodig. Ik leg alles volledig uit in het volgende tekstblokje.

Triatlon wordt dus duatlon. Het belangrijkste dat je moet weten is dat het zwemmen wegvalt. Geen zwemonderdeel voor mij. Nu denken jullie dat het enkel lopen fietsen is, en eigenlijk klopt dat ook, maar het is wel anders georganiseerd. Ook de afstanden waren anders. Waar de fietser 27km moest fietsen over vlak terrein, werd dit 33km met heuvels. Hans (de fietser van ons groepje), heeft echt ‘zijn peren gezien’, en achteraf alle respect voor hem, want simpel was het niet.

Dat was het fietsen, er was natuurlijk ook lopen. Omdat het een duatlon was moest er twee keer gelopen worden. Ik heb de eerste run voor mijn rekening genomen omwille van mijn zwemmen dat wegviel. Voor mij betekende dat ik net iets meer dan twee kilometer moest lopen 2,1km om precies te zijn.

Achter dat was als zo gezegd het fietsen (dus de 33km). Daarna werd aansluitend het laatste nummer afgewerkt, dit was net zoals altijd gepland 5km. Axel heeft dat super gedaan.

Toen Axel binnenliep zat het erop. Dubbel gevoel wel. Want het was toch allemaal anders dan verwacht. We hadden ons geamuseerd en genoten, en daar gaat het toch om.

Achter het sportieve uitdagingen, genoten we van een drankje en lekker bijpraten, want het was toch even geleden dat we elkaar zagen.

Ook nog eens een dikke merci aan onze trainster Tessa om er bij te zijn. Het was super, en hopelijk volgend jaar.

Voila, dat was het. Bedankt en tot het volge de bericht.

Elias

logo

24 uren loop 2019

Dag Volgers,

Vandaag maken wij van Apojo mee waar de (meeste) studenten van Leuven al een paar weken of maanden naar uit hebben gekeken. Want het is de 24 uren loop. Dat is een sport evenement van vele studenten verenigingen, waar het (zoals de naam al zegt) 24 uur gelopen wordt tegen elkaar.

Mij mogen ook meedoen, als ‘Specials’. Dat is een heel goed concept, waarin vele verschillende voorzieningen of G-clubs samenwerken om ook dus de 24 uren vol te krijgen. Ze wisselen elkaar af.

G-SportSE, gaat mee met team Apojo en wij nemen de avond uren op zich, dat wilt voor ons zeggen van 20u tot 21u. Team Apojo doet dit al wel wat jaren mee, dit vooral met de bewoners die ook de Special Olympics meedoen. Zodat ze een extra training hebben.

Terug naar het evenement… Het is in Leuven aan het Sportkot, op een geasfalteerde ‘ring’ die ongeveer 300meter lang is. Wat er ook super leuk aan is, is dat er ook heel veel studenten je staan aan te moedigen. Naar ons (Specials), roepen ze dan heel hard “Komaan Specials”. Helemaal anders dan dat ze naar andere verenigingen roepen. Bijvoorbeeld naar de groep van Bio-Ingenieurs, roepen ze “Hoeveel staan de ‘patatten’…”. Toffe sfeer dus.

Maar goed. Het was nu tijd om er aan re beginnen… We kwamen aan bij onze stand of zeg maar tent. Eigenlijk is dat heel attent om zo een tent te zetten met stoeltjes en een tafel. Wat het voor ons veel aangenamer is, met rolstoelen enzo. Wij liepen van 20u30-21u30 afwisselend. Ons team was heel gemotiveerd, en had er duidelijk zin in, dat zagen we ook aan de tijden. Wij deden een rondje (van zoals al gezegd 500 meter) tussen de 1’34 en de 2’30. Wat natuurlijk anders is dan de andere ‘verenigingen’, maar wij hadden een ander doel, en hebben ons geamuseerd, dus wij zeer tevreden. Daarna nog een wafel en sportdrank gekregen, iedereen blij, en vol plezier terug naar Apojo.

Bedankt aan het hele team, het was een super leuk evenement, en (waarschijnlijk) tot volgend jaar!

Uw G-SportSE verslagever,

Elias