Voorbije weekend kreeg ik de vraag om video’s ook op het blog overzicht te zetten…
Bij deze.
Elias
Weekendje Durbuy
Je kan vanalles doen bij Durbuy Adventure Valley. Super hard genoten met familie, het mooie weer en vooral lekker gegeten. Wat we allemaal van activiteiten hebben gedaan, lees hier hier.
Terug een wedstrijd – Ternat 2023
Het verlag van onze zwemwedstrijd in Ternat. Een mooie zondag namiddag, en een zeer leuke en aangename zwemdag. Heel Leuven Aquatics stond er! Lees er alles over…
Zwemweekend!?! Hoe voel ik mij daarbij?
Hallo, jaja het staat in mijn agenda. Er is nog eens een zwemweekend. Wat ik daarmee bedoel leg ik even uit, want het alles bijeen wat kan bijeen vallen in een weekend.
Zwemweekend betekend zaterdag een training en dan zondag een wedstrijd. Even geleden was dit toch, eind vorig jaar vielen er veel weg, maar ook kon ik niet altijd aanwezig zijn door zelf ziek te zijn of ik niet kon ofzo. Al moet ik wel zeggen dat ik nu met oog op Berlijn wel elke wedstrijd moet meedoen, wat natuurlijk redelijk normaal is. Maar goed dat is dus de wedstrijd, maar ik heb zelf nog een eigen training zaterdag voormiddag in Leuven op mij zelf, dus zonder begeleiding van Leuven Aquatics. Later die dag heb ik dan nog club training, wat maakt dat ik dus dit weekend twee trainingen heb en een wedstrijd. Dat betekend dus een zwemweekend voor mij.
Zoals ik al zei, het is even geleden. Eerlijk gezegd heb ik wel wat stress, want doordat het zwembad dicht is in Aarschot heb ik wel veel minder getraind dan de andere zwemmers in de competitie. Gelukkig kan ik nog vaak naar de fitness en ga ik (zoals zaterdag voormiddag) wel nog op mezelf zwemmen. Ook over de structuur die wegvalt door die ochtend trainingen heb ik last, zo moeilijk om terug in het ritme te komen. Dit gaat vooral terug aanpassen zijn als de wekker terug afgaat om half zes s’ochtends. Tegen eind november (of begin december) kan ik terug alles hervatten en heb ik mijn structuur terug.
Nu ben ik weer aan het afwijken, laten we het terug hebben over het weekend want hoe voel ik mij erbij. Ik zei al dat ik nu minder structuur heb, en dat mijn trainingen niet echt optimaal zijn, maar toch heb ik gemerkt dat ik ook last begin te hebben van ‘faalangst’, en niet echt hard, maar ik had het deze weekend moeilijk rond “hoe gaan de wedstrijden zijn”, en vooral “ik ga minder presteren omdat ik veel minder getraind heb”. Ja ik weet het, het klinkt allemaal negatief, maar uiteindelijk zal ik er wel staan met al het vertrouwen en focus.
Jullie lazen waarschijnlijk ook wel wat berichten op deze blog rond mentale gezondheid, wel ik schrijf er vaak over, omdat het zo belangrijk is. Die faalangst is best wel vaak voorkomend in de sportwereld (tuurlijk ook daarbuiten). Blijven praten, dat merk ik bij mezelf ook heel hard. Het lijkt dat ik veel weglach maar ik ben ook maar een mens.
Tot zover het bericht,
Elias Hendrickx
In het leven van Elias #1 – Uitrusten + naar de dierentuin gaan
Het leven is meer dan enkel het sporten. Ik weet dat ik daar aan moet werken, maar daarom eens een bericht geschreven over een heel andere kan van mij.
We gingen met de leefgroep naar Pari Daiza. Lees het hieronder
Zwembad dicht? Er zijn niet alleen maar nadelen…
Enkele maanden geleden kreeg ik het nieuws dat het zwembad in Aarschot voor twee maanden dicht ging. Dat is natuurlijk niet zo handig, zeker nu ik in juni naar de SO World Games ga. Nu is het begin oktober, en is het zwembad nu al dicht. Eerst dacht ik alleen maar negatief over het idee, maar na even nadenken en ondervindingen ben ik er toch achter gekomen dat het ook voordelen heeft, en die wil ik graag delen in dit blogbericht.
Wel wil ik eerst beginnen met wat ik allemaal niet kon als kan gaan zwemmen in Aarschot:
- Avondactiviteiten: voetbal (champions Leaque,…), maar ook dingen in leefgroep of nog s’ avonds (nog even) buiten zitten.
- Alleen s’morgens zijn in de leefgroep, wat maakte dat ik voor de training alleen was in de groep, en als ik terug was dan was het heel druk in de groep.
- Het belangrijkste nog: Zo vroeg opstaan… (al went dat wel na een tijd hoor)
Als je alles hier ziet, dan heeft de sluiting veel goede dingen ook, want je kan alles gewoon omdraaien… Bedoel dat je al die puntjes gewoon kan doen. Maar er is meer dan dat.
Ik kan wel uitslapen nu, maar ik moet wel mijn sport beter plannen, wat ook wel beetje druk en stress geeft. Als ik s’ochtends naar het zwembad ging was ik misschien alleen, maar om negen uur had ik mijn sport al gedaan, en kon ik de rest van de dag mijn planning verder doen, maar ook rusten. Iets wat ik nu niet meer kan.
Zo goed als alles is dus beter lijkt het doordat ik kan uitslapen, maar ik moet meer plannen en heb daardoor nieuwe structuur, “even wennen Elias, maar het komt goed” klonk het bij mijn begeleiding.
Al kijk ik ook nu graag eens een avond champions Leaque als ontspanning, om maar een voorbeeld te geven.
En hoelang dat allemaal gaat duren? Wel dat gaat tot eind november. Er is toch geen andere oplossing. Al moet je denken aan een goed werkend en georganiseerd zwembad achteraf. Ook de hokjes en kastjes worden vernieuwd (of heb ik toch gehoord). Kijk er eigenlijk wel al naar uit.
Voorlopig ga ik zwemmen in Sportoase Phillipssite Leuven, en dat twee maal alleen en dan één keer met de club. Dan heb ik toch al wel een goed alternatief. Het is anders, maar ja, zoals ik al zei, er moet dit jaar nog veel gezwommen worden. Daar in Leuven ken ik het ook redelijk goed, en voel ik mij vertrouwd. Al ga ik dan wel de redders en medezwemmers in Aarschot beetje missen. Maar goed, het is niet anders.
Tot snel Zwembad Aarschot,
Elias H.
Precies toch wel diep gegaan tijdens de stage: Stage Berlin 2023 Achteraf
Wat een week… pff, zo vermoeid terug aangekomen op mijn studio vorige zondag. Ik had koud, ik was super moe, ik kon overal slapen voor de rest van die dag. Maar hoe was mijn week daarna? Wel dat probeer ik wat te schetsen in dit blog bericht.
Normaal had ik niets gepland voor maandag, maar uiteindelijk heb ik toch al een deel van mijn krantentour gedaan. Dit kon ook op dinsdag, maar alles afwijzen zou ook niet goed zijn. Én bijkomend, ik wou ook nog wel wat bewegen anders zouden de spieren nog stijver worden dan ze al waren. Want ik had ook wel wat last met mijn spieren.
Dinsdag ben ik dan niet gaan zwemmen s’ochtends, maar ben wel naar de fitness gegaan in de namiddag. Ook krantenronde afgewerkt, en kwa werken was dan ook gedaan. Woensdag is het wel drukkere dag. Op deze dag dan ga ik begeleid werken doen, maar toen had ik evaluatie over hoe ik het daar deed. Was wel super benieuwd, maar ook nog wel wat moe, dus hopelijk komt het goed… En ja hoor, het was goed, gelukkig, al had ik er zelf niet zoveel bang over, maar toch blij om te horen dat het goed gaat.
Donderdag ben ik dan wel gaan zwemmen in de namiddag, want er moet ook nog wel gezwommen worden, het is niet omdat ik een zwaar weekend heb gehad, en een paar dagen rust neem, dat er niet naar het zwembad kon gaan. Wel samen met apojo gegaan, eerst wat mensen geholpen in het water, maar dan wel zelf een kilometer gezwommen. En donderdag ging dat wel beter dan in het begin van de week.
Deze week ook gestart met het leren van nieuwe programma’s voor video editing, dat geeft mij eigenlijk ook wel wat rust, zo even focussen op iets anders.
Ook op twitter had ik voor het eerst een melding, namelijk dat mijn post gelikt was door Stad Herentals. Jaja, mijn eerste like op Twitter… toch een beetje trots.
Tegen het weekend had ik al veel minder last van al dat gene, maar we kunnen met een gerust hart volgende week (maar eerst de training in Leuven nog natuurlijk zaterdag), er weer volledig tegen aan.
Zo dat was mijn week zo een beetje.
Tot de volgende,
Elias H.
Stage Herentals – Road to Berlin
Jullie wisten dat ik mee mocht, maar je moet er wat voor over hebben…
Nu is het even rustig, maar ik ben echt doodop na de stage voor de Special Olympics Summer World Games in Berlijn.
Dit is het verslag van drie dagen stage in Herentals met heel de Belgische delegatie.
Vrijdag ochtend:
Ik keek er echt wel naar uit. Dit was het moment om iedereen te leren kennen, en eigenlijk ook om eventueel andere sporten te zien. Al wist ik echt wel dat het zwaar ging worden. Vrijdag ochtend was ik ‘exited’ zo echt van “hoe gaat dat zijn, en wie gaat er allemaal mee naar Berlijn”, en zo van die gedachtes kan ik een pagina’s vol schrijven.
Vrijdag middag, het is tijd om te vertrekken naar Herentals.
Vrijdag middag 13u30:
We kwamen aan op de parking van de trainingssite van Sport.Vlaanderen waar wij de komende twee volledige dagen gingen sporten en slapen.
Bij de ingang stond er al een dame die ik al eens had gezien op een wedstrijd, dus dat kon niet anders dan een zwemmer zijn. Al was ik wel een beetje verlegen, ik dacht “ik spreek ze niet aan, want wie weet is het helemaal geen zwemster”, toch maar even afwachten.
Een beetje later kwamen de rest van het zwemteam er ook aan.
Briefing van de organisatie was het volgende, en dan was het tijd om dan echt met het zwemteam een wandeling te maken, en elkaar (beter) te leren kennen…
Vrijdag 14u30:
Zoals al geschreven hierboven, we gingen een wandeling maken om even te kijken wat er allemaal was op de site, en ook om elkaar te leren kennen. Onze coaches hebben veel ervaring met Special Olympics, maar vooral ook met de World Games, dus je wilt met niemand anders daar naartoe gaan. Toen we op een gegeven moment samen op een bankje zaten, en we onszelf aan elkaar voorstelde, kwam ik erachter dat er in ons team iemand als eens had meegedaan met een editie van de World Games. Ook die ervaringen in dat gesprek zijn mij bijgebleven. Zij kennen het, en leuk om zo iemand bij je te hebben.
Vrijdag 16u: eerste training.
Ik ga niet in detail over de training, maar het was wel de eerste in de reek van vier die we dit weekend gingen afwerken. Eerst was het leuk om eens te trainen met andere zwemmers die niet in je eigen zwemteam zitten, maar na een paar meters, dan merk je pas dat dit niet zomaar een uitzending was met de delegatie…
Vrijdag avond:
Na de zware training, hebben we gegeten, en konden we alle atleten leren kennen door samen iets te drinken in de ontspanningsruimte, of gewoon om even op de kamer te rusten voor nog wat komen zou dit weekend. Zelf ben ik redelijk vroeg gaan slapen, want ik heb echt wel mijn rust nodig…
Zaterdag 7u30:
Het was half acht we (jeff en ik sliepen op dezelfde kamer) geklop op onze deur hoorde. Gelukkig was ik op tijd gaan slapen zodat ik genoeg slaap had. Ben echt blij met Jeff in ons team, want hij is rustig, kan kei goed zwemmen, en is ook iemand die echt niet moeilijk doet. Ideaal dus 🙂
Ontbijt om acht uur, en dan naar het zwembad…
Zaterdag voormiddag:
Tijd voor de eerste training van dag twee op de stage. Onder wat geregen was het wel stom om te wandelen, maar gelukkig was het zwembad binnen. Jaja, ik weet het, het water is ook nat, maar je moet het bekijken met een blik op de fietsers of voetballers die constant in de regen moesten lopen, springen, wandelen,… Dus wij hadden nog wel wat geluk
Zaterdag was ook de dag dat we twee maal gingen trainen. Ook die voormiddag training was ook echt wel één van de zwaarste van het weekend. Ondertussen leerde we elkaar in het zwemteam ook wel echt beter kennen. Ja, ik heb het al vaker gezegd, maar dat is ook een beetje het doel van het weekend, buiten het zwemmen dan.
Zaterdag namiddag en avond:
Na het eten en nog een training in het zwembad, was het tijd voor wat ontspanning. En dat mag je best letterlijk nemen. We kregen lach-joga. Jaja, lach-joga, nooit van gehoord maar wel goed gelachen en daar draait het om. Dit stond gepland als “teambuilding” en dat was het ook. We zaten in de groep met de gymnasten (dus bij Celine en co). Want bij elke groep stonden er verschillende sporten bij elkaar.
S’avonds was er nog een feestje. En daar keken we allemaal naar uit. Echt toffe avond. Iets drinken, beetje dansen, praten met andere atleten en coaches en nog veel meer.
Toch ben ik nog vroeg gaan slapen, want morgen stond er in de ochtend nog een training op de planning, en ik was al zo moe, en vergeet niet dat het daar super koud was…
Zondag: rustdag? Nee hoor…
Ook hier weer wakker gemaakt door onze Marc. Nu moesten we wel nog onze valies terug inpakken. Al hadden we maar een weekendje gehad, en hadden we niet zoveel bij. Mooie kamer die wij hadden. Niet te klein, en plaats genoeg voor twee man. Als ontbijt kregen we een verwen ontbijt, wat wou zeggen pistolet en sandwiches. En na de training hadden onze coaches ons nog een drankje getrakteerd in de cafetaria van het zwembad. Super leuk, en ook welkom na de koude dagen van ervoor. De zondag hadden we wel heel mooi weer. Stralende zon, en stapten we door de ochtend zonnestralen naar het zwembad in de ochtend.
Zondag middag:
Als beloning van het weekend, kregen we als middageten lekkere frietjes met stoofvlees, dat was zoooooo lekker. Iedereen was moe, maar wel echt wel blij met zo een weekend. Al zaten die frietjes er ook wel voor iets tussen.
Meer was er ook niet meer, want na het eten kwam mijn broer al om mij op te halen.
Ik ga proberen zoveel mogelijk te schrijven en filmen over ons avontuur rond de World Games, maar het is zo als mijn coach zei op het einde tegen mij “Elias, dat mag allemaal, maar we zijn hier om vooral te focussen op de sport!” En gelijk heeft hij.
Nog eens een dikke merci aan heel de organisatie. Heb veel geleerd, hard getraind maar vooral een goed weekend gehad!
Tot snel,
Elias H.
Dagje Efteling tussen de drukke (trainings-)dagen
“Niet iedereen wilt alleen maar sport gerelateerde berichten zien Elias” Dit hoorde ik soms, dus bij deze even een ander blogbericht.
Zoals de titel al zegt, ik was nog eens naar de Efteling gegaan met familie. Eigenlijk keek ik hier echt wel naar uit. Even ontspanning in toch wel drukke sportweken. Het was wel vroeg opstaan, want de efteling ligt niet dicht bij de deur.
Mensen met een beperking worden ook wel goed ontvangen in het park. Zo zijn er ingangen speciaal voor ons. Ik kende dat systeem al wel langer in pretparken maar in de Efteling is het echt wel goed georganiseerd. Dus voor mensen met autisme is dit echt wel een aanrader. Je hebt meer rust en je kan vaker rustiger wachten.
Ik had daar ook wel dubbele gedachte bij, want ik zag veel mensen met een rolstoel, en voelde mij dan wel een beetje dubbel. Want ik wil wel wachten, maar dan niet altijd in de drukte. Wat voor mij deze formule heel interessant is. Én bijkomend het kost je niets meer, enkel goed de websites van de parken doorlezen.
Tot snel,
Elias
William Boeva zijn tekst vroeg om een antwoord van mensen met een beperking.
Hallo,
Misschien zagen jullie het al op sociale media, maar hier zet ik ook even mijn antwoord neer van zijn tekst.
Elias